About ten generations back there lived a Vellala youth by name Kandan Ayyan alia Kandan Ayyappan in Erumely , Kottayam district of Kerala in India.
We do not know anything about Ayyan's parents except that his father was one Kandan and uncle was one Perissery Pillai. He became the army chief of Pandalam Royal family . Ayyan was instrumental in the defeat of Udayanan, who attacked Sabarimala and tried to demolish the ancient Sastha temple in the thick forest of present Pathanamthitta district.
The Royal family of Pandalam (King Pandian ) was migrated from Tamilnadu about 800 years back .Ayyan's family belonged to "Vellalar kulam", followed them.
Rajasekharan ,the Pandian King, reconstructed the destroyed Sastha temple at Sabarimala with the help of Ayyan , Vavar , a Muslim youth from Kanjirappally and Kadutha, a Nair youth from Muzhukkeer ,Chengannoor, Alapuzha district. During the clash Ayyappan was killed. Perissery Pillai, the uncle ofAyyan constrcted the old small Sastha temple (kotchanpalam) at Erumely opposite the Vavar Mosque constructed by Muslims in memory of Vavar. Temple made in memory of Kadutha is seen in Sabarimala. After the death of Ayyappan people thought that he as the avathar of Lord Sastha and began to worship him. Later Sastha and Ayyappan became synonyms. Some say that Ayyan was the son of a member of royal family but Nalankal Krishna Pillai in his book Mahashekthrangulkku Munpil says that Brahmins had never the name Ayyan or Ayyappan. In the age old Eelaversevam pattu ( songs of Elavar sevam, see ref.no. 3) it is clearly stated that Kandan Ayyan belonged to Vellalar kulamNear the Sree Ayyappa talkies in Erumely,Kottayam dist there is a Vellala house called Puthanveedu, In the same compound there is one 300 year old ,thatched,diapilated mud house, the house of Perissery Pillai.There we can, even today see the old sword used by Ayyappan. Even now Ayyappan/Ayyan Pillai is very common among Vellalas of Kottayam Alapuzha, Pathanamthitta, Idikki and Ernakulam districts.
ARTHUNKAL VELUTHACHAN AND LORD AYYAPPAN
ReplyDeleteARTHUNKAL CHURCH
St. Andrew's Basilica, Arthunkal is situated at Arthunkal, Cherthala in Kerala at a seashore, facing Arabian sea. Arthunkal Church was built in the Portuguese period in the early sixteenth century. It was rebuilt in 1584 by an Italian Jesuit priest called Vicar Jacomo Fenicio. Devotees called him "Arthunkal Veluthachan".
Rev. Fr. Giacomo Fenicio (1558 AD - 1632 AD), was the first european missionary to study Hinduism to write articles and books about Hinduism in Latin. He was also interested in Hindu culture and Kalarippayattu which he learned from Cheerappanchira Panickers.
ARTHUNKAL VELUTHACHAN
When the Arthunkal Veluthachan was Vicar of the Arthunkal church the Latin Catholics of Cherthala also joined the war against Udayanan. Arthunkal Vezhuthachan is also famed to have been trained in the famed Cheerappanchira Kalari in Muhamma.
Arthunkal Veluthachan and his Latin Catholics were believed to be friends and supporters of Lord Ayyappan. But as the events happened in the Thirumala Naickers period between 1623 to 1659 AD, Arthunkal Veluthachan could have been quite elderly. Arthunkal Veluthachan expired in 1632 AD.
But legends say that Ayyappa Swamy accompanied by Arthungal Velutha in the presence of the chieftain of Alangad , Njalur Kartha, Kampilly Panikkar and Mullappilly Nair, addressed the Alangad warriors at the banks of Periar in Aluva.
Kampilly Panicker was the first person to chant 'Saranam Ayyappa" while ascending the hilly terrain at Erumely. He also was the first Velichappadu or Oracle. Kampilly is a place close to Alangadu, west of Paroorkavala in Aluva.
Lord Ayyappan was an adult during the life time of Arthungal Veluthachan who died in 1632 AD. So the war with Udayanan could have happened before 1632 AD.
ST.SEBASTIANS STATUE
When St.Sebastians statue was installed in 1747 AD many local devotees started calling the idol Veluthachan too.
PANDIAN EXILE
It is generally believed that during the rule Thirumala Naicker (1723 to 1759 AD) came to power he exiled all the Pandyan families from Madurai. Some settled at Kallidaikurichi and Ambasamudram in the Venad. There was a belief that the foreheads of the Pandyan princes were marked with Vermilion before their banishment.
But the Pandyan families settled down at Poonjar and Pandalam could have migrated earlier around 1600 AD. It is because Ayyappan born to Pandyan princess Mayadevi, was an adult during the life time of Arthungal Veluthachan (1632) Pandyan migration to Pandalam could have occurred around 1600 AD.
PANICKARS
The Panickars were martial art trainers who trained soldiers for war. Each Panickar maintained a small army with which they supported Chera and related Pandyan dynasties. Panickars were subgroups of Tamil Villavar people. But after the invasion of Malik Kafur in 1310 AD, and the defeat of Pandyan dynasty Tulu matriarchal kingdoms had been established in Kerala in 1335 AD.
After that Kerala was ruled by Samantha Kshatriyas, Tuluva Brahmin Nambudiris and Nairs. In this period many Panickers left Kerala. Some went to Srilanka. Some joined Ezhavas while others joined the Portuguese army and later to Syrian Christians. Laterdays Panickar title was also given to Nairs.
CHEERAPPANCHIRA PANICKAR
In Muhamma in Cherthala, the Cheerappanchira Kalari was situated. Cheerappanchira Panickars were Ezhavas. In this Cheerappanchira Kalari Jesuit priest Fr. Jacomo Fenicio, Arthunkal Veluthachan was trained in Kalaripayattu. Arthunkal Church was about ten kilometre away from Cherappanchira Kalari.
ARTHUNKAL VELUTHACHAN AND LORD AYYAPPAN
ReplyDeleteRELIGEOUS HARMONY
The religeous and ethnic harmony established by Ayyappan enabled worship in Arthunkal Church as well as Vavar palli. Mala Arayar, Panickkars, Latin Catholics and Muslims all supported Ayyappan and were treated with respect.
The Pandyan dynasty probably ended by 1700 AD. Pandian land was taken over by Nambuthiris who pretend to be Pandyans and use the title Raja.
VAVAR PALLI
Erumeli Nainar Juma Masjid in Kerala’s Kottayam district is regularly visited by Lord Ayyappa pilgrims. This mosque is considered to be the mosque of Vavar. They dont enter the prayer hall of the Mosque but circumambulate the mosque and space provided for resting. The pilgrims are allowed to break coconut and pray here and put Kanika, offerings.
There is another place of worship in Sabarimala called Vavarnada where there is no statue of Vavar but a carved granite slab. A Muslim priest is there. Here also Ayappa devotees pray.
MALA ARAYAR
Mala Araiyar could be connected to Malaiyar tribe one of the three major Villavar tribes which supported Chera Dynasty. The Mala Arayar who had been the main supporters of Lord Ayyappan continued to be the priests and owners of the Lord Ayyappan temple until 1904 AD.
This is one of the reason for the survival of the syncretic faith and religeous tolerance to twentieth century.
Mala Arayars were evicted from their lands by the Pandalam kings in the 1800s. Mala Araiyars were evicted from Sabarimala and seventeen hills around Sabarimala.
Mala Arayars were forced to carry Cardamom from hills to plains without wages. In 1856 AD Mala Arayars attacked the government officials who forced them.
MALA ARAIYAR CONVERSION TO CHRISTIANITY
The harassment of Mala Arayars led to their religeous conversion to Christianity in the nineteenth century. About half of Mala Arayars converted to Christianity.
CMS Missionary Fr. Henry Baker worked among them between 1840 to 1862 AD. Fr.Henry Baker wrote a book called Hill Arrians of Travancore.
In 1879 there were about 2000 christian converts. British missionary Samuel Mateer who visited them in 1883 mentions that the Mala Araiyar resided in the western slopes of the highrange mountains. Their villages consist of houses scattered all over the steep hill slides in his book Native Life in Travancore.
DRAVIDIAN STYLE WORSHIP
Mala Arayar priests conducted Dravidiyan style worship until 1904 AD. Their main form of worship was abulation with honey and abulation with ghee. Until recently the "Thenabhishekam" worship of Mala Araiyars was allowed. Before decades the Thantris denied this form of worship.
In 1904 Travancore king appointed a family of priests from Andhrapradesh who settled down at Chengannoor. This family called Thazhamon family of Thantris have been having hereditary rights to be priests at Sabarimala since 1904 AD.
FIRE ACCIDENT
In 1950 a large fire accident damaged the Sabarimala temple. The idol itself was damaged
NEW AYYAPAN IDOL
P. T. Rajan alias Sir Ponnambala Thiaga Rajan who was the Chief minister of Madras presidency in 1936 and also the last Prsident of Justice party, gifted the present panchaloha idol of Lord Ayyappa to the Sabarimala temple that replaced the old damaged idol.
VILLAVAR PANDYANS AND NAMBUTHIRI PANDYANS
ReplyDeleteVILLAVAR PANDYAN
1. Dravidians
2. Villavar-Meenavar people
3. Titles Maravarman, Chadayavarman, Maran, Villavan, Meenavan
4. Tamil roots
5. Non Vegetarian
6. Descends from Mahabali
7. Pandyans are friends of all Dravidian people.
8. Friends of Mala Arayar
9. Pandyans conducted Hiranyagarba
NAMPUTHIRI PANDYANS
1. Aryan
2. Tulu-Nepalese people from Ahichatram. Bhargavakulam
3. Titles Raja, Godavarma. Adds Birth star to names
4. Tuluva Brahmins with Nepalese roots.
5. Vegetarian
6. Descends from Parashurama, Bhargavaraman
7. Anti Dravidian
8. Harassed Mala Arayar
9. Performs Upanayana ceremony
______________________________________________________
AYYAPPAN PATTU
നീ പോകുന്നതു പരരാജ്യത്തിന്ഏവരുമേ ഒരുതുണ കൂടാതെപോവരുതേ മകനേ പരരാജ്യത്ത്നാരികൾ പിള്ളേർ നായന്മാരുംഈഴക്കുടികളുമൊക്കെ വിലക്കി” (അയ്യപ്പൻ പാട്ട്)
நீ போகுன்னது பரராஜ்யத்தினு ஏவருமே ஒருதுண கூடாதெ போவருதே மகனே பரராஜ்யத்து நாரிகள் பிள்ளேர் நாயன்மாரும் ஈழக்குட்டிகளுமொக்கெ விலக்கி (அய்யப்பன் பாட்டு)
ഇനിയാരേപോയ് സേവിക്കേണ്ടുഈഴപെരുമാളെ സേവിക്കാംഈഴലെനിക്കു വരുത്തുവതിനെചോഴപെരുമാളെ സേവിക്കാം (അയ്യപ്പൻ പാട്ട്)
இனியாரேபோய் ஸேவிக்கேண்டு
ஈழப்பெருமாளெ ஸேவிக்காம்
ஈழலெனிக்கு வருத்துவதினெ
சோழப்பெருமாளெ ஸேவிக்காம் (அய்யப்பன் பாட்டு)
THE HISTORY OF PANDYAN DYNASTY MALAIARAIYAR, CHEERAPPANCHIRA PANICKER IS STOLEN.
______________________________________________
മലഅരയനും ശ്രീ അയ്യപ്പനും, കണ്ണാട്, അരണ്യദീപം പബ്ലിക്കേഷൻസ്, 2006സമ്പൂർണ അയ്യപ്പചരിത്രം, കെ.എൻ. പ്രഭാകരൻ കണ്ണാട്, അരണ്യദീപം പബ്ലിക്കേഷൻസ്.ചരിത്രവും ആധുനികതയും, ടി ടി ശ്രീകുമാർ (2001), കറന്റ് ബുക്സ്, കോട്ടയം
_______________________________
MALAI ARAIYAR AND CHEERAPANCHIRA PANICKAR
https://boolokam.com/mb-manoj-write-about-history-of-sabarimala/251235
________________________________
MALAI ARAIYAR AND CHEERAPPANCHIRA PANICKAR
https://navamalayali.com/2018/12/08/sabarimala-mala-araya-mb-manoj/?fb_comment_id=2055510197839400_2056831874373899________________________________________________
MALA ARAIYAR
https://www.google.com/amp/s/www.thenewsminute.com/article/sabarimala-belonged-us-kerala-s-mala-araya-tribe-challenge-thantri-family-91167%3famp
________________________________________________
ARTHUNGAL VELUTHACHAN A LATIN CATHOLIC
https://alangadyogamtrust.com/alangad-yogam/
________________________________________________
SABARIMALA DEVOTEES VISIT ARTUNGAL PALLI. St. SEBASTIAN, BELIEVED TO BE THE BROTHER OF LORD AYYAPPA
.https://www.google.com/amp/s/theprint.in/pageturner/excerpt/why-sabarimala-devotees-go-to-this-16th-century-church-pray-to-saint-sebastian/262394/%3famp
BRAHMIN PANDYAS OF KERALA
ReplyDeletePANDYAS OF MADURAI
Pandyas descended from three Tamil Villavar tribes called Villavar, Malayar, Vanavar and their seagoing cousins called Meenavar. Their flags displayed Bow and Arrow or Hill earlier and Double fish insignia later. Pandyas were Tamils who practised Patrilineal descendency.
PANDYAS OF KERALA
In the Tamil era which lasted until the Delhis invasion in 1311 AD many Pandyan territories existed in Kerala. The Pandyan territories were Maranadu, Niranam, Purakkadu (Ambalapuzha), Alangadu, Pandalam, Poonjar, etc All these kingdoms had been supported by Tamil warriors and military trainers called Panickers. Pandyan princes as well soldiers were trained for warfare by Panickers. All these territories had been ruled by Tamil Villavar-Meenavar rulers.
SAMANTHA-NAMBUTHIRI DYNASTIES
After 1311 AD Matriarchal Tulu Samantha-Nambuthiri dynasties replaced the Tamil dynasties but continued to use the Pandya and Kulasekhara titles. Samantha's are Tulunadus Bunts who is of Bana descent.
Nambuthiris are migrants along with Nagas, from Ahichatra capital of Uttara Panchala country(modern Nepal) to Karnataka in 345 AD. The invasion of Banapperumal, a Tulu Alupas prince who invaded Chera country in 1120 AD, with 350000 strong Nair army, established Nambuthiris, a subgroup of Tuluva Brahmins as feudal lords in the Northern Kerala when Kolathiri kingdom was established. After Malik Kafurs invasion in 1311 AD, Kolathiris and his Tulu-Nepalese army sided with the Delhis invaders.
All Tamil Kingdoms came to an end and Tulu Samantha(Bunt) and Nambuthiris formed four Matriarchal principalities and also 500 Nambuthiri sankethams, large land holdings were established. Samantha-Nambuthiri dynasties are of Tulu-Nepalese ancestry
MARANADU
There was a Panicker dynasty at Maranadu. Maran is the title of Pandyans. Many Maranadu Panickers have joined Christianity. At the end of Pandya rule the Devar veedu of Maranadu Panickars was attacked by Pandiyas themselves.
NELKINDA
Kottayam area was ruled by Pandyas in the ancient times. Their capital was called Nelcynda by the Roman visitors. Nel means Nelvelimaran the title of Korkai Pandiyas.
PURAKKAD
Purakkadu was an ancient Pandian territory. Plini describes Purakkadu as a place under the control of Modurai Pandion. After the fall of Tamil Villavar kingdoms in 1311 AD a Nambuthiri dynasty ruled over Purakkad kingdom. Alternate name for Purakkad is Ambalapuzha. The Nambuthiri rulers of Ambalapuzha were called Deva Narayananmar or Netra Narayananmar. They never claimed Pandyan descendency. Purakkad Panickers were related to the Pandalam kingdom along with Alangad-Manjapra Panickers.
ALANGAD
Alangad had been ruled by Panickers and along with Ambalapuzha related to Pandalam dynasty. After 1311 AD, Kaimals, sons of Vellala wives of Banapperumal ruled over Alangad. Kaimals are now part of Nairs.
BRAHMIN PANDYAS OF KERALA
ReplyDeletePANDALAM
Pandalam Pandyan dynasty existed even before Malik Kafurs attack in 1311 AD. The total area was 2,600 km2 (642473 acres). Pandalam Pandyan dynasty was an offshoot of the Tenkasi Pandyan dynasty. Around 1600 AD during the Naicker era a Pandyan family migrated to Pandalam.
Pandalam Pandya dynasty was replaced by a Matriarchal Namboothiri dynasty in the 1700s. Namboothiris only have the right to marry princesses eventually turning it into a Namboothiri dynasty.
Present day Pandyas's Father, Grandfather and all ancestors are Nambuthiris. They never talked Tamil. Their title is Raja. Pandyans never had the title. The present royal family of Pandalam belonged to the Bhargava gotra. Bhargava is the alternate name for Brahmin sage Parashurama. Bhargava is also first name mainly from brahmin communities of South India.
Original Pandyas were Tamil Villavar-Meenavar people and of Dravidian descent. Earlier Tamil Pandyas dynasties never allowed Brahmins to marry their princesses. Tamil Pandyas were Patrilineal. Pandyas spoke only Tamil.
CHEERAPPANCHIRA PANICKER
Cheerappanchira Panickers of Chertala were closely associated with Sabarimala Aiyappan of Pandalam dynasty. Lord Ayyappan was trained in Martial arts in the Cheerappanchira Kalari. Malikapurathamma was also from this family. This family of Panickers might have joined Ezhavas after the fall of Chera Pandyan kingdoms.
Panickers are subgroup of Villavar Tamils. In the laterdays when Nambuthiri dynasties ruled Kerala Cheerappanchira panickers were considered Avarna and were forced to distance themselves from Sabarimala. Even after the independence they never got the recognition they deserve. Alangad Yogam and Ambalapuzha Yogam of Panickars still visit Pandalam each year.
BRAHMIN PANDYAS OF KERALA
ReplyDeletePOONJAR
Poonjar has a Matriarchal family of Pandyas who claim descent from a Pandyan princess who was married by Edappalli Nambiadri. The Pandyan prince and his sister found refuge at the Edappalli kingdom. The Nambiadri (Namboodiris who have become rulers were called Val Nambis, Nambidris ). The original Pandyan prince did not have any children hence his sisters son became the king.
The Pandyan family allegedly escaped to Kerala during Thirumala Naicker era. But the stories about Poonjar Pandyas are purely fictional.The original line of Nambiadri-Pandyan dynasty became extinct after three or four generations. They had the title Pandymandalam Udaya Kulasekara Perumal.
Next came a Brahmin ruler called Chief of the Vanjipuzha Madham to rule the principality.He also adopted the title Pandymandalam Udaiya Kulasekhara Perumal. He was a Despot so people rose in revolt forcing him to depart.
In the eighteenth century two Brahmin brothers called Neithalloor Pandarathil were adopted. The younger brother became the first person to assume the title Poonayattu Perumal. He also adopted the title Pandymandalam Udaiya Kulasekara Perumal. He was also a despot.
After that they were replaced by a Tulu Brahmin Potti family called Sarkara Kovilakom fromVenkitangu near the GuruvayoorIIn this matriarchal dynasty Nambuthiries only married the princesses converting it to a Nambuthiri dynasty which continues till date after seven generations.This dynasty also adopted the title Pandymandalam Udaiya Kulasekharapperumal.
According to Parameswaran Pillai the present generation of Poonjar Chieftains or indeed of several preceding generations, have NO CONSANGUINAL BOND with the PANDYAN KINGPoonjar Pandyas are the richest among the Brahmin Pandyas of Kerala. Poonjar Pandyas in 1877 AD leased 227 Sq miles (145280 acres) of land to a Britisher J.D Munroe, Kannan Devan hills. This estate is known Kannan Devan estates. They own Poonjar, Anjanad and Maraiyur close to Mullapperiar. After independence they had 40000 acres land (but actual estimate could be much higher).
One Poonjar prince married Chitra Thirunals sister when standard marriages became the Norm.
(After the Tulu invasion of Kerala by Banapperumal in 1120 AD with a 350000 strong Nair army Tuluva Brahmins appeared as a land owning class.After 1311 AD after Malik Kafurs attack when all the Tamil kingdoms came to an end Namputhiris occupied enormous tracks of land. Kerala was divided into 500 Nambuthiri Sankethams, in which each Nambuthiri owned 5000 to 20000 acres of land. Nairs acted as serfs under the Nambuthiris. Nambuthiris rise is after the fall of the Tamil Kingdoms not earlier. Tulu invaders were the allies of Arabs and Delhi Sultanate The Villavar lands were thus occupied by the Tulu-Nepalese peopleFinally when Travancore Diwan Col.Munroe abolished Namburhiri Sankethems and made Nair serfs actual owners of the land in 1815 Nairs suddenly became immensely powerful )
(It is true that Original Tamil Pandyas were finally exiled from Tamilnadu in 1630 AD. Each Pandyan prince was smeared with vermilion on his forehead and exiled. They stayed in the southern Kerala among Villavars with the title Chanthubalan. Now they have mostly disappeared by emigration.)
BRAHMIN PANDYAS OF KERALA
ReplyDeleteMR.PARAMESWARAN PILLAIS REPORT TO GOVT REGARDING POONJAR PANDYAS IN 1953
APPENDIX IFURTHER NOTES ON POONJAR CHIEFTAINS AND KODIKULOM KARTHAS The following additional notes on the Poonjar Chieftains and Kodikulom Karthas are prepared from material furnished by Mr.C.S.Parameswaran Pillai of Poonjar, on Poonjar Chieftains, and Mr.P.Velu Pilla of Thodupuzha, on Kodikulom Karthas, I met both these gentlemen in June 1953
Mr.Parameswaran Pillai, a venerable old man then in his eighties, is a profound Sanskrit scholar and well versed in the history and lore of the POONAYATTU PERUMALS (Poonjar Chieftains), and his family are resident in Poonjar for many generations. He is related to the house of Poonjar through marriage. Mr.Velu Pillai was the then Field Officer for Backward Communities with his head—quarters at Thodupuzha town, the chief town of the taluk of that name. The ancestral seat of the KODIKULOM KARTHAS is in Thodupuzha taluk, and not far from the town itself. According to Mr.Parameswaran Pillai, the Pandyas, ancestors of the Poonjar Chieftains, left Madura at the time of the ascendency of the Thirumala Naickens in the South. They left secretly at night with an only sister, and entered Travancora through Palghat and Edappally. At
________Page 311
Edappally, they accepted the hospitality of Edappally Raja, the local Chief who eventually married the Pandyan princess the Pandyan Raja then moved southward, and arriving at Poonjar he saw that the land was good and decided to settle there. He bought the land from the then owner, the RAJA OF THEKKUMKUR, and built palaces and fortifications, and established himself as the Chief of POONJAR. ANJANAD and MARAYOOR, hill-tracts in the northeastern part of Travancore were acquired.later through purchase from the then owners of those tracts, the Chonga- manattu Devaswom. (Deyaswom is landed property attached to temples).
The original PANDYAN IMMIGRANT RAJA HAD NO MALE ISSUES, and he was succeeded by the SON OF HIS SISTER who was earlier married to the RAJA OF EDAPPALLY. Since then, the Poonjar house adopted, and still continues, the MATRILINEAL order of succession. This was also in keeping with local practice. In three or four generations, the original PANDYAN LINE BECAME EXTINCT.
The people of Poonjar then approached THEKKUMKUR to send someone to rule the principality, but be refused to do so on the advice of his mother who said that it would he a sin to acquire ruling rights, even if offered, over lands which the THEKKUMKUR KARANAVAS (matrilineal male ancestors) had sold to the Pandyas. The Chief of the VANJIPUZHA Madham - a BRAHMIN
________Page 312
ruler - then came to rule the principality, but before long he was discovered to play mischief trying to incorporate the Poonjar lands adjoining his boundaries to his own principality. The people rose in revolt compelled the VANJIPUZHA Chief to depart, Thereafter various neighbouring Chieftains tried, with only short-lived success, to rule the Poonjar; principality as elected Presidents Perumals. (Perumal - perum plus aal - means big person, literally.
In ancient times, parts of the West Coast region, or Chera country, or perhaps the whole of it for some time, were ruled by Perumals who were elected to the office for twelve- year periods by common consent of the people. It is believed that the Chera Kings introduced the institution of Perumal.
The first Poonayattu Perumal was the younger of two brothers of NEITHALLOOR PANDARATHIL. He was a despot, and very unpopular with the people; he died before completing his term of office. The elder brother, fearing revolt due to the despotism of his brother, did not seek to become Perumal. Presumably, other men of rank and aristocracy continued to be Perumals, but their terms of office were undistinguished, and there is no record of them, except that they all assumed the. title of PANDY MANDALAM UDAYA KULASEKKARA PERUMAL, following the Pandyan tradition. Then came a Perumal from VENKIDANGU SARKARA KOVILAKAM who assumed
BRAHMIN PANDYAS OF KERALA
ReplyDelete_________Page 313
the title of POONJAR UDAYA KULASEKHARA PERUMAL. He ruled so well, and was so popular with the people that they decided to keep him for life, and, moreover, to continue succession to Poonjar Chieftainship by his MATRILINEAL descendants. This Perumal was succeeded by his SISTERS SON who was born in Poonjar and was therefore the first Poonjar Perumal bom in Poonjar.
The Poonjar line has continued to the present time in the matrilineal descent of the SARKARA KOVILAKAM PERUMAL. The present Valia Raja (Senior Chieftain) of Poonjar is of the seventh descending matrilineal generation from the, first Perumal bom in Poonjar. It would seem from the above that the present generation of Poonjar Chieftains or indeed of several preceding generations, have NO CONSANGUINAL BOND WITH THE PANDYAN Kings, but due to the traditional association of the principality with the Pandyan dynasty, the popular assumption, at any rate, is that the Poonjar Chieftains are descendants of the Pandyas. (See also quotation from Nagam Aiya, p, 65 supra, according to which the then Valia Raja of Poonjar claimed to be a descendant of the Pandyan dynasty, in submitting a petition to the Governor of Madras in 1897 for the restitution of certain rights. Poonjar, the seat of the principality callled Poonjar Edavaka, is a quiet, small town in Kottayam district.There are a large number of rambling buildings which are
_________Page 314
the palaces and offices of the Rajahs, a high school and a Meenakshi temple in the town. I am told that the present extent of the POONJAR EDAVAKA is 40,000 acres, most of which are hills and forests. During my visit to Poonjar, I had the privilege of calling on the present Valia Raja (Senior Chieftain) to pay my respects and to convey to him the respects of the MUTHUVANS. The Raja, an oldish, kindly gentleman of slight build, was attired in an astonishingly simple manner with only a plain white dhothi and shirt. He seemed to be a man of simple tastes and few words. He received me most cordially, and was pleased that I called. However, I was rather disappointed when I conveyed to him the respects of "his j people, the Muthuvans: the good Raja had never heard of Muthuvans. I tried to get some confirmation of statement of the eastern Muthuvans that they used to visit the Poohayattu Perumal once a year to pay their respects to him, by asking the knowledgeable Mr.Parameswaran Piilai about it. He did confirm that in his early youth he had seen the then Perumals receiving respects and presents from hill tribes; but he could not say whether or not they were Muthuvans, for he too had not known Muthuvans. In those days, the Perumals, in their turn, used to give patty (silk), sword, ring etc., insignias of honour and authority, to the chief
______Page 315
men among the tribes. If this was the case, the Muthuvan statement of relations with the Poonayattu Perumals is substantially correct .As regards Kodikulom Karthas, very little information was available. It would appear that they were once an influential family of landed aristocracy with extensive control over the hills and forests in thodupuzha and nearby taluks. However, at the present time, they are impoverished, and a few extant. descendants of the family who live just outside Thodupuzha town are ordinary citizens in rather difficult economic circumstances. It is of course exceedingly probable that at the time of the settling of the western Muthuvans in the hill tracts of Thodupuzha taluk and elsewhere, the KODIKULOM KARTHAS were the virtual rulers, and hence their claim that they are people of the Karthas.
CONCLUSION
In Kerala Tulu Samantha as well as Nambuthiris adopted Chera and Pandyan titles to whom they were not ethnically related.
VILLAVAR AND BANAS
ReplyDeletePandya is the title of Villavar rulers as well as Banas. Bana kingdoms were present throughout India. Most of the India were ruled by Bana rulers. Throughout India numerous places called Banpur which were capitals of Banas exist. Banas were called as Banasura also.
Banas were the the Northern cousins of Villavar who ruled Kerala and Tamilnadu. In Karnataka and Andhra also was ruled by Banas.
VILLAVAR SUBGROUPS
1. Villavar
2. Malayar
3. Vanavar
The seagoing cousins of Villavar were called Meenavar
4. Meenavar
Pandyas emerged from all these subgroups in the ancient times. They also used the flag of the sub clans. For eg.
1. Pandyan from Villavar clan was called Sarangadwaja Pandyan. He carried a Bow-arrow flag.
2. Pandyan from Malayar clan was called Malayadwaja Pandyan. He carried a flag with Hill insignia.
3. Pandyan from Vanavar subclan carried a Bow-arrow or Tiger or Tree flag.
4. Pandyan from Meenavar clan carried a fish flag and called himself Meenavan.
In the laterdays all the Villavar clans merged to form Nadalvar clans. Ancient Meenavar clan also merged with Villavar and Nadalvar clans.
Laterdays Nagas who migrated from North became fishermen in south. They are not ethnically related to Villavar-Meenavar clans.
VILLAVAR TITLES
Villavar, Nadalvar, Nadar, Santar, Chanar, Shanar, Charnnavar, Chantrahar, Chandar Perumbanar, Panickar, Thiruppappu, Kavara (Kavurayar), Illam, Kiriyam, Kana, Mara Nadar, Nattathi, Pandiyakula Kshatriya, Nelamakkarar etc.
Ancient Pandyan dynasty was split into three kingdoms.
1. Chera dynasty.
2. Chola dynasty
3. Pandyan dynasty
All were supported by Villavars.
ORDER OF IMPORTANCE
1. Chera Kingdom
Villavar
Malaiyar
Vanavar
Iyakkar
2. Pandian Empire
Villavar
Meenavar
Vanavar
Malaiyar
3. Chola Empire
Vanavar
Villavar
Malaiyar
BANA AND MEENA
In the Northern India Villavar were known as Banas and Bhils. Meenavar were known as Meena or Matsya.
Early residents of Indus Valley and Gangetic plains were Bana and Meena clans.
King Virata who gave refuge to Pandavas for one year was a Matsya - Meena ruler.
Despite their Asura status Banas were invited to all Swayamvaras.
ASSAM BANA KINGDOM
A Bana kingdom called Asura Kingdom with capital at Sonitpur ruled Assam during ancient times. Throughout India Bana-Meena and Villavar-Meenavar kingdoms existed until the end of middle ages.
MAHABALI
Banas and Villavar considered King Mahabali as their ancestor. Numerous kings with Mahabali title ruled India. Villavars called their ancestor Mahabali as Maveli.
ONAM
Onam festival celebrates the return of king Mahabali who had ruled Kerala every year. The places Mavelikkara, Mahabalipuram both named after Mahabali.
MAVELI
One of the titles of Pandyas were Maveli. Pandyas rivals the Banas were also called Maveli Vanathi Rayar.
DANAVA DAITYA
Ancient Danavas and Daityas could be Bana subgroup of Indus Valley. The king of Daityas was called Mahabali. The first Dams in India were built by Banas on the Indus river four thousand years ago.
HIRANYAGARBHA CEREMONY
Both Villavars and Banas performed Hiranyagarbha ceremony. In Hiranyagarbha ceremony the Pandya king simulated to emerge from the golden womb of King Hiranya. Hiranya was the ancestor of Mahabali.
VILLAVAR AND BANAS
ReplyDeleteWAR AGAINST NAGAS
Kalithokai an ancient Tamil literature describes a great war fought between combined armies of Villavar Meenavar against Nagas. In that war Villavar Meenavar were defeated and Nagas occupied central India.
NAGA MIGRATION TO SOUTH
Various clans of Nagas migrated to south India and Srilanka especially to coastal areas.
1. Varunakulathor(Karave)
2. Guhankulathor (Maravar, Murguhar, Sinhalese)
3. Kurukalathor (Karaiyar)
4. Paradavar
5. Kalabhras (Kallar, Kalappalar, Vellalar)
6. Ahichatram Nagas (Nair)
These Nagas were the main enemies of Villavars. Nagas sided with Delhi Sultanate, Vijayanagara Naickars and Europeans colonial rulers and opposed Villavars, leading to Villavar downfall.
KARNATAKA'S BANA AND VILLAVAR ENMITY
Despite having common origins Karnataka's Banas and Villavar were enemies. Kerala was occupied by Banas from Alupas Pandyan Kingdom of Tulunadu (Banapperumal) in 1120 AD.
Balija Naickers occupied Tamilnadu in 1377 AD.
Chola Pandyan kingdoms of Villavar were occupied by Balija Naickars (Bana descendents of Mahabali, Banajigas) of Vijayanagara empire.
END OF VILLAVARS
The invasion of Malik Kafur in 1310 led to the defeat of Pandyan dynasty. Villavars were massacred and all the three Tamil kingdoms came to an end.
KARNATAKAS PANDYAN KINGDOMS
Karnataka had many Banappandyan kingdoms
1. Alupa Pandyan kingdom
2. Uchangi Pandyan Kingdom
3. Santara Pandyan kingdom
4. Nurumpada Pandyan kingdom.
Karnataka Pandyans used Kulasekhara title also.
ANDHRAPRADESH
Bana kingdoms of Andhra
1. Bana kingdom
2. Vijayanagara kingdom.
FLAGS OF BANAS
Early
1. Double Fish
2. Bow-Arrow
Late
1. Bull Crest
2. Monkey crest (Vanara dwaja)
3. Conch
4. Wheel
5. Eagle
Travancore Kings had Conch Insignia on their flag because they were Banas from Alupa dynasty Karnataka.
Sethupathis had Anumakkodi or Hanuman flag (Vanara Dwaja) because they were Vanathirayars from Kalinga.
அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்
ReplyDelete17 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் பந்தளத்தின் பாண்டிய இளவரசன் அய்யப்பன் தலைமையில் பல்வேறு இனங்கள் மற்றும் மதங்களைச் சேர்ந்த மக்கள் ஒன்றிணைந்து நாயக்கர் படையைத் தோற்கடித்தனர். மதுரை திருமலை நாயக்கர் கி.பி.1623ல் மறவர் தலைவனும் கொள்ளைக்காரனுமான உதயணன் தலைமையில் ஒரு கொள்ளைப் படையை அனுப்பினார். உதயணனும் அவனது படையும் 17 வருடப் போராட்டத்திற்குப் பிறகு தோற்கடிக்கப்பட்டு கொல்லப்பட்டனர்.
அர்த்துங்கல் தேவாலயம்
செயின்ட் ஆண்ட்ரூ பேராலயம், அர்த்துங்கல் அரபிக்கடலை நோக்கிய கடற்கரையோரத்தில் கேரளாவின் சேர்த்தலையில் உள்ள அர்த்துங்கலில் அமைந்துள்ளது. அர்த்துங்கல் தேவாலயம் பதினாறாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் போர்த்துகீசியர் காலத்தில் கட்டப்பட்டது. இது 1584 இல் விகார் ஜாகோமோ ஃபெனிசியோ என்ற இத்தாலிய ஜேசுயிட் பாதிரியாரால் மீண்டும் கட்டப்பட்டது. பக்தர்கள் இவரை "அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன்" என்று அழைத்தனர். திருத்தந்தை. ஜியாகோமோ ஃபெனிசியோ (கி.பி. 1558 - கி.பி. 1632), லத்தீன் மொழியில் இந்து மதத்தைப் பற்றிய கட்டுரைகள் மற்றும் புத்தகங்களை எழுதுவதற்காக இந்து மதத்தைப் படித்த முதல் ஐரோப்பிய மிஷனரி ஆவார். இந்து கலாச்சாரத்திலும், சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்களிடம் கற்றுக்கொண்ட களரிப்பயற்றிலும் ஆர்வம் கொண்டிருந்தார்.
அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன்
அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் அர்த்துங்கல் தேவாலயத்தின் விகாரியாக இருந்தபோது, சேர்த்தலையின் லத்தீன் கத்தோலிக்கர்களும் உதயணனுக்கு எதிரான போரில் இணைந்தனர். அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் முகம்மாவிலேயே புகழ்பெற்ற சீரப்பஞ்சிற களரியில் பயிற்சி பெற்றவர் என்றும் புகழ் பெற்றவர். அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் அவரது லத்தீன் கத்தோலிக்கர்கள் ஐயப்பனின் ஆதரவாளர்கள் என்று நம்பப்பட்டது. ஆனால் திருமலை நாயக்கர் காலத்தில் நடந்த நிகழ்வுகள் அதாவது கி.பி.1623 முதல் 1659 வரையிலான காலகட்டத்தில், அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மிகவும் வயதானவராக இருந்திருக்கலாம். அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் கிபி 1632 இல் காலமானார்.
கி.பி.1632ல் இறந்த அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் வாழ்ந்த காலத்தில் ஐயப்பன் சுவாமி ஒரு இளைஞராக இருந்தார். எனவே உதயணனுடன் ஐயப்பன் செய்த போர் கி.பி.1632 முதல் 1640 வரையிலான காலகட்டத்தில் நடந்திருக்கலாம். நாயக்கர் படையெடுப்பிற்கு பதினேழு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு உதயணன் கொல்லப்பட்டதாக வாய்மொழி மரபுகள் கூறுகின்றன.
புனித செபாஸ்டியன் சிலை
கி.பி 1747 இல் புனித செபஸ்தியார் சிலை நிறுவப்பட்ட போது, பல உள்ளூர் பக்தர்கள் சிலையை வெளுத்தச்சன் என்றும் அழைக்கத் தொடங்கினர்.
ஆலங்காடு யோகம்
ஐயப்ப ஸ்வாமி ஆலங்காடு தலைவர் ஞாலூர் கர்த்தா, காம்பிள்ளி பணிக்கர் மற்றும் முல்லப்பிள்ளி நாயர் ஆகியோர் முன்னிலையில் அர்த்துங்கல் வெளுத்தாவுடன் ஆலுவாவில் உள்ள பெரியாறு கரையில் ஆலங்காட்டு வீரர்களுக்கு உரையாற்றியதாக புராணங்கள் கூறுகின்றன. எருமேலியில் மலைப்பாங்கான நிலப்பரப்பில் ஏறிச் செல்லும் போது 'சரணம் ஐயப்பா' என்று முதன்முதலில் முழக்கமிட்டவர் காம்பிள்ளி பணிக்கர் ஆவார். முதல் வெளிச்சப்பாடு அல்லது தேவ வாக்கு கூறுபவர் இவரே ஆவார். ஆலுவாவில் உள்ள பாரூர்கவலயிலிருந்து இடதுபுறம் போகும்போது ஆலங்காட்டுக்கு அருகில் உள்ள இடம் காம்பிள்ளி.
அம்பலப்புழா யோகம்
அம்பலப்புழா பழமையான பாண்டிய துறைமுக நகரமான புறக்காடு அருகே உள்ளது. பழங்காலத்தில் வேம்பநாட்டுக் காயலுக்கு தெற்கே உள்ள அனைத்து பகுதிகளும் பாண்டிய வம்சத்தின் கீழ் இருந்தன. கி.பி 77 இல் முசிறிக்குச் சென்ற பிளினி, மோதுராவின் மன்னன் பாண்டியோன் ஆட்சி செய்த நகரமான பரேகே-புறக்காட்டில் மிளகு வாங்க உள்ளூர் மக்களால் வற்புறுத்தப்பட்டார்.
எருமேலியில் வாவர் தலைமை தாங்கிய ஐயப்பன் படையில் சேர்வதற்காக இங்கிருந்து ஒரு பணிக்கர் படை புறப்பட்டது. அந்த நிகழ்வை நினைவுகூரும் வகையில் ஒவ்வொரு ஆண்டும் எருமேலியில் அம்பலப்புழா யோகம் பக்தர்களால் பேட்ட துள்ளல் என்ற புனித சடங்கு நடனம் ஆடப்படுகிறது.
அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்
ReplyDeleteபாண்டியன் வனவாசம்
திருமலை நாயக்கர் (கி.பி. 1723 முதல் 1759 வரை) ஆட்சிக்கு வந்தபோது, மதுரையிலிருந்து அனைத்து பாண்டிய குடும்பங்களையும் நாடு கடத்தினார் என்று பொதுவாக நம்பப்படுகிறது. சிலர் வேணாட்டில் உள்ள கல்லிடைக்குறிச்சி மற்றும் அம்பாசமுத்திரத்தில் குடியேறினர். ஆனால் பூஞ்சாறு மற்றும் பந்தளம் ஆகிய இடங்களில் குடியேறிய பாண்டியக் குடும்பங்கள் கி.பி 1610 ஆம் ஆண்டிலேயே குடியேறியிருக்கலாம்.
பாண்டிய இளவரசி மாயாதேவிக்கு பிறந்த அய்யப்பன், 1632 இல் இறந்த அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் வாழ்ந்த காலத்தில் இளைஞராக இருந்ததால், பாண்டிய குடியேற்றம் கி.பி 1610 இல் நிகழ்ந்திருக்கலாம்.
பணிக்கர்கள்
பணிக்கர்கள் தற்காப்புக் கலைப் பயிற்சியாளர்கள், அவர்கள் போர் வீரர்களுக்குப் பயிற்சி அளித்தனர். ஒவ்வொரு பணிக்கரும் ஒரு சிறிய படையை பராமரித்து, அவர்கள் சேர மற்றும் தொடர்புடைய பாண்டிய வம்சங்களை ஆதரித்தனர். பணிக்கர் என்பவர்கள் தமிழ் வில்லவர் மக்களின் துணைக்குழுக்கள் ஆவர்.
ஆனால் கி.பி 1310 இல் மாலிக் காஃபூரின் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு, மற்றும் பாண்டிய வம்சத்தின் தோல்விக்குப் பிறகு கி.பி 1335 இல் கேரளாவில் துளு தாய்வழி அரசுகள் நிறுவப்பட்டன. அதன் பிறகு சாமந்த க்ஷத்திரியர்கள், துளு பிராமண நம்பூதிரிகள் மற்றும் நாயர்களால் கேரளா ஆட்சி செய்யப்பட்டது. இக்காலத்தில் பல பணிக்கர்களும் கேரளாவை விட்டு வெளியேறினர். சிலர் இலங்கை சென்றனர். சிலர் ஈழவர்களுடனும், மற்றவர்கள் போர்த்துகீசிய இராணுவத்துடனும் பின்னர் சிரியன் கிறிஸ்தவர்களுடனும் இணைந்தனர்.
சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்கள்
சேர்த்தலையில் உள்ள முகம்மாவில், சீரப்பஞ்சிற களரி அமைந்திருந்தது. சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்கள் ஈழவர்களுடன் இணைந்திருந்தார்கள். இந்த சீரப்பஞ்சிற களரியில் ஜேசுயிட் பாதிரியார் அருட்தந்தை ஜாகோமோ ஃபெனிசியோ, என்ற அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் களரிப்பயற்றில் பயிற்சி பெற்றார். சீரப்பஞ்சிற களரியில் இருந்து பத்து கிலோமீட்டர் தொலைவில் அர்த்துங்கல் தேவாலயம் இருந்தது. அய்யப்பன் சீரப்பஞ்சிற களரியில் தற்காப்பு கலை பயிற்சி பெற்றவர்.
அடுத்த சீரப்பஞ்சிற பணிக்கரின் மகள் லளிதா பிற்காலத்தில் மாளிகப்புறத்தம்மா என்று அழைக்கப்பட்டார்.
பாண்டிய பிரதேசங்கள்
17 ஆம் நூற்றாண்டில், மத்திய கேரளா தாய்வழி துளு ஆட்சியாளர்களால் ஆளப்பட்டாலும், ஆலங்காடு, அம்பலப்புழா மற்றும் பெரியாற்றின் கரையோரம் இருந்த பல பணிக்கர்களும் பந்தளத்தின் பாண்டியர்களுக்கு விசுவாசமாக இருந்தனர். மத்திய கேரளாவில் பாண்டியர்களின் பிரதேசங்கள் பந்தளம், மாவேலிக்கரை மற்றும் காஞ்சிரப்பள்ளி பகுதி ஆகும். மேலும் இந்த பாண்டிய பிரதேசம் பாண்டியன் பதிவுகளில் கேரளசிங்க வளநாடு என்று அழைக்கப்பட்டது.
கேரளாவில் பாண்டியரின் குறுநாடுகள்
1. மாறநாடு கொல்லம்
2. பந்தளம்
3. அம்பலபுழா-புறக்காடு
4. நிரணம்-கோட்டயம்
5. ஆலங்காடு
நாயக்கர் தாக்குதல்
திருமலை நாயக்கர் 1623 முதல் 1630 கி.பி.க்கு இடைப்பட்ட காலத்தில் கேரள பாண்டியர்களுக்கு எதிராக மறவப்படையுடன் கொள்ளையனாக இருந்த உதயணன் என்ற மறவ தலைவனை கேரளாவிற்கு அனுப்பினார். மூணாறு அருகே கரிமலையில் உதயணன் கோட்டை கட்டினான். உதயணன் அருகில் இருந்த இடங்களில் கொள்ளையடிக்க ஆரம்பித்தான். உதயணன் பாண்டிய இளவரசி மாயாதேவியைக் கடத்தினான் ஆனால் அவள் மீட்கப்பட்டாள். ஆனால் பல வருடங்களுக்குப் பிறகுதான் உதயணன் தோற்கடிக்கப்பட்டு கொல்லப்பட்டான்.
நாயக்கர் படையெடுப்பு பற்றிய அச்சம் உதயணனுக்கு எதிராக பலதரப்பட்ட மக்கள் ஒன்றிணைவதற்கு வழிவகுத்தது.
பாண்டியன் இளவரசியின் மீட்பு
பாண்டிய மன்னர் சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர் உதவியுடன் தன் சகோதரியை மீட்டு சீரப்பஞ்சிற தறவாடு வீட்டில் தங்க அனுப்பினார். பாண்டிய இளவரசி சீரப்பஞ்சிற பணிக்கரின் மருமகனை மணந்திருந்தார் என்பது ஒரு பார்வை. அவர்களுக்குப் பிறந்த மகன்தான் ஐயப்பன்.
பணிக்கர் களரியாக இருந்த ஆலங்காடு யோகம், ஐயப்பனின் தந்தையின் இடமான பித்ருஸ்தானமாகவும் கருதப்படுகிறது. சீரப்பஞ்சிற பணிக்கரின் சகோதரியின் கணவர் ஆலங்காடு பணிக்கர் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவராக இருக்கலாம்.
பொதுவாக பணிக்கர் வில்லவர் வம்சங்களுக்கு சேவை செய்த தற்காப்பு பிரபுக்கள் மற்றும் ஒப்பீட்டளவில் குறைந்த அந்தஸ்தால் இளவரசிகளை அவர்கள் திருமணம் செய்ய அனுமதிக்கப்படவில்லை. ஆனால் பதினேழாம் நூற்றாண்டில் பாண்டிய வம்சமே கேரளாவில் தப்பியோடியவர்கள் மற்றும் அவர்கள் பாதுகாப்பிற்காக பணிக்கர் படைகளை நம்பியிருந்தனர்.
அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்
ReplyDeleteஒத்திசைவான நம்பிக்கை
ஆனால் அய்யப்பன் மிகவும் இளமையாக இருந்த அந்த சகாப்தத்தில், ஐயப்பனும் புனித செபஸ்தியாரும் சகோதரர்கள் என்று மக்கள் நம்பத் தொடங்கினர்.
செபஸ்தியார் ஒரு ரோமானிய அதிகாரி, அவர் கிறித்துவ மதத்தைத் தழுவினார், அவர் பிரிட்டோரியன் காவலர்களின் கேப்டனாக இருந்தார், அவர் ரோமானிய பேரரசர் டியோக்லெஷியனை (கி.பி. 284 முதல் 305 வரை) கேலி செய்து அவமானப்படுத்தினார். இது புனித செபஸ்தியார் மீது அம்புகளை எய்து மரணதண்டனை நிறைவேற்ற வழிவகுத்தது. புனித செபஸ்தியார் அனைத்து கத்தோலிக்கர்களுக்கும் பிரபலமான புனிதர் ஆனார்.
அர்த்துங்கல் தேவாலயத்தில் மிலனில் செதுக்கப்பட்ட புனித செபஸ்தியாரின் சிலை கி.பி 1647 இல் நிறுவப்பட்டது.
போர்த்துகீசிய சகாப்தத்தில் ஜேசுயிட் பாதிரியார்கள் உள்ளூர் இந்து மற்றும் திராவிட பழக்க வழக்கங்களை நிராகரிக்கவில்லை. கிறிஸ்தவ தேவாலயங்களிலும் வெண்கலக் கொடிக் கம்பங்கள் இருந்தன, அதில் கொடிகள் ஏற்றப்பட்டன. புனித செபாஸ்டியன் தேவாலயங்களில் இன்றும் வருடாந்திர திருவிழாவின் போது தேவாலயத்தின் மீது இரண்டு வெள்ளை பருந்துகள் பறக்கும் தோற்றத்திற்காக பலர் காத்திருக்கிறார்கள். இது கேரள கிறிஸ்தவர்களால் பின்பற்றப்படும் ஒரு இந்து வழக்கம் ஆகும்.
ஐயப்பன் பக்தர்கள்
பல ஐயப்பன் பக்தர்கள் ஒவ்வொரு ஆண்டும் புனித யாத்திரையின் ஒரு பகுதியாக அர்த்துங்கல் பசிலிக்காவிற்கு வருகை தருகின்றனர். அய்யப்பன் புனித செபஸ்தியாருடன் மிகவும் நட்பாக பழகியதே இதற்குக் காரணம். அவர்கள் மிகவும் நெருக்கமாக இருந்ததால் அவர்கள் சகோதரர்களாக கருதப்பட்டனர்.1647 ஆம் ஆண்டு அர்த்துங்கல் தேவாலயத்தில் பளிங்கு கல் செபஸ்தியார் சிலை நிறுவப்பட்டது. எனவே புனித செபஸ்தியாரோடுள்ள சுவாமி ஐயப்பனின் நட்பு அந்த காலத்திலேயே தொடங்கியிருக்கலாம்.
சுவாமி அய்யப்பன் கி.பி 1647 இல் அர்த்துங்கல் தேவாலயத்தில் உள்ள புனித செபஸ்தியார் சிலையை பார்வையிட்டிருக்கலாம். இந்த நிகழ்வு சுவாமி ஐயப்பனும் புனித செபஸ்தியாரும் சகோதரர்கள் என்ற புராணத்தை உருவாக்கியிருக்கலாம். அர்த்துங்கல் லத்தீன் கத்தோலிக்கர்கள் அய்யப்பனின் வலுவான ஆதரவாளர்களாக இருந்தனர்.
அர்த்துங்கல் தேவாலயத்தில் சபரிமலை பக்தர்கள் வழிபாடு செய்கின்றனர். அவர்கள் யாத்ரீகர்களின் கழுத்தில் அணிந்திருக்கும் முத்ரா என்ற புனித சங்கிலி மாலையை அகற்றுகிறார்கள். தேவாலயத்திற்கு அருகில் உள்ள இரண்டு குளங்களில் ஒன்றில் பக்தர்கள் புனித நீராடுகின்றனர்.
மத நல்லிணக்கம்
அய்யப்பனால் நிறுவப்பட்ட மத மற்றும் இன நல்லிணக்கத்தால் அர்த்துங்கல் தேவாலயத்திலும் வாவர் பள்ளியிலும் பக்தர்கள் வழிபட முடிந்தது. மலை அரையர், பணிக்கர், லத்தீன் கத்தோலிக்கர்கள் மற்றும் முஸ்லிம்கள் அனைவரும் ஐயப்பனை ஆதரித்து மரியாதையுடன் நடத்தப்பட்டனர்.
அசல் பந்தளம் தமிழ் வில்லவர் பாண்டிய வம்சம் 1700 களின் பிற்பகுதியில் முடிவுக்கு வந்திருக்கலாம். அதன் பிறகு பந்தளம் பாண்டியன் பிரதேசம் ராஜா என்ற பட்டத்துடன் பாண்டியர்களாக வேடமணிந்த பார்கவ குலத்தைச் சேர்ந்த நம்பூதிரிகளின் குடும்பத்தால் கைப்பற்றப்பட்டது.
பூஞ்சார் பாண்டிய வம்சம்
1700களில் குருவாயூர் அருகே உள்ள வெங்கிடங்குவில் இருந்து தமிழ் பூஞ்சார் பாண்டியன் வம்சத்திற்குப் பதிலாக சார்க்கரா கோவிலகம் என்ற துளு பிராமண போற்றி குடும்பம் வந்தது. பாண்டிமண்டலம் உடைய குலசேகரப் பெருமாள் என்ற திருநாமத்துடன் துளு பிராமண வம்சத்தினர் பூஞ்சாரை ஆண்டனர்.
பிராமண பந்தளம் மற்றும் பூஞ்சார் வம்சங்கள் இரண்டும் தாய்வழி வம்சாவளியைக் கடைப்பிடித்தன.
அசல் பாண்டியர்கள் திராவிட தமிழ் வில்லவர் வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர்கள், அவர்கள் வில்லவர், வானவர், மலையர் மற்றும் மீனவர் குலங்களால் ஆதரிக்கப்பட்டனர்.
பாண்டிய வம்சத்திற்குப் பின் வந்த ஆரிய நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் அஹிச்சத்திரத்திலிருந்து குடிபெயர்ந்த நேபாள வேர்களைக் கொண்ட துளு பிராமணர்கள் ஆவர்.
பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டிலிருந்து நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் காலத்தில் சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்களும் மலை அரையர்களும் சபரிமலை கோயிலில் தங்களின் முதன்மையான இடத்தை இழந்தனர். பக்தர்கள் இனம், மதம், பாலினம் மற்றும் வயது அடிப்படையில் பாகுபாடு காட்டப்பட்டனர்.
அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்
ReplyDeleteவாவர் பள்ளி
அய்யப்பனின் நெருங்கிய நண்பரான வாவர் பாத்தும்மா - செய்தாலி தம்பதியரின் மகன். கேரளாவின் கோட்டயம் மாவட்டத்தில் உள்ள எருமேலி நைனார் ஜும்மா மசூதிக்கு ஐயப்ப பக்தர்கள் வருகை தருவது வழக்கம். இந்த பள்ளிவாசல் வாவரின் மசூதியாக கருதப்படுகிறது. அவர்கள் மசூதியின் தொழுகை மண்டபத்திற்குள் நுழையாமல் மசூதியையும், ஓய்வெடுப்பதற்குரிய இடத்தையும் சுற்றி வருகின்றனர். இங்கு பக்தர்கள் தேங்காய் உடைத்து வழிபாடு செய்யவும், காணிக்கை, பிரசாதம் வழங்கவும் அனுமதிக்கப்படுகின்றனர்.
சபரிமலையில் வாவர்நடை என்று அழைக்கப்படும் மற்றொரு வழிபாட்டுத்தலம் உள்ளது, அங்கு வாவர் சிலை இல்லை, ஆனால் செதுக்கப்பட்ட கருங்கல் பலகை மற்றும் ஒரு பழைய வாள் மட்டுமே உள்ளன. வாவர் ஒரு முஸ்லிமாக இருந்ததால் ஒரு முஸ்லிம் மதகுரு தினசரி தொழுகை நடத்துகிறார். இங்கும் ஐயப்ப பக்தர்கள் பிரார்த்தனை செய்கின்றனர். ஒவ்வொரு ஆண்டும் சந்தனக்கூடம் திருவிழா பேட்டத்துள்ளல் எனப்படும் சடங்கு நடனத்தின் முன்னோடியாக நடத்தப்படுகிறது. எருமேலி நைனார் ஜும்மா மஸ்ஜித் 1970 களில் கோபாலகிருஷ்ணன் என்ற இந்து கட்டிடக் கலைஞரால் மீண்டும் கட்டப்பட்டது.
மணிகண்டன்
மணிகண்டன் மலை அரையர் குலத்தைச் சேர்ந்தவர். கரிமலை அரையன் கந்தன் மற்றும் அவரது மனைவி கருத்தம்மா ஆகியோரின் மகன் மணிகண்டன் என்று மலை அரையர்கள் கூறுகின்றனர். மணிகண்டன் பாண்டிய மன்னன் 1610 களில் கொள்ளையர்களிடமிருந்து வந்தபோது அவரைப் பாதுகாத்தார். மணிகண்டன் பாண்டிய இளவரசி மாயாவதியை உதயணனிடம் இருந்து மீட்டார். மலை அரையர்கள் மணிகண்டனுக்கு சன்னதி அமைத்து வழிபட்டனர். பிற்காலத்தில் அய்யப்பன் மணிகண்டனின் அவதாரமாகக் கருதப்பட்டு, மலை அரையர்களால் வழிபடப்பட்டார்.
கி.பி 1623 வாக்கில் பல்வேறு இனத்தவர்களின் உதவியோடு உதயணனை மணிகண்டன் தோற்கடித்தார். மணிகண்டன் தலைமையிலான படைகள் பாண்டிப்படை, ஆலங்காட்டுப்படை, அம்பலபுழப்படை, சீரப்பஞ்சிறப்படை, மல்லன், வில்லன், வலியக்கடுத்தா, கொச்சுகடிதா, வாவர், நஸ்ரானிகள், அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் என்ற ஜாகோமோ ஃபெனிசியோ என்ற ஒரு இத்தாலிய ஜெசுயிட் பாதிரியார் போன்றவர்கள்.
வலிய கடுத்த ஸ்வாமி
அய்யப்பனின் உதவியாளரான வலிய கடுத்த ஸ்வாமிக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஒரு சிறிய சன்னதி புனித படிகளின் இடது பக்கத்திற்கு அருகில் அமைந்துள்ளது. வலிய கடுத்தா ஒரு மலை அரையர் பழங்குடித் தலைவர் ஆவார், அவர் நாயக்கர் இராணுவத்திற்கு எதிராக மலை அரையர் படைகளை வழிநடத்தினார்.
மலை அரையர்
மலை அரையர், சேர வம்சத்தை ஆதரித்த மூன்று பெரிய வில்லவர் பழங்குடியினரில் ஒன்றான மலையர் குலத்துடன் தொடர்புடையவராக இருக்கலாம். ஐயப்பனின் முக்கிய ஆதரவாளர்களாக இருந்த மலை அரையர் 1904 ஆம் ஆண்டு வரை ஐயப்பன் கோவிலின் பூசாரிகளாகவும் உரிமையாளராகவும் இருந்தனர். இருபதாம் நூற்றாண்டு வரை ஒத்திசைவான நம்பிக்கை மற்றும் மத சகிப்புத்தன்மை நிலைத்திருப்பதற்கு இதுவும் ஒரு காரணம்.
1800களில் பந்தளம் நம்பூதிரி பாண்டிய மன்னர்களால் மலை அரையர்கள் தங்கள் நிலங்களில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்டனர். சபரிமலை மற்றும் சபரிமலையைச் சுற்றியுள்ள பதினேழு மலைகளிலிருந்து மலை அரையர்கள் வெளியேற்றப்பட்டனர்.
மலை அரையர்கள் கூலியின்றி ஏலக்காயை மலைகளில் இருந்து சமவெளிக்கு கொண்டு செல்லும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டனர். கி.பி 1856 இல் மலை அரையர்கள் நாயர் அரசாங்க அதிகாரிகளுக்கு எதிராக கிளர்ச்சி செய்து தாக்கினர்.
மலை அரையர்களின் கிறிஸ்துவ மதமாற்றம்
மலை அரையர்களை துன்புறுத்தியது பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் அவர்கள் கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாற வழிவகுத்தது. மலை அரையர்களில் பாதி பேர் கிறிஸ்துவ மதத்திற்கு மாறினார்கள். ஸிஎம்எஸ் மிஷனரி தந்தை ஹென்றி பேக்கர் 1840 முதல் 1862 வரை அவர்களிடையே பணியாற்றினார். தந்தை.ஹென்றி பேக்கர், ஹில் அரியன்ஸ் ஆஃப் திருவாங்கூர் என்ற புத்தகத்தை எழுதினார்.1879 இல் மலை அரையர்களில் சுமார் 2000 கிறிஸ்தவர்கள் இருந்தனர்.
திராவிடப் பாணி வழிபாடு
சபரிமலை ஐயப்பன் கோவிலில் கி.பி.1904 வரை திராவிட வழிபாட்டு முறைகளை மலை அரையர் பூசாரிகள் நடத்தி வந்தனர். அவர்களின் முக்கிய வழிபாடு தேன் மற்றும் நெய் கொண்டு அபிஷேகம். சமீப காலம் வரை மலை அரையர்களின் "தேனாபிஷேகம்" வழிபாடு அனுமதிக்கப்பட்டது. சில தசாப்தங்களுக்கு முன், தந்திரிகள் இந்த வழிபாட்டை நிறுத்தினர்.
அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்
ReplyDeleteதாழமண் மடம் தந்திரி குடும்பம்
1904 ஆம் ஆண்டு திருவிதாங்கூர் மன்னர் ஆந்திராவிலிருந்து வந்த தெலுங்கு பிராமணர்களின் ஒரு குடும்பத்தை அர்ச்சகர்களாக நியமித்தார், அவர்கள் செங்கன்னூரில் குடியேறினர். தாழமண் மடம் தந்திரி குடும்பம் என்று அழைக்கப்படும் இந்த குடும்பம் கி.பி 1904 முதல் சபரிமலையில் அர்ச்சகராக இருக்க பரம்பரை உரிமை பெற்றுள்ளது.
சுதந்திரத்திற்குப் பிறகும் சபரிமலையில் தந்திரிகளாக வேறு எந்த அர்ச்சகர் குடும்பமும் அனுமதிக்கப்படவில்லை.
பிராமண மேலாதிக்கம்
இந்தக் காலகட்டத்திற்குப் பிறகு மலை அரையர்கள் ஓரங்கட்டப்பட்டனர். சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்கள் புறக்கணிக்கப்பட்டனர். சபரிமலை கோயில் முற்றிலும் நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் மற்றும் தெலுங்கு பிராமணர்களாகிய தாழமண் மடம் தந்திரி குடும்பத்தின் கீழ் வந்தது. சபரிமலை கோவிலின் தந்திரி பதவி கி.மு 100ல் பரசுராம மகரிஷியில் இருந்து தங்களுக்கு கிடைத்ததாக தாழமண் மடம் தந்திரிகள் இப்போது கூறுகிறார்கள்.
அதாவது ஐயப்பன் பிறப்பதற்கு 1700 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தாழமண் தந்திரிகள் சபரிமலை கோவிலின் பூசாரிகளாக இருந்தனர் என்பதாகும்.
பாண்டிய வம்சத்தின் திராவிட வேர்கள்
அசல் பாண்டியர்கள் திராவிட தமிழ் வில்லவர் ஆட்சியாளர்கள். வில்லவர் மன்னர்களை வில்லவர், மலையர், வானவர் மற்றும் மீனவர் குலங்கள் ஆதரித்தன. பணிக்கர்களும் ஏனாதி தளபதிகளும் பாண்டியப் படைகளை வழிநடத்தினர்.
பாண்டியர்கள் வேடம் போடும் பார்கவகுலத்தைச் சேர்ந்த நம்பூதிரி பாண்டிய வம்சத்தினர் திராவிட வில்லவர்களோ தமிழர்களோ அல்ல. நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் இன ரீதியாக பந்தளம் பாண்டிய வம்சத்துடன் தொடர்புடையவர்கள் அல்ல.
துளு-நேபாளிய படையெடுப்பாளர்கள்
தமிழ் வில்லவர்கள் வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலத்திலிருந்து கேரளா மற்றும் தமிழகத்தை ஆண்ட சேர, சோழ, பாண்டிய வம்சங்களை நிறுவினர். தமிழ் அரசுகளின் எதிரிகளாக இருந்த துளு மன்னர்கள் அரேபியர்கள் மற்றும் துருக்கியர்களுடன் கூட்டு வைத்தனர்.12 ஆம் நூற்றாண்டில் பெரும் கடல் சக்தியாக இருந்த அரேபியர்கள் மலபாரில் ஒரு பெரிய குடியேற்றத்தை நிறுவ விரும்பினர்.
துளு மன்னர்கள் அஹிச்சத்திரத்தில் இருந்து வேர்களைக் கொண்ட நேபாள நாயர்களின் இராணுவத்தால் பாதுகாக்கப்பட்டனர். நம்பூதிரிகளும் அஹிச்சத்திரத்தில் வேர்களைக் கொண்ட துளு பிராமணர் ஆவர், அவர்கள் கிபி 345 இல் கடம்ப மன்னர் மயூர வர்மாவின் ஆட்சியின் போது கர்நாடகாவிற்கு குடிபெயர்ந்தனர்.
கி.பி 1120 இல் பாணப்பெருமாள் (பானுவிக்ரம குலசேகரப்பெருமாள்) என்ற துளு படையெடுப்பாளர் அரேபிய ஆதரவுடன் கேரளாவைத் தாக்கினார். பாணப்பெருமாள் 350000 எண்ணிக்கையிலான நாயர் படையுடன் கேரளா மீது படையெடுத்து மலபாரை (காசர்கோடு, கண்ணூர், கோழிக்கோடு மற்றும் மலப்புறம் மாவட்டங்கள்) ஆக்கிரமித்தார், அங்கு அரேபியர்கள் குடியேறினர்.
கி.பி 1120 துளு படையெடுப்பிற்குப் பிறகு, நேபாள வம்சாவளியைக் கொண்ட நாயர்களும் நம்பூதிரிகளும் வடக்கு கேரளாவில் தோன்றினர். பல நாயர்கள் வெள்ளை நிறத்தைக் கொண்டிருந்தனர், ஆனால் அவர்கள் நேபாள வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பதால் மஞ்சள் நிறத்தின் சாயையும் மற்றும் சற்று மங்கோலிய முக அம்சங்களுடனும் இருந்தனர். நாயர்களும் நம்பூதிரிகளும் தங்களைச் சவர்ணர் என்று அழைத்தனர். நாயர்களும் நம்பூதிரிகளும் சேர மற்றும் பாண்டிய அரசுகளின் எதிரிகளாக இருந்த துளு-நேபாள மக்கள்.
கி.பி 1310 இல் டெல்லி சுல்தானகத்திலிருந்து படையெடுப்பாளராக இருந்த மாலிக் காபூருடனான போரில் பாண்டிய வம்சத்தின் தோல்விக்குப் பிறகு அனைத்து தமிழ் அரசுகளும் முடிவுக்கு வந்தன. வில்லவர்கள் டெல்லி ராணுவத்தால் மொத்தமாக படுகொலை செய்யப்பட்டனர். மலபாரின் துளு படையெடுப்பாளர்கள் அதாவது சாமந்தர், நாயர் மற்றும் நம்பூதிரிகளுக்கு டெல்லி சுல்தானியம் மற்றும் மாலிக் காஃபூர் ஆகியோர் கேரளாவின் ஆதிக்கத்தை அளித்தனர்.
1335 ஆம் ஆண்டு கேரளா முழுவதும் துளு சாமந்தர்கள் மற்றும் நம்பூதிரிகளால் துளு-நேபாள தாய்வழி அரசுகள் நிறுவப்பட்டன. துளு-நேபாளத் தாய்வழி சவர்ண வம்சங்கள் அரேபியர்கள் மற்றும் துருக்கியர்களால் ஆதரிக்கப்பட்டன.
பிற்கால சேர வம்ச காலத்தில் (கி.பி. 800 முதல் கி.பி. 1120 வரை) பிராமணர்கள் பட்டர், பட்டாரர், பட்டாரகர், பட்டாரியர், பழாரர், சாத்திரர், நம்பி, உவச்சர் போன்ற பெயர்களால் அறியப்பட்டனர். கி.பி.1335க்கு முந்தைய தமிழ்ப் பதிவுகள் எதிலும் நம்பூதிரிகள் குறிப்பிடப்படவில்லை.
1310 இல் மாலிக் காஃபூரின் தாக்குதலுக்குப் பிறகு முந்தைய தமிழ் பிராமணர்கள் அனைவரும் மர்மமான முறையில் காணாமல் போனார்கள்.
பரசுராமர் கேரளாவின் மீது தங்களுக்கு அதிகாரம் அளித்ததாக நம்பூதிரிகள் கூறுகின்றனர். உண்மையில் 1310 ஆம் ஆண்டு துளுவ பிராமண நம்பூதிரிகளுக்கும் துளு சாமந்தர்களுக்கும் மாலிக் காஃபூரால்தான் கேரளாவின் மேலாதிக்கம் வழங்கப்பட்டது.
அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்
ReplyDeleteவில்லவர்களின் வீழ்ச்சி
இது கேரளாவில் திராவிட தமிழ் வில்லவர் வம்சங்களான சேர மற்றும் பாண்டிய வம்சங்களை அடக்கப்படுவதற்கு வழிவகுத்தது. பெரும்பாலான திராவிட மலையாளிகள் ஆரிய-நாக படையெடுப்பாளர்களால் அவர்ணர் என்று முத்திரை குத்தப்பட்டனர். நம்பூதிரிகள் துளு-நேபாள பிராமணர்கள், அவர்கள் பாண்டிய வம்சத்தின் பரம எதிரிகளாக இருந்தனர்.
நம்பூதிரி பாண்டிய வம்சம்
தற்போதைய பந்தளம் நம்பூதிரி பாண்டியன் வம்சம் ஆரிய பிராமண பார்கவ குலத்தைச் சேர்ந்தது, அவர்கள் உபநயனத்தை நடத்துபவர்கள், சைவ உணவு உண்பவர்கள், தமிழ் ஒருபோதும் பேசாதவர்கள்.
சபரிமலை கோயிலும் பந்தளம் பாண்டிய ராஜ்ஜியமும் திராவிட வில்லவர் மக்களுக்கு சொந்தமானது ஆனால் அவர்களின் பாரம்பரியம் இப்போது புறக்கணிக்கப்பட்டுள்ளது.
தீ விபத்து
1950ல் சபரிமலை கோவிலில் ஒரு பெரிய தீ விபத்து ஏற்பட்டது. அய்யப்பன் சிலை தீயில் எரிந்து சேதமானது.
புதிய அய்யப்பன் சிலை
1936-ல் சென்னை மாகாண முதல்வராக இருந்த சர் பொன்னம்பல தியாக ராஜன் என்கிற பி.டி.ராஜன், பழமையான ஐயப்பன் சிலைக்குப் பதிலாக, தற்போதைய பஞ்சலோக ஐயப்பன் சிலையை சபரிமலை கோயிலுக்கு பரிசாக அளித்தார். ஆனால், சபரிமலை கோவிலுக்கு திராவிடத் தொடர்பை யாரும் விரும்பாததால், இது மிகவும் ரகசியமாக வைக்கப்பட்டுள்ளது
ஐயப்பன் புராணத்தின் காலம்
சுவாமி ஐயப்பன் புராணத்தின் காலம் 1623 இல் திருமலை நாயக்கரின் படையெடுப்பில் தொடங்கி கி.பி 1647 இல் புனித செபஸ்தியாரின் பளிங்கு சிலை நிறுவப்பட்டதில் முடிவடைகிறது.
வில்லவர் மற்றும் பாணர்
ReplyDelete____________________________________
பாண்டிய என்பது வில்லவர் மற்றும் பாண ஆட்சியாளர்களின பட்டமாகும். இந்தியா முழுவதும் பாணர்கள் அரசாண்டனர். இந்தியாவின் பெரும்பகுதி பாண ஆட்சியாளர்களால் ஆளப்பட்டது. இந்தியா முழுவதும் பாண்பூர் எனப்படும் ஏராளமான இடங்கள் உள்ளன. இவை பண்டைய பாணர்களின் தலைநகரங்கள் ஆகும். பாணர்கள் பாணாசுரா என்றும் அழைக்கப்பட்டனர்.
கேரளா மற்றும் தமிழ்நாட்டை ஆண்ட வில்லவரின் வடக்கு உறவினர்கள் பாணர்கள் ஆவர். கர்நாடகாவிலும் ஆந்திராவிலும் பாணர்கள் ஆண்டனர்.
வில்லவர் குலங்கள்
1. வில்லவர்
2. மலையர்
3. வானவர்
வில்லவரின் கடலோர உறவினர்கள் மீனவர் என்று அழைக்கப்பட்டனர்
4. மீனவர்
பண்டைய காலங்களில் இந்த அனைத்து துணைப்பிரிவுகளிலிருந்தும் பாண்டியர்கள் தோன்றினர். அவர்கள் துணை குலங்களின் கொடியையும் பயன்படுத்தினர். உதாரணத்திற்கு
1. வில்லவர் குலத்தைச் சேர்ந்த பாண்டியன் சாரங்கத்வஜ பாண்டியன் என்று அழைக்கப்பட்டார். அவர் ஒரு வில் மற்றும் அம்பு அடையாளமுள்ள கொடியை சுமந்தார்.
2. மலையர் குலத்தைச் சேர்ந்த பாண்டியன் மலையத்வஜ பாண்டியன் என்று அழைக்கப்பட்டார். அவர் மலை சின்னத்துடன் ஒரு கொடியை ஏந்தினார்.
3. வானவர் துணைப்பிரிவைச் சேர்ந்த பாண்டியன் ஒரு வில்-அம்பு அல்லது புலி அல்லது மரம் கொடியை ஏந்திச் சென்றார்.
4. மீனவர் குலத்தைச் சேர்ந்த பாண்டியன் ஒரு மீன் கொடியை ஏந்திச்சென்று தன்னை மீனவன் என்று அழைத்துக் கொண்டார்.
பிற்காலத்தில் அனைத்து வில்லவர் குலங்களும் ஒன்றிணைந்து நாடாள்வார் குலங்களை உருவாக்கின. பண்டைய மீனவர் குலமும் வில்லவர் மற்றும் நாடாள்வார் குலங்களுடன் இணைந்தது.
பிற்காலத்தில் வடக்கிலிருந்து குடிபெயர்ந்த நாகர்கள் தென் நாடுகளில் மீனவர்களாக மாறினர். அவர் வில்லவர்-மீனவர் குலங்களுடன் இனரீதியாக தொடர்புடையவர் அல்லர்.
வில்லவர் பட்டங்கள்
______________________________________
வில்லவர், நாடாள்வார், நாடார், சான்றார், சாணார், சண்ணார், சார்ந்நவர், சான்றகர், சாண்டார் பெரும்பாணர், பணிக்கர், திருப்பார்ப்பு, கவரா (காவுராயர்), இல்லம், கிரியம், கண நாடார், மாற நாடார், நட்டாத்தி, பாண்டியகுல ஷத்திரியர் போன்றவை.
பண்டைய பாண்டிய ராஜ்யம் மூன்று ராஜ்யங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டது.
1. சேர வம்சம்.
2. சோழ வம்சம்
3. பாண்டியன் வம்சம்
அனைத்து ராஜ்யங்களையும் வில்லவர்கள் ஆதரித்தனர்.
முக்கியத்துவத்தின் ஒழுங்கு
1. சேர இராச்சியம்
வில்லவர்
மலையர்
வானவர்
இயக்கர்
2. பாண்டியன் பேரரசு
வில்லவர்
மீனவர்
வானவர்
மலையர்
3. சோழப் பேரரசு
வானவர்
வில்லவர்
மலையர்
பாணா மற்றும் மீனா
_____________________________________
வட இந்தியாவில் வில்லவர் பாணா மற்றும் பில் என்று அழைக்கப்பட்டனர். மீனவர், மீனா அல்லது மத்ஸ்யா என்று அழைக்கப்பட்டனர். சிந்து சமவெளி மற்றும் கங்கை சமவெளிகளில் ஆரம்பத்தில் வசித்தவர்கள் பாணா மற்றும் மீனா குலங்கள் ஆவர்.
பாண்டவர்களுக்கு ஒரு வருட காலம் அடைக்கலம் கொடுத்த விராட மன்னர் ஒரு மத்ஸ்யா - மீனா ஆட்சியாளர் ஆவார்.
பாண மன்னர்களுக்கு அசுர அந்தஸ்து இருந்தபோதிலும் அவர்கள் அனைத்து சுயம்வரங்களுக்கும் அழைக்கப்பட்டனர்.
அசாம்
சோனித்பூரில் தலைநகருடன் அசுரா இராச்சியம் என்று அழைக்கப்பட்ட ஒரு பாண இராச்சியம் பண்டைய காலங்களில் அசாமை ஆட்சி செய்தது.
இந்தியா முழுவதும் பாணா-மீனா மற்றும் வில்லவர்-மீனவர் இராச்சியங்கள் கி.பி .1500 வரை, நடுக்காலம், முடிவடையும் வரை இருந்தன.
மஹாபலி
பாணர் மற்றும் வில்லவர் மன்னர் மகாபாலியை தங்கள் மூதாதையராக கருதினர். மகாபலி பட்டத்துடன் கூடிய ஏராளமான மன்னர்கள் இந்தியாவை ஆண்டனர்.
வில்லவர்கள் தங்கள் மூதாதையர் மகாபலியை மாவேலி என்று அழைத்தனர்.
ஓணம் பண்டிகை
ஓணம் பண்டிகை ஒவ்வொரு ஆண்டும் கேரளாவை ஆண்ட மகாபலி மன்னர் திரும்பி வரும் நாளில் கொண்டாடப்படுகிறது. மாவேலிக்கரை, மகாபலிபுரம் ஆகிய இரு இடங்களும் மகாபலியின் பெயரிடப்பட்டுள்ளன.
பாண்டியர்களின் பட்டங்களில் ஒன்று மாவேலி. பாண்டியர்களின் எதிராளிகளாகிய பாணர்களும் மாவேலி வாணாதி ராயர் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.
சிநது சமவெளியில் தானவர் தைத்யர்(திதியர்)
பண்டைய தானவ (தனு=வில்) மற்றும் தைத்ய குலங்கள் சிந்து சமவெளியிலுள்ள பாணர்களின் துணைப்பிரிவுகளாக இருந்திருக்கலாம். தைத்யரின் மன்னர் மகாபலி என்று அழைக்கப்பட்டார்.
இந்தியாவில் முதல் அணைகள், ஏறத்தாழ நான்காயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு சிந்து நதியில் பாண குலத்தினரால் கட்டப்பட்டன.
ஹிரண்யகர்பா சடங்கு
வில்லவர்கள் மற்றும் பாணர் இருவரும் ஹிரண்யகர்பா விழாவை நிகழ்த்தினர். ஹிரண்யகர்பா சடங்கி்ல் பாண்டிய மன்னர் ஹிரண்ய மன்னரின் தங்க வயிற்றில் இருந்து வெளிவருவதை உருவகப்படுத்தினார்.
ஹிரண்யகசிபு மகாபலியின் மூதாதையர் ஆவார்.
அசுர திராவிட துடக்கம்
ReplyDeleteதைத்யர் மற்றும் தானவர் குலங்களின் கிளர்ச்சி
தைத்ய குலத்தின் மன்னர் மகாபலி என்று அழைக்கப்பட்டார். தைத்ய மன்னர் மகாபலியின் தலைமையில் தானவர்கள் தேவர்களுக்கு (ஆரியர்களுக்கு) எதிராக கிளர்ச்சி செய்தனர். சத்திய யுகத்தின் போது தேவர்கள் (ஆரியர்கள்) தானவர்களை சொர்க்கத்திலிருந்து (வட இந்தியாவிலிருந்து) நாடுகடத்தினர்.
நாடுகடத்தப்பட்ட பின்னர், தானவர்கள் விந்திய மலைகளில் தஞ்சம் புகுந்தனர். தானவா என்றால் தனு உள்ளவர்கள் அதாவது வில் உள்ளவர்கள், வில்லவர். பாணா மற்றும் அவர்களது கிளைக்குலங்களான தைத்யா மற்றும் தானவா ஆகியோர் அசுரர்களாக கருதப்பட்டனர். திராவிட வில்லவர், மீனவர் மற்றும் அசுர பாணா, மீனா குலங்கள் பொதுவான மூதாதையர்களைக் கொண்டிருந்தனர்.
தானவா மல்யுத்த வீரர்கள்
கம்ச மன்னரின் உத்தரவின்படி, அக்ரூரா என்ற யாதவ மூப்பர் கிருஷ்ணர் மற்றும் பலராமரை,மதுராவில் நடந்த ஒரு தனுஷ் யாகம் மற்றும் நட்பு மல்யுத்த போட்டியில் கலந்து கொள்ள அழைத்திருந்தார். பயங்கரமான தானவா மல்யுத்த வீரர்கள் சானுரா மற்றும் முஷ்டிகா ஆகியோர் இளம் கிருஷ்ணர் மற்றும் பலராமனால் கொல்லப்பட்டனர்.
புத்தமதத்தில் தானவர்
புத்தமதத்தில் அவர்கள் வில் தரிக்கும் தானவேகச அசுரர்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.
முந்தைய காலகட்டத்தில் இந்தியாவில் வசித்து வந்தவர்கள் பெரும்பாலும் திராவிடர்கள் ஆவர். அவர்கள் பல திராவிட நாடுகளை உண்டாக்கினர். தென்னிந்தியாவில் பல பாண்டியன் ராஜ்யங்கள் வில்லவர்-மீனவர் குலங்களால் நிறுவப்பட்டன.
வட இந்தியாவில் வில்லவர் தொடர்புடைய பாணா-மீனா வம்சங்கள் மகாபலி என்று அழைக்கப்படும் மன்னர்களால் ஆளப்பட்ட ஏராளமான பாணப்பாண்டியன் ராஜ்யங்களை நிறுவினர்.
மகாபலி வம்சம்
வில்லவர் மற்றும் பாணர்கள் இருவரும் அசுர மன்னர் மகாபலி மற்றும் அவருடைய மூதாதையரான ஹிரண்யகசிபு ஆகியோருடைய வம்சத்திலிருந்து வந்ததாகக் கூறினர். தென்னிந்திய பாண மற்றும் பாண்டியன் மன்னர்கள் ஹிரண்யகர்பா விழாவை நிகழ்த்தி வந்தனர். ஹிரண்யகசிபுவின் பண்டைய தலைநகரம் இரணியல் (ஹிரண்ய சிம்ஹ நல்லூர்) என்று அழைக்கப்படுகிறது.
கன்னியாகுமரி புராணத்தில் பாணாசுரன்
பாணாசுரன் தேவர்கள் மற்றும் அசுரர்களின் பொதுவான கடவுளான பிரம்மாவிடம் பிரார்த்தனை செய்தார். முழு பிரபஞ்சத்திலும் ஆணின் அல்லது பெண்ணின் கைகளில் கொல்லப்படமாட்டார் என்ற அழியாத வரத்தை பாணாசுரன் பெற்றார். திருமணமாகாத பெண் அல்லது குழந்தையால் மட்டுமே பாணாசுரனை கொல்ல முடியும். கன்னியாகுமரி பராசக்தியின் அவதாரமாக பிறந்தார். பாணாசுரன் கன்னியாகுமரியை கடத்த முயன்றார் ஆனால் கன்னியாகுமரி தேவியால் கொல்லப்பட்டார்.
சீதையின் சுயம்வரத்தில் பாணாசுரன்
பாணாசுரன் மற்றும் ராவணன் இருவரும் சீதா தேவியின் சுயம்வரத்தில் கலந்து கொண்டனர். ஆனால் இராவணனும் பாணாசுரனும் வில்லைப் பார்த்தவுடன் அமைதியாக நழுவி விட்டனர்.
மகாபாரத காலத்தில் பாணாசுரன்
பாணாசுரனின் மகள் உஷா பகவான் கிருஷ்ணரின் பேரன் அனிருத்தனை கனவு கண்டார். உஷாவின் தோழி சித்ரலேகா, இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட சக்திகள் மூலம், கிருஷ்ணரின் அரண்மனையில் இருந்து அனிருத்தனை கடத்தி, உஷாவிடம் கொண்டு வந்தார். அனிருத்தன் உஷாவை விரும்பினார் ஆனால் பாணாசுரன் அவனை சிறையில் அடைத்தார். இது பகவான் கிருஷ்ணர் பலராமன் மற்றும் பிரத்யும்ன னுடன் ஒரு போருக்கு வழிவகுத்தது, பாணாசுரன் தோற்கடிக்கப்பட்டார். அதன் பிறகு உஷாவுடன் அனிருத்தனுக்கு திருமணம் நடந்தது.
ஆந்திராவில் ஒரு பாண இராச்சியம் இருந்தது, இது விஜயநகர நாயக்கர்கள் உட்பட பலிஜாக்களின் பல ஆளும் வம்சங்களை உருவாக்கியது. மன்னன் மகாபலியில் தோன்றியதால் அவர்கள் பலிஜாக்கள் என்று அழைக்கப்பட்டனர். பலிஜாக்கள் பாணாஜிகா அல்லது வளஞ்சியர் என்றும் அழைக்கப்பட்டனர்.
வாணாதி ராயர், வன்னியர் மற்றும் வாணர் ஆகியவையும் தெலுங்கு பாணர்களின் பாண வம்ச பட்டங்கள் ஆகும்.
வாணர்
பாணர் காடுகளில் தங்க விரும்பினர். எனவே கடம்ப பாண தலைநகரான பாணவாசியை வனவாசி என்றும் அழைத்தனர். அவர் வாணர் என்றும் அழைக்கப்படுகின்றனர். வானர அரசர் பாலியின் தலைநகரம் கிஷ்கிந்தா. பலிஜா நாயக்கர் அரச குடும்பத்தினர் கிஷ்கிந்தா அருகே உள்ள ஆனேகுண்டியில் தங்கியுள்ளனர்.
விஜயநகரை ஆட்சி செய்த பலிஜா நாயக்கர்களின் தலைநகரம் கிஷ்கிந்தாவிலிருந்து 22 கிமீ தொலைவில் உள்ள ஹம்பி ஆகும்.
கர்நாடகாவில் பாணப்பாண்டியன் இராச்சியங்கள்
கர்நாடகாவில் கடம்ப இராச்சியம், நூறும்பாடா பாண்டியன் இராச்சியம், சான்றாரா பாண்டியன் இராச்சியம், உச்சாங்கி பாண்டியன் இராச்சியம், ஆலுபா பாண்டியன் இராச்சியம் உள்ளிட்ட பல பாணப்பாண்டியன் இராச்சியங்கள் இருந்தன.
கடலோர கர்நாடகாவை ஆண்ட துளுவ வம்சம் பாணப்பாண்டியன் குலமாகும். பாண சாளுவ வம்சம் கோவாவை ஆண்டது. சாளுவ மற்றும் துளுவ பாணகுலங்கள் விஜயநகர் பேரரசின் இரண்டு வம்சங்களை உண்டாக்கின.
அசுர திராவிட துடக்கம்
ReplyDeleteபாண்பூர்
வட இந்தியாவில் பெரும்பாலான மாநிலங்களில் பாண்பூர் அல்லது பான்பூர் என்று அழைக்கப்படும் பண்டைய பாண வம்ச தலைநகரங்கள் உள்ளன. அங்கிருந்து பாணர் அந்த பிரதேசங்களை ஆட்சி செய்தார்கள்.
மகாபலி
மகாபலி / மாவேலி பட்டத்துடன் பல மன்னர்கள் இந்தியாவை ஆண்டனர். ஒரு மகாபலி அசாமில் சோனித்பூரரில் இருந்து ஆட்சி செய்தார், மற்றொரு மகாபலி கேரளாவிலிருந்து ஆட்சி செய்தார், மேலும் மற்றொரு மகாபலி சிந்து சமவெளியில் தைத்யா மற்றும் தானவர்களின் ராஜாவாக இருந்தார். அவர் ஆரம்பகால ஆரியர்களுக்கு எதிராக போராடினார்.
மீனா வம்சம்
இதேபோல் மீனா வம்சம் ராஜஸ்தான், சிந்து மற்றும் கங்கை சமவெளிகளில் ஆரியர்க்கு முந்தைய ஆட்சியாளர்களாக இருந்தனர், அவர்கள் திராவிட வேர்களைக் கொண்டிருக்கலாம். பாணா இராச்சியம் மற்றும் மீனா-மத்ஸ்ய ராஜ்யம் ஆரியவர்த்தம் கங்கை சமவெளியில் உருவாக்கப்பட்ட பின்னரும் இருந்து வந்தது. பாணா-மீனா ராஜ்யங்கள் வேத கலாச்சாரத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்தன.
மத்ஸ்ய ராஜ்யத்தின் மன்னராகிய விராட மன்னர் பாண்டவர்களை அஞ்ஞாதவாச காலத்தில், அங்கு ஒரு வருடம் வரை மறைத்து வைத்திருந்தார்.
மீனா-மத்ஸ்ய மன்னன் விராடனின் மகள் உத்தரா பின்னர் அர்ஜுனனின் மகன் அபிமன்யுவை மணந்தார்.
பாணா மீனா குலங்கள்
வட இந்தியாவில் வில்லவர் மற்றும் மீனவர் ஆகியவர்கள், பாணா மற்றும் மீனா என்ற பெயர்களால் அறியப்பட்டனர். பாணா வடக்கில் பாணப்பாண்டியன் இராச்சியங்களையும், மீனா வட இந்தியாவில் மீனா அல்லது மத்ஸ்ய ராஜ்யத்தையும் நிறுவினார்கள். மலைப்பாங்கான பகுதிகளை ஆண்ட பில் பழங்குடியினர் வில்லவரின் துணைக்குழுக்களாகவும் இருக்கலாம்.
கி.பி 1030 வரை மீனா ராஜ்ஜியம் ராஜஸ்தானை ஆட்சி செய்தது. நவீன ஜெய்ப்பூர் மீனா குலத்தாரால் நிறுவப்பட்டது. கடைசி சக்திவாய்ந்த மீனா ஆட்சியாளர் ஆலன் சிங் சாந்தா மீனா. இந்தக் காலத்தில் கச்வாஹா ராஜபுத்திரர்களால் மீனாக்கள் தோற்கடிக்கப்பட்டனர்.
பண்டைய வேதங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள பல்வேறு ராஜ்யங்கள் வெவ்வேறு இனங்களைச் சேர்ந்தவை. சில ராஜ்யங்கள் பண்டைய அசுர-திராவிட வம்சாவளியைக் கொண்டிருக்கலாம், மற்றவை நாக மற்றும் ஆரிய வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவை. சிலர் வெளிநாட்டினர்.
பாண ராஜ்யங்களின் வீழ்ச்சி
வட இந்தியாவை ஆக்கிரமித்த சித்தியன், பார்த்தியன் மற்றும் ஹுண படையெடுப்பாளர்களின் வருகையின் பின்னர் பாண ராஜ்யங்கள் வலிவிழந்தன. பாணா-மீனா ராஜ்யங்கள் ராஜபுத்திர ராஜ்யங்களால் உள்வாங்கப்பட்டிருக்கலாம். மீனா இராச்சியம் கிபி 1036 வரை நீடித்தது. அதன் பிறகு ராஜபுத்திரர்களும் டெல்லி சுல்தானகமும் மீனா ராஜ்யத்தின் பிரதேசங்களை இணைத்து கொண்டனர்.
ராஜபுத்திரர்களின் முடிசூட்டு விழா
ராஜபுத்திரர்களின் முடிசூட்டு விழாவின் போது, பில் அல்லது மீனா குலத்தினரின் கட்டைவிரலிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட இரத்தத்தை ராஜாவின் நெற்றியில் பூசுவது வழக்கம். ஏனென்றால், வட இந்தியாவின் அசல் ஆட்சியாளர்கள் பாணா, பில், மீனா மக்கள் ஆயிருந்தனர்.
திராவிட பாரம்பரியம்
உடல் ரீதியாக அனைத்து இந்தியர்களும் பழுப்பு நிறம் மற்றும் திராவிட முக அம்சங்களைக் கொண்டுள்ளனர். அது அவர்களின் திராவிட தோற்றம் காரணமாகும்.
சித்தியன் படையெடுப்பு (கிமு 150)
ஆனால் வட இந்தியாவின் கங்கை சமவெளியில் உள்ள இந்த திராவிட பழங்குடியினர் சித்தியன் படையெடுப்பாளர்களால் தங்கள் தாயகத்திலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டனர்.
கங்கை பகுதிகளை ஆட்சி செய்த வில்லவர் குலங்களை சித்தியர்கள் தம்முடன் சேர்த்திருக்கலாம். ஜாட் சமூகத்தில் பல வில்லவர்-நாடார் குடும்பப் பெயர்கள் உள்ளன. ஜாட் சமூகம் சித்தியன் வம்சாவளியைக் கொண்டிருந்திருக்கலாம்.
நாடார், சாணார், சாந்தார் பில்வன், பாணா, சேர, சோழர் பாண்டியா போன்ற பல வில்லவர் குடும்பப்பெயர்கள் ஜாட் சமூகத்தின் குடும்பப்பெயர்களில் காணப்படுகின்றன.
அசுர திராவிட துடக்கம்
ReplyDeleteவில்லவர் மீனவர்
தமிழ் வில்லவர் மற்றும் அதன் துணைக்குழுக்கள் வில்லவர், வானவர், மலையர் மற்றும் மீனவர் என்று அழைக்கப்பட்ட அவர்களின் கடலில் செல்லும் உறவினர்கள், இவர்கள் அனைவரும் பண்டைய பாண்டியன் இராச்சியத்தை நிறுவியவர்கள் ஆவர். பண்டைய பாண்டியன் மன்னர்கள் தங்கள் துணைக்குலங்களால் அறியப்பட்டனர் எ.கா. மலையர் குலம்-மலயத்வஜ பாண்டியன். வில்லவர் குலம்-சாரங்கத்வஜ பாண்டியன் மீனவர் குலம்-மீனவ பாண்டியன்போன்றவர்கள்.
்
வில்லவர் குலங்களின் இணைப்பு
பிற்காலத்தில் அனைத்து வில்லவர் குலங்களும் மீனவர் குலங்களுடன் ஒன்றிணைந்து நாடாள்வார் அல்லது நாடார் குலங்களை உருவாக்கின.
பாண்டிய ராஜ்ஜியத்தின் பூர்வீகம்
பாண்டிய ராஜ்ஜியத்தின் ஆரம்பம் குமரிக்கண்டத்தில் வரலாற்றுக்கு முந்தையது. தலைநகரங்கள் தென் மதுரை, கபாடபுரம் மற்றும் மதுரை.
காலவரிசை
1. முதல் பாண்டிய இராச்சியத்தின் அடித்தளம் (கிமு 9990)
2. முதல் பிரளயம் (கிமு 5550)
3. இரண்டாவது பாண்டிய சாம்ராஜ்யம்
4. இரண்டாம் பிரளயம் (கிமு 1850)
5. மூன்றாவது பாண்டிய சாம்ராஜ்யம்
6. சங்க யுகத்தின் முடிவு (கி.பி. 1)
பாண்டியன் ராஜ்யத்தின் பிரிவு
பண்டைய பாண்டிய இராச்சியம் தமிழத்தில் சேர, சோழர் மற்றும் பாண்டியன் ராஜ்யங்களாக பிரிக்கப்பட்டது.
வில்லவர் ராஜ்யங்களின் முடிவு.
கி.பி 1120 இல் அரேபியர்களின் உதவியுடன் கேரளாவைத் தாக்கிய துளு-நாயர் படையெடுப்பைத் தொடர்ந்து சேர வம்சம் கொடுங்கலூரில் இருந்து கொல்லத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. கி.பி 1310 இல் மாலிக் கஃபூரின் பாண்டிய ராஜ்ஜியத்தின் மீதுள்ள தாக்குதல் மற்றும் தோல்விக்குப் பிறகு, வில்லவர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டனர். கேரளா முழுவதும் துளு-நேபாள ஆட்சியின் கீழ் வந்தது. கி.பி 1335 க்குப் பிறகு கேரளாவில் அஹிச்சத்திரம்-நேபாளத்தைச் சேர்ந்த நாகர்கள் ஆதிக்கம் செலுத்தினர்.
தமிழ்நாட்டை தெலுங்கு பலிஜாக்கள் மற்றும் வாணாதிராயர்கள் ஆக்கிரமித்தனர். வாணாதிராயர்கள் தமிழ்நாட்டின் கங்கை நாகர்களின் தலைவர்கள் ஆனார்கள். கி.பி 1377 க்குப் பிறகு கேரளாவும் தமிழகமும் பாண மன்னர்களால் ஆளப்பட்டன. கேரளா மற்றும் தமிழ்நாடு வடுக நாகர்களால் ஆதிக்கம் செலுத்தப்பட்டது.
தெற்கே வில்லவர் குடியேற்றம்
கேரளா
1. கொடுங்கலூரிலிருந்து கொல்லத்திற்கு இடம்பெயர்வு (கி.பி 1102)
2. கொல்லத்திலிருந்து திருவனந்தபுரம், கன்னியாகுமரி மற்றும் இலங்கைக்கு இடம்பெயர்வு (கி.பி 1335)
தமிழ்நாடு
1. தஞ்சாவூரில் இருந்து களக்காட்டுக்கு இடம்பெயர்வு (கி.பி 1310)
2. மதுரையிலிருந்து திருநெல்வேலிக்கு இடம்பெயர்வு (கி.பி 1310)
3. திருநெல்வேலியில் இருந்து கல்லிடைக்குறிச்சி மற்றும் அம்பாசமுத்திரத்திற்கு இடம்பெயர்வு (கி.பி. 1377 முதல் கி.பி .1640 வரை)
வட இந்தியாவில் வில்லவர்
வில்லவர் குலங்கள்
1. வில்லவர் = பில்
2. மலையர்
3. வானவர் = பாணா
4. மீனவர் = மீனா
வில்லவர் பட்டங்கள் மற்றும் பாணரின் பட்டங்கள் வில்லவர் = பில், பில்லவா, சாரங்கா, தானவா
மலையர் = மலெயா, மலயா
வானவர் = பாணா, வானாதிராயர்
மீனவர் = மீனா, மத்ஸ்யா
நாடாள்வார் = நாடாவா, நாடாவரு, நாடாவரா.
நாடார் = நாடோர்
பணிக்கர் = பணிக்கா
சான்றார் = சான்றாரா, சான்தா
பாண்டியன் = பாண்ட்யா
மாவேலி = மகாபலி
முடிவுரை
வில்லவர்-நாடார் குலங்கள் இந்தியா முழுவதையும் ஆண்ட வில்லவர் மற்றும் பாண குலங்கள் என்று அழைக்கப்படும் பழங்குடி ஆட்சியாளர்களைச் சேர்ந்தவை. டெல்லி படையெடுப்பைத் தொடர்ந்து நடந்த இனப்படுகொலைதான் வில்லவரின் வீழ்ச்சிக்குக் காரணம். மற்றொரு காரணம் வில்லவர் மற்றும் பணிக்கர் மற்ற நாடுகளுக்கு வெளியேறியது.
അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചനും സ്വാമി അയ്യപ്പനും
ReplyDeleteപതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ പന്തളത്തെ പാണ്ഡ്യരാജകുമാരനായ അയ്യപ്പന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ നാനാജാതിമതസ്ഥരും ഒത്തുചേർന്ന് നായ്ക്കർ സൈന്യത്തെ പരാജയപ്പെടുത്തി. മധുരയിലെ തിരുമലൈ നായ്ക്കർ 1623-ൽ മറവർ തലവനും കൊള്ളക്കാരനുമായ ഉദയണന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ കൊള്ളയടിക്കാൻ ഒരു സൈന്യത്തെ അയച്ചിരുന്നു. 17 വർഷത്തെ പോരാട്ടത്തിനൊടുവിൽ ഉദയണനും സൈന്യവും പരാജയപ്പെട്ടു.
അർത്തുങ്കൽ പള്ളി
കേരളത്തിലെ ചേർത്തലയിലെ അർത്തുങ്കലിൽ അറബിക്കടലിന് അഭിമുഖമായി ഒരു കടൽത്തീരത്താണ് അർത്തുങ്കൽ സെന്റ് ആൻഡ്രൂസ് ബസിലിക്ക സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ പോർച്ചുഗീസ് കാലഘട്ടത്തിലാണ് അർത്തുങ്കൽ പള്ളി പണിതത്. വികാരി ജാക്കോമോ ഫെനിസിയോ എന്ന ഇറ്റാലിയൻ ജെസ്യൂട്ട് പുരോഹിതനാണ് 1584-ൽ ഇത് പുനർനിർമ്മിച്ചത്. "അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചൻ" എന്നാണ് ഭക്തർ അദ്ദേഹത്തെ വിളിച്ചിരുന്നത്. ഫാ. ജിയാകോമോ ഫെനിസിയോ (എഡി 1558 - എഡി 1632), ലാറ്റിൻ ഭാഷയിൽ ഹിന്ദുമതത്തെക്കുറിച്ച് ലേഖനങ്ങളും പുസ്തകങ്ങളും എഴുതുന്നതിനായി ഹിന്ദുമതത്തെക്കുറിച്ച് പഠിച്ച ആദ്യത്തെ യൂറോപ്യൻ മിഷനറിയാണ്. ചീരപ്പൻചിറ പണിക്കരിൽ നിന്ന് പഠിച്ച കളരിപ്പയറ്റിലും ഹിന്ദു സംസ്കാരത്തിലും അദ്ദേഹത്തിന് താൽപ്പര്യമുണ്ടായിരുന്നു.
അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചൻ
അർത്തുങ്കൽ പള്ളി വികാരിയായിരിക്കെ ചേർത്തലയിലെ ലത്തീൻ കത്തോലിക്കരും ഉദയണനെതിരെ പടയോട്ടം നടത്തിയിരുന്നു.. മുഹമ്മയിലെ പ്രസിദ്ധമായ ചീരപ്പൻചിറ കളരിയിൽ അഭ്യസിച്ചിട്ടുള്ളയാളാണ് അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചൻ. അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ലത്തീൻ കത്തോലിക്കരും അയ്യപ്പനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നവരാണെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെട്ടു. എന്നാൽ തിരുമല നായ്ക്കരുടെ കാലഘട്ടത്തിൽ, അതായത് എ.ഡി. 1623-നും 1659-നും ഇടയിൽ സംഭവങ്ങൾ നടക്കുമ്പോൾ, അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചന് വളരെ പ്രായമായിരിക്കാം. 1632-ൽ അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചൻ അന്തരിച്ചു.
1632-ൽ അന്തരിച്ച അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചന്റെ ജീവിതകാലത്ത് അയ്യപ്പൻ ഒരു യുവാവായിരുന്നു. അയ്യപ്പൻ ഉദയണനുമായി നടത്തിയ യുദ്ധം എ.ഡി 1632 മുതൽ 1640 വരെയുള്ള കാലഘട്ടത്തിൽ സംഭവിച്ചിരിക്കാം. നായ്ക്കർ അധിനിവേശത്തിന് പതിനേഴു വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് ഉദയണൻ കൊല്ലപ്പെട്ടതെന്ന് വാമൊഴി പാരമ്പര്യം പറയുന്നു.
ആലങ്ങാട് യോഗം
എന്നാൽ ആലങ്ങാട്ട് നാഥൻ, ഞാളൂർ കർത്താ, കാമ്പിള്ളി പണിക്കർ, മുല്ലപ്പിള്ളി നായർ എന്നിവരുടെ സാന്നിധ്യത്തിൽ അയ്യപ്പസ്വാമി അർത്തുങ്കൽ വെളുത്ത പക്ഷം ആലുവയിലെ പെരിയാറിന്റെ തീരത്ത് ആലങ്ങാട് യോദ്ധാക്കളെ അഭിസംബോധന ചെയ്തുവെന്ന് ഐതിഹ്യങ്ങൾ പറയുന്നു. എരുമേലിയിലെ മലമ്പ്രദേശത്ത് കയറുമ്പോൾ ആദ്യമായി 'ശരണം അയ്യപ്പാ' എന്ന് ജപിച്ചത് കാമ്പിള്ളി പണിക്കർ ആയിരുന്നു ആദ്യത്തെ വെളിച്ചപ്പാട്. ആലുവയിലെ പാറൂർക്കവലയിൽ നിന്ന് ആലങ്ങാട്ട് ഇടതുവശത്തുള്ള സ്ഥലമാണ് കാമ്പിള്ളി.
സെന്റ് സെബാസ്റ്റ്യന്റെ പ്രതിമ
എ ഡി 1747 ൽ സെന്റ് സെബാസ്റ്റ്യൻസിന്റെ പ്രതിമ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ നിരവധി പ്രാദേശിക ഭക്തർ ഈ വിഗ്രഹത്തെ വെളുത്തച്ചൻ എന്നും വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. അമ്പലപ്പുഴ യോഗംപുരാതന പാണ്ഡ്യൻ തുറമുഖ നഗരമായ പുറക്കാടിന് സമീപമാണ് അമ്പലപ്പുഴ.
പ്രാചീനകാലത്ത് വേമ്പനാട് കായലിനു തെക്കുള്ള പ്രദേശങ്ങളെല്ലാം പാണ്ഡ്യരാജവംശത്തിന്റെ കീഴിലായിരുന്നു. എഡി 77-ൽ മുസിരിസ് സന്ദർശിച്ച പ്ലിനിയെ മോദുര രാജാവ് പാണ്ഡ്യോൻ ഭരിച്ചിരുന്ന ബറാകേ-പുറക്കാട് എന്ന സ്ഥലത്ത് കുരുമുളക് വാങ്ങാൻ നാട്ടുകാർ പ്രേരിപ്പിച്ചു.
എരുമേലിയിൽ വാവർ നയിച്ച അയ്യപ്പൻ സൈന്യത്തിൽ ചേരാൻ ഒരു പട പണിക്കർ ഇവിടെ നിന്നാണ് തുടങ്ങിയത്. ആ സംഭവത്തിന്റെ സ്മരണയ്ക്കായി എല്ലാ വർഷവും എരുമേലിയിലെ അമ്പലപ്പുഴ യോഗത്തിലെ ഭക്തർ പേട്ട തുള്ളൽ എന്ന പുണ്യ ആചാരപരമായ നൃത്തം അവതരിപ്പിക്കുന്നു.
അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചനും സ്വാമി അയ്യപ്പനും
ReplyDeleteപാണ്ഡ്യൻ പ്രവാസം
തിരുമല നായ്ക്കറുടെ ഭരണകാലത്ത് (എഡി 1723 മുതൽ 1759 വരെ) അദ്ദേഹം മധുരയിൽ നിന്ന് എല്ലാ പാണ്ഡ്യ കുടുംബങ്ങളെയും നാടുകടത്തിയെന്നാണ് പൊതുവെ വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നത്. ചിലർ കല്ലിടൈക്കുറിച്ചിയിലും വേണാട്ടിലെ അംബാസമുദ്രത്തിലും താമസമാക്കി. എന്നാൽ പൂഞ്ഞാറിലും പന്തളത്തും സ്ഥിരതാമസമാക്കിയ പാണ്ഡ്യകുടുംബങ്ങൾ 1610-നടുത്ത് കുടിയേറിപ്പാർത്തിരിക്കാം. 1632-ൽ അന്തരിച്ച അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചന്റെ ജീവിതകാലത്ത് പാണ്ഡ്യരാജകുമാരിയായ മായാദേവിക്ക് ജനിച്ച അയ്യപ്പൻ ഒരു യുവാവായിരുന്നു എന്നതിനാലാണിത്. പന്തളത്തേക്കുള്ള പാണ്ഡ്യന്റെ കുടിയേറ്റം എ.ഡി. 1610-ഓടെ ആയിരിക്കാം.
പണിക്കർ
പടയാളികളെ യുദ്ധത്തിനായി പരിശീലിപ്പിച്ച ആയോധനകല പരിശീലകരായിരുന്നു പണിക്കർമാർ. ഓരോ പണിക്കരും ഒരു ചെറിയ സൈന്യത്തെ പരിപാലിച്ചു. ആ സൈന്യം ഉപയോഗിച്ച് അവർ ചേര രാജവംശത്തെയും അനുബന്ധ പാണ്ഡ്യ രാജവംശത്തെയും പിന്തുണച്ചിരുന്നു. പണിക്കർ തമിഴ് വില്ലവരുടെ ഉപവിഭാഗങ്ങളായിരുന്നു.
എന്നാൽ എഡി 1310-ൽ മാലിക് കാഫൂറിന്റെ ആക്രമണത്തിനും പാണ്ഡ്യ രാജവംശത്തിന്റെ പരാജയത്തിനും ശേഷം 1335-ൽ കേരളത്തിൽ തുളു മാതൃാധിപത്യ രാജ്യങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു. അതിനുശേഷം കേരളം ഭരിച്ചത് സാമന്ത ക്ഷത്രിയരും തുളു ബ്രാഹ്മണ നമ്പൂതിരിമാരും നായന്മാരും ആയിരുന്നു.ഈ കാലയളവിൽ നിരവധി പണിക്കർ കേരളം വിട്ടു. ചിലർ ശ്രീലങ്കയിലേക്ക് പോയി. ചിലർ ഈഴവരിലും മറ്റുള്ളവർ പോർച്ചുഗീസ് സൈന്യത്തിലും പിന്നീട് സുറിയാനി ക്രിസ്ത്യാനികളിലും ചേർന്നു.
ചീരപ്പഞ്ചിറ പണിക്കർ
ചേർത്തലയിലെ മുഹമ്മയിൽ ചീരപ്പൻചിറ കളരി ഉണ്ടായിരുന്നു. ചീരപ്പൻചിറ പണിക്കർ ഈഴവരോടൊപ്പം ചേർന്നിരുന്നു. ചീരപ്പൻചിറ കളരിയിൽ ജസ്യൂട്ട് വൈദികൻ ഫാ. അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചൻ എന്ന ജാക്കോമോ ഫെനിസിയോ കളരിപ്പയറ്റിൽ പരിശീലനം നേടിയിരുന്നു. ചീരപ്പൻചിറ കളരിയിൽ നിന്ന് പത്ത് കിലോമീറ്റർ അകലെയായിരുന്നു അർത്തുങ്കൽ പള്ളി. ചീരപ്പൻചിറ കളരിയിലാണ് അയ്യപ്പൻ ആയോധനകലയിൽ പരിശീലനം നേടിയത്. അടുത്ത ചീരപ്പൻചിറ പണിക്കരുടെ മകൾ ലളിത പിന്നീടുള്ള കാലത്ത് മാളികപ്പുറത്തമ്മ എന്നറിയപ്പെട്ടു.
പാണ്ഡ്യൻ പ്രദേശങ്ങൾ
പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ മധ്യകേരളം ഭരിച്ചിരുന്നത് മാതൃാധിപത്യ തുളു ഭരണാധികാരികളായിരുന്നുവെങ്കിലും ആലങ്ങാട്, അമ്പലപ്പുഴ, പെരിയാറിന്റെ തീരത്ത് നിന്നുള്ള നിരവധി പണിക്കർ അപ്പോഴും പന്തളത്തെ പാണ്ഡ്യന്മാരോട് വിശ്വസ്തരായിരുന്നു. പന്തളം, മാവേലിക്കര, കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി എന്നിവയായിരുന്നു മധ്യകേരളത്തിലെ പാണ്ഡ്യരുടെ പ്രദേശങ്ങൾ. ഈ പാണ്ഡ്യ പ്രദേശം പാണ്ഡ്യൻ രേഖകളിൽ കേരളസിംഹ വളനാട് എന്നാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്.
കേരളത്തിലെ പാണ്ഡ്യൻ ഉപസംസ്ഥാനങ്ങൾ
1. മാറനാട് കൊല്ലം
2. പന്തളം
3. അമ്പലപ്പുഴ-പുറക്കാട്
4. നിരണം-കോട്ടയം
5. ആലങ്ങാട്
നായക്കർ ആക്രമണം
1623 നും 1630 നും ഇടയിൽ കേരള പാണ്ഡ്യന്മാർക്കെതിരെ മറവപ്പടയുമായി കൊള്ളക്കാരനായ ഉദയണൻ എന്ന മറവ തലവനെ തിരുമല നായ്ക്കർ കേരളത്തിലേക്ക് അയച്ചു. മൂന്നാറിനടുത്ത് കരിമലയിൽ ഉദയണൻ ഒരു കോട്ട പണിതു. ഉദയണൻ സമീപ സ്ഥലങ്ങളിൽ കൊള്ളയടിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഉദയണൻ പാണ്ഡ്യൻ രാജകുമാരി മായാദേവിയെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോയെങ്കിലും അവൾ രക്ഷപ്പെട്ടു. എന്നാൽ വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം മാത്രമാണ് ഉദയണൻ പരാജയപ്പെടുകയും കൊല്ലപ്പെടുകയും ചെയ്തു.
നായ്ക്കർ ആക്രമണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഭയം ഉദയണനെതിരെ നാനാജാതിമതസ്ഥരുടെ ഏകീകരണത്തിന് കാരണമായി.
പാണ്ഡ്യൻ രാജകുമാരിയെ രക്ഷിക്കുന്നത്
പാണ്ഡ്യരാജാവ് ചീരപ്പൻചിറ പണിക്കരുടെ സഹായത്തോടെ സഹോദരിയെ രക്ഷിച്ചെങ്കിലും സുരക്ഷിതത്വത്തിനായി ചീരപ്പൻചിറ തറവാട് വീട്ടിൽ താമസിക്കാൻ അയച്ചു. പാണ്ഡ്യൻ രാജകുമാരിയെ വിവാഹം കഴിച്ചത് ചീരപ്പൻചിറ പണിക്കരുടെ അനന്തരവനാണെന്നായിരുന്നു ഒരു വീക്ഷണം. അവർക്ക് ജനിച്ച മകൻ അയ്യപ്പൻ ആയിരുന്നു. പണിക്കർ കളരി കൂടിയായിരുന്ന ആലങ്ങാട്ട് യോഗം അയ്യപ്പന്റെ പിതാവിന്റെ സ്ഥാനം അതായത് പിതൃസ്ഥാനം എന്ന പേരിലും കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ചീരപ്പൻചിറ പണിക്കരുടെ സഹോദരിയുടെ ഭർത്താവ് ആലങ്ങാട് പണിക്കർ കുടുംബത്തിൽ പെട്ടവരായിരിക്കാം.
സാധാരണയായി പണിക്കർ വില്ലവർ രാജവംശങ്ങളെ സേവിച്ചിരുന്ന ആയോധന പ്രഭുക്കന്മാരായിരുന്നു, താരതമ്യേന താഴ്ന്ന പദവി കാരണം രാജകുമാരിമാരെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ അവർക്ക് അനുവാദമില്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ പാണ്ഡ്യ രാജവംശം തന്നെ കേരളത്തിൽ പലായനം ചെയ്തവരായിരുന്നു, അവർ പ്രതിരോധത്തിനായി പണിക്കർ സൈന്യത്തെ ആശ്രയിച്ചിരുന്നു.
അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചനും സ്വാമി അയ്യപ്പനും
ReplyDeleteസമന്വയ വിശ്വാസം
അയ്യപ്പൻ വളരെ ചെറുപ്പമായിരുന്ന ആ കാലഘട്ടത്തിൽ, അയ്യപ്പനും സെന്റ് സെബസ്ത്യാനോസും സഹോദരന്മാരാണെന്ന് ആളുകൾ വിശ്വസിക്കാൻ തുടങ്ങി.
സെബാസ്റ്റ്യൻ ഒരു റോമൻ ഉദ്യോഗസ്ഥനായിരുന്നു, ക്രിസ്തുമതം സ്വീകരിച്ച അദ്ദേഹം പ്രെറ്റോറിയൻ ഗാർഡ്സിന്റെ ക്യാപ്റ്റനായിരുന്നു, അദ്ദേഹം റോമൻ ചക്രവർത്തി ഡയോക്ലീഷ്യനെ (എഡി 284 മുതൽ 305 വരെ) പരിഹസിച്ചുകൊണ്ട് അപമാനിച്ചു. ഇത് സെന്റ് സെബാസ്റ്റ്യന്റെ മേൽ അമ്പുകൾ എയ്ച്ച് വധശിക്ഷ നടപ്പാക്കുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു. വിശുദ്ധ സെബാസ്റ്റ്യൻ എല്ലാ കത്തോലിക്കർക്കും പ്രിയപ്പെട്ട ഒരു വിശുദ്ധനായി. അർത്തുങ്കൽ പള്ളിയിൽ മിലാനിൽ ശിൽപം ചെയ്ത വിശുദ്ധ സെബാസ്റ്റ്യന്റെ പ്രതിമ 1647 എഡിയിൽ സ്ഥാപിച്ചു.
പോർച്ചുഗീസ് കാലഘട്ടത്തിൽ ജെസ്യൂട്ട് പുരോഹിതന്മാർ പ്രാദേശിക ഹിന്ദു, ദ്രാവിഡ ആചാരങ്ങൾ നിരാകരിച്ചിരുന്നില്ല. ക്രിസ്ത്യൻ പള്ളികളിലും വെങ്കല കൊടിമരങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിൽ പതാകകൾ ഉയർത്തി. സെന്റ് സെബാസ്റ്റ്യൻ പള്ളികളിൽ ഇന്നും വാർഷിക പെരുന്നാളിൽ പള്ളിയുടെ മുകളിൽ രണ്ട് വെള്ള പരുന്തുകൾ പറക്കുന്ന ദൃശ്യത്തിനായി പലരും കാത്തിരിക്കുന്നു. കേരളത്തിലെ ക്രിസ്ത്യാനികൾ സ്വീകരിച്ച ഒരു ഹൈന്ദവ ആചാരമാണിത്.
അയ്യപ്പൻ ഭക്തർ
ഓരോ വർഷവും തീർത്ഥാടനത്തിന്റെ ഭാഗമായി നിരവധി അയ്യപ്പഭക്തർ അർത്തുങ്കൽ ബസിലിക്ക സന്ദർശിക്കാറുണ്ട്. അയ്യപ്പൻ വിശുദ്ധ സെബസ്ത്യാനോസുമായി വളരെ സൗഹാർദ്ദപരമായിരുന്നുവെന്നതാണ് കാരണം. അവർ വളരെ അടുപ്പമുള്ളവരായതിനാൽ അവരെ സഹോദരന്മാരായി കണക്കാക്കി.1647-ൽ അർത്തുങ്കൽ പള്ളിയിൽ മാർബിൾ സെന്റ് സെബാസ്റ്റ്യൻ വിഗ്രഹം സ്ഥാപിച്ചു. അങ്ങനെയിരിക്കെ വിശുദ്ധ സെബസ്ത്യാനോസുമായി അയ്യപ്പന്റെ സൗഹൃദം ആ കാലഘട്ടത്തിൽ തന്നെ ആരംഭിച്ചിരിക്കാം.
1647-ൽ അർത്തുങ്കൽ പള്ളിയിലെ സെന്റ് സെബാസ്റ്റ്യൻസ് പ്രതിമ അയ്യപ്പൻ സന്ദർശിച്ചിരിക്കാം. സ്വാമി അയ്യപ്പനും വിശുദ്ധ സെബസ്ത്യാനോസും സഹോദരങ്ങളാണെന്ന ഐതിഹ്യം ഈ സംഭവം സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കാം. അർത്തുങ്കലിലെ ലത്തീൻ കത്തോലിക്കർ അയ്യപ്പന്റെ ശക്തമായ പിന്തുണക്കാരായിരുന്നു. ശബരിമല തീർഥാടകർ അർത്തുങ്കൽ പള്ളിയിൽ പ്രാർഥന നടത്തി. തീർഥാടകരുടെ കഴുത്തിൽ അണിഞ്ഞിരുന്ന മുദ്ര എന്ന വിശുദ്ധ ശൃംഖല അവർ നീക്കം ചെയ്യുന്നു. പള്ളിക്ക് സമീപമുള്ള രണ്ട് കുളങ്ങളിൽ ഒന്നിൽ തീർഥാടകർ കുളിക്കാറുണ്ട്.
മതസൗഹാർദ്ദം
അയ്യപ്പൻ സ്ഥാപിച്ച മതപരവും വംശീയവുമായ സൗഹാർദ്ദം അർത്തുങ്കൽ പള്ളിയിലും വാവർ പള്ളിയിലും ഭക്തർക്ക് ആരാധന സാധ്യമാക്കി. മല അരയരും പണിക്കരും ലത്തീൻ കത്തോലിക്കരും മുസ്ലീങ്ങളും എല്ലാം അയ്യപ്പനെ പിന്തുണക്കുകയും ബഹുമാനത്തോടെ പെരുമാറുകയും ചെയ്തു.
തമിഴ് പാണ്ഡ്യന്മാരും നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാരും
1700 കളുടെ അവസാനത്തോടെ പന്തളത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ തമിഴ് വില്ലവർ പാണ്ഡ്യ രാജവംശം അവസാനിച്ചിരിക്കാം. അതിനുശേഷം പന്തളം പാണ്ഡ്യൻ പ്രദേശം ഭാര്ഘവ കുലത്തിൽപ്പെട്ട ഒരു നമ്പൂതിരിമാരുടെ കുടുംബം പാണ്ഡ്യന്മാരായി നടിച്ച് രാജാവ് എന്ന സ്ഥാനപ്പേരോടെ കൈയടക്കി.
പൂഞ്ഞാർ പാണ്ഡ്യൻ രാജവംശം
1700-കളിൽ ഗുരുവായൂരിനടുത്തുള്ള വെങ്കിടങ്ങിൽ നിന്നുള്ള ശാർക്കര കോവിലകം എന്ന തുളു ബ്രാഹ്മണ പോറ്റി കുടുംബവും പൂഞ്ഞാർ തമിഴ് പാണ്ഡ്യൻ രാജവംശത്തിനു പകരമായി. പാണ്ടിമണ്ഡലം ഉടൈയ കുലശേഖര പെരുമാൾ എന്ന സ്ഥാനപ്പേരിൽ തുളു ബ്രാഹ്മണ രാജവംശം പൂഞ്ഞാർ ഭരിച്ചു. ബ്രാഹ്മണ പന്തളം, പൂഞ്ഞാർ രാജവംശങ്ങൾ മാതൃാധിപത്യ പിന്തുടർച്ചയാണ് സ്വീകരിച്ചിരുന്നത്.
യഥാർത്ഥ പാണ്ഡ്യന്മാർ
വില്ലവർ, വാനവർ, മലയർ, മീനവർ വംശങ്ങൾ പിന്തുണച്ചിരുന്ന ദ്രാവിഡ തമിഴ് വില്ലവർ രാജവംശത്തിൽപ്പെട്ടവരായിരുന്നു യഥാർത്ഥ പാണ്ഡ്യന്മാർ. പാണ്ഡ്യ രാജവംശത്തിന്റെ പിൻഗാമിയായി വന്ന ആര്യൻ നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാർ അഹിഛത്രത്തിൽ നിന്ന് കുടിയേറിയ നേപ്പാളി വേരുകളുള്ള തുളു ബ്രാഹ്മണരായിരുന്നു.
പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാരുടെ കാലഘട്ടത്തിൽ, ചീരപ്പൻചിറ പണിക്കർക്കും മല അരയർക്കും ശബരിമല ക്ഷേത്രത്തിലെ മുൻനിര സ്ഥാനം നഷ്ടപ്പെട്ടു. വംശം, മതം, ലിംഗം, പ്രായം എന്നിവയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഭക്തർ വിവേചനം അനുഭവിച്ചു.
അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചനും സ്വാമി അയ്യപ്പനും
ReplyDeleteവാവർ പള്ളി
അയ്യപ്പന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്തായ വാവർ പാത്തുമ്മയുടെയും സെയ്താലിയുടെയും മകനാണ്. കേരളത്തിലെ കോട്ടയം ജില്ലയിലെ എരുമേലി നൈനാർ ജുമാമസ്ജിദ് അയ്യപ്പഭക്തർ പതിവായി സന്ദർശിക്കാറുണ്ട്. ഈ പള്ളി വാവരുടെ പള്ളിയായാണ് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്. അവർ മസ്ജിദിന്റെ പ്രാർത്ഥനാ ഹാളിൽ പ്രവേശിക്കുന്നില്ല, എന്നാൽ പള്ളിയും വിശ്രമിക്കാൻ അനുവദിച്ച സ്ഥലവും പ്രദക്ഷിണം ചെയ്യുന്നു. തീർഥാടകർക്ക് ഇവിടെ നാളികേരം പൊട്ടിച്ച് പ്രാർത്ഥിക്കാനും കാണിക്ക, വഴിപാടുകൾ സമർപ്പിക്കാനും അനുവാദമുണ്ട്.
ശബരിമലയിൽ വാവർനട എന്ന മറ്റൊരു ആരാധനാലയമുണ്ട്, അവിടെ വാവരുടെ പ്രതിമയില്ല, എന്നാൽ കൊത്തിയെടുത്ത കരിങ്കൽ പാളിയും ഒരു പഴയ വാളും മാത്രമേ അവിടെയുള്ളൂ. വാവർ മുസ്ലീമായതിനാൽ ഒരു മുസ്ലീം പുരോഹിതൻ ദിവസവും പ്രാർത്ഥന നടത്തുന്നു. ഇവിടെയും അയ്യപ്പഭക്തർ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു. എല്ലാ വർഷവും എരുമേലി ചന്ദനക്കുടം ഉത്സവം പേട്ടതുള്ളൽ എന്ന ആചാരപരമായ നൃത്തത്തിന്റെ മുന്നോടിയായാണ് നടത്തുന്നത്. എരുമേലി നൈനാർ ജുമാമസ്ജിദ് 1970-കളിൽ ഗോപാലകൃഷ്ണൻ എന്ന ഹിന്ദു വാസ്തുശില്പിയാണ് പുനർനിർമ്മിച്ചത്.
മണികണ്ഠൻ
മണികണ്ഠൻ മല അരയർ വംശത്തിൽപ്പെട്ടയാളാണ്. കരിമല അരയൻ കണ്ടന്റെയും ഭാര്യ കറുത്തമ്മയുടെയും മകനാണ് മണികണ്ഠൻ എന്നാണ് മല അരയർ അവകാശപ്പെടുന്നത്. 1610-കളിൽ പാണ്ഡ്യൻ രാജാവ് എത്തിയപ്പോൾ കൊള്ളക്കാരിൽ നിന്ന് മണികണ്ഠൻ അദ്ദേഹത്തെ സംരക്ഷിച്ചിരുന്നു. മണികണ്ഠൻ പാണ്ഡ്യൻ രാജകുമാരി മായാവതിയെ ഉദയണനിൽ നിന്ന് രക്ഷിച്ചു. മല അരയർ മണികണ്ഠന് ശ്രീകോവിൽ പണിതു പൂജിച്ചു. പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ അയ്യപ്പനെ മണികണ്ഠന്റെ അവതാരമായി കണക്കാക്കുകയും മല അരയർ ആരാധിക്കുകയും ചെയ്തു.
എ.ഡി. 1623-ൽ വിവിധ വംശജരുടെ സഹായത്തോടെ മണികണ്ഠൻ ഉദയണനെ പരാജയപ്പെടുത്തി. മണികണ്ഠന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള സൈന്യംപാണ്ടിപ്പട, ആലങ്ങാട്ടുപട, അമ്പലപ്പുഴപ്പട, ചീരപ്പൻചിറപ്പട, മല്ലൻ, വില്ലൻ, വല്യകടുത്ത, കൊച്ചുകടിത, വാവർ, അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചൻ (ജാക്കോമോ ഫെനിസിയോ, ഇറ്റാലിയൻ ജെസ്യൂട്ട് വൈദികൻ) ഉൾപ്പെടെയുള്ള നസ്രാണികൾ.
വലിയ കടുത്ത സ്വാമി
അയ്യപ്പന്റെ പരിചാരകനായ വലിയ കടുത്ത സ്വാമിക്ക് സമർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു ചെറിയ ശ്രീകോവിൽ വിശുദ്ധ പടിക്ക് ഇടതുവശത്തായി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു. നായ്ക്കർ സൈന്യത്തിനെതിരെ മല അരയർ സൈന്യത്തെ നയിച്ച മല അരയർ ഗോത്ര നേതാവായിരുന്നു വലിയ കടുത.
മല അരയർ
ചേര രാജവംശത്തെ പിന്തുണച്ച മൂന്ന് പ്രധാന വില്ലവർ ഗോത്രങ്ങളിൽ ഒന്നായ മലയർ വംശവുമായി മല അരയർ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കാം. അയ്യപ്പന്റെ പ്രധാന അനുയായികളായിരുന്ന മല അരയർ 1904 വരെ അയ്യപ്പൻ ക്ഷേത്രത്തിലെ പൂജാരിമാരും ഉടമകളായി തുടർന്നു. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ട് വരെ സമന്വയ വിശ്വാസത്തിന്റെയും മതസഹിഷ്ണുതയുടെയും നിലനിൽപ്പിന് മല അരയരുടെ സാന്നിധ്യം ഒരു കാരണമായിരുന്നു.
1800-കളിൽ പന്തളം നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യൻ രാജാക്കന്മാരാണ് മല അരയരെ അവരുടെ നാടുകളിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കിയത്. ശബരിമലയിൽ നിന്നും ശബരിമലയ്ക്ക് ചുറ്റുമുള്ള പതിനേഴു മലകളിൽ നിന്നും മല അരയരെ ഒഴിപ്പിച്ചു. മല അരയർ കൂലിയില്ലാതെ കുന്നുകളിൽ നിന്ന് സമതലങ്ങളിലേക്ക് ഏലം കൊണ്ടുപോകാൻ നിർബന്ധിതരായി. എഡി 1856-ൽ മല അരയർ നായർ സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥർക്കെതിരെ കലാപം നടത്തുകയും ആക്രമിക്കുകയും ചെയ്തു.
മല അരയരുടെ ക്രിസ്തുമതത്തിലേക്കുള്ള പരിവർത്തനം
മല അരയരുടെ പീഡനം പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ക്രിസ്തുമതത്തിലേക്കുള്ള അവരുടെ മതപരിവർത്തനത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. പകുതിയോളം മല അരയർ ക്രിസ്തുമതം സ്വീകരിച്ചു. സിഎംഎസ് മിഷനറി ഫാദർ ഹെൻറി ബേക്കർ 1840 മുതൽ 1862 വരെ അവർക്കിടയിൽ പ്രവർത്തിച്ചു. പിതാവ്.ഹെൻറി ബേക്കർ, ഹിൽ അരിയൻസ് ഓഫ് ട്രാവൻകൂർ എന്ന പുസ്തകം രചിച്ചു.1879-ൽ മല അരയർക്കിടയിൽ 2000-ത്തോളം ക്രിസ്ത്യാനികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ദ്രാവിഡ ശൈലിയിലുള്ള ആരാധന
മല അരയർ പൂജാരിമാർ 1904 വരെ ശബരിമല അയ്യപ്പൻ ക്ഷേത്രത്തിൽ ദ്രാവിഡിയൻ രീതിയിലുള്ള ആരാധന നടത്തിയിരുന്നു. അവരുടെ പ്രധാന ആരാധനാരീതി തേൻ കൊണ്ട് ശുദ്ധീകരണവും നെയ്യ് കൊണ്ട് ശുദ്ധീകരണവും ആയിരുന്നു. അടുത്തകാലം വരെ മല അരയരുടെ "തേനാഭിഷേകം" ആരാധന അനുവദിച്ചിരുന്നു. ഏതാനും പതിറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുമ്പ്, തന്ത്രിമാർ ഈ ആരാധനാരീതി നിർത്തി.
അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചനും സ്വാമി അയ്യപ്പനും
ReplyDeleteതാഴമൺ മഠം തന്ത്രി കുടുംബം
1904-ൽ തിരുവിതാംകൂർ രാജാവ് ആന്ധ്രാപ്രദേശിൽ നിന്ന് വന്ന തെലുങ്ക് ബ്രാഹ്മണരുടെ ഒരു കുടുംബത്തെ പുരോഹിതന്മാരായി നിയമിച്ചു, അവർ ചെങ്ങന്നൂരിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കി. താഴമൺ മഠം തന്ത്രി കുടുംബം എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഈ കുടുംബത്തിന് 1904 മുതൽ ശബരിമലയിൽ പൂജാരിമാരാകാനുള്ള പാരമ്പര്യ അവകാശമുണ്ട്. സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു ശേഷവും ശബരിമലയിൽ തന്ത്രിമാരായി പ്രവർത്തിക്കാൻ മറ്റ് പൗരോഹിത്യ കുടുംബങ്ങളെ അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല.
ബ്രാഹ്മണ മേധാവിത്വം
ഈ കാലയളവിനുശേഷം മല അരയർ പാർശ്വവത്കരിക്കപ്പെട്ടു. ചീരപ്പൻചിറ പണിക്കർമാർ അവഗണിക്കപ്പെട്ടു. ശബരിമല ക്ഷേത്രം പൂർണ്ണമായും നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാരുടെയും തെലുങ്ക് ബ്രാഹ്മണനായ താഴമൺ തന്ത്രി കുടുംബത്തിന്റെയും കീഴിലായി. ശബരിമല ക്ഷേത്രത്തിന്റെ തന്ത്രി പദവി ബിസി 100ല് പരശുരാമ മഹര്ഷിയില് നിന്നാണ് തങ്ങള്ക്ക് ലഭിച്ചതെന്ന് താഴമണ് മഠം തന്ത്രിമാർ ഇപ്പോൾ പറയുന്നു. അതായത് അയ്യപ്പൻ ജനിക്കുന്നതിന് 1700 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് താഴമൺ തന്ത്രിമാർ ശബരിമലയിൽ പൂജാരിമാരായി എന്നാണ്.
പാണ്ഡ്യൻ രാജവംശത്തിന്റെ ദ്രാവിഡ വേരുകൾ
യഥാർത്ഥ പാണ്ഡ്യന്മാർ ദ്രാവിഡ തമിഴ് വില്ലവർ ഭരണാധികാരികളായിരുന്നു. വില്ലവർ രാജാക്കന്മാർക്ക് വില്ലവർ, മലയർ, വാനവർ, മീനവർ വംശങ്ങൾ പിന്തുണ നൽകിയിരുന്നു. പണിക്കരും ഏനാദി സൈന്യാധിപന്മാരും പാണ്ഡ്യ സൈന്യങ്ങളെ നയിച്ചു.
പാണ്ഡ്യന്മാരെന്ന് നടിക്കുന്ന ഭാർഗവകുലത്തിൽപ്പെട്ട നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യവംശം ദ്രാവിഡ വില്ലവരോ തമിഴരോ അല്ല. നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാർക്ക് പന്തളം പാണ്ഡ്യ രാജവംശവുമായി വംശീയ ബന്ധമില്ല.
തുളു-നേപ്പാളി ആക്രമണകാരികൾ
തമിഴ് വില്ലവർ ചരിത്രാതീതകാലം മുതൽ കേരളവും തമിഴ്നാടും ഭരിച്ചിരുന്ന ചേര, ചോള, പാണ്ഡ്യ രാജവംശങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു. തമിഴ് രാജ്യങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളായ തുളു രാജാക്കന്മാർ അറബികളുമായും തുർക്കികളുമായും സഖ്യത്തിലേർപ്പെട്ടു. 12-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഒരു പ്രധാന കടൽ ശക്തിയായിരുന്ന അറബികൾ മലബാറിൽ ഒരു വലിയ വാസസ്ഥലം സ്ഥാപിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.
അഹിഛത്രത്തിൽ നിന്ന് വേരുകളുള്ള നേപ്പാളിലെ നായർമാരുടെ ഒരു സൈന്യമാണ് തുളു രാജാക്കന്മാരെ സംരക്ഷിച്ചത്. കദംബ രാജാവായ മയൂര വർമ്മയുടെ ഭരണകാലത്ത് 345 എഡിയിൽ കർണാടകയിലേക്ക് കുടിയേറിയ അഹിഛത്രം വേരുകളുള്ള തുളു ബ്രാഹ്മണരാണ് നമ്പൂതിരിമാർ. എഡി 1120-ൽ ബാണപ്പെരുമാൾ (ബാനുവിക്രമ കുലശേഖരപ്പെരുമാൾ) എന്ന തുളു ആക്രമണകാരി അറബ് പിന്തുണയോടെ കേരളം ആക്രമിച്ചു. 350000 നായർ സൈന്യവുമായി ബാണപ്പെരുമാൾ കേരളം ആക്രമിക്കുകയും മലബാർ (കാസർഗോഡ്, കണ്ണൂർ, കോഴിക്കോട്, മലപ്പുറം ജില്ലകൾ) പിടിച്ചടക്കുകയും അവിടെ അറബികൾ വാസസ്ഥലം സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു.
തുളു അധിനിവേശത്തിനു ശേഷം എഡി 1120-ൽ തുളു സാമന്തരും, നേപ്പാളിൽ നിന്നുള്ള നായരും നമ്പൂതിരിമാരും വടക്കൻ കേരളത്തിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. പല നായന്മാർക്കും വെളുത്ത നിറമുണ്ടായിരുന്നു, പക്ഷേ അവരുടെ നേപ്പാളി ഉത്ഭവം കാരണം മഞ്ഞകലർന്ന നിറവും ചെറുതായി മംഗോളോയിഡ് മുഖ സവിശേഷതകളും ഉണ്ടായിരുന്നു. നായരും നമ്പൂതിരിമാരും തങ്ങളെ സവർണൻ എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു. ചേര, പാണ്ഡ്യ രാജ്യങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളായ തുളു-നേപ്പാളികളായിരുന്നു നായരും നമ്പൂതിരിമാരും.
എഡി 1310-ൽ ഡൽഹി സുൽത്താനേറ്റിൽ നിന്നുള്ള ആക്രമണകാരിയായിരുന്ന മാലിക് കഫുറുമായുള്ള യുദ്ധത്തിൽ പാണ്ഡ്യ രാജവംശത്തിന്റെ പരാജയത്തിന് ശേഷം എല്ലാ തമിഴ് രാജ്യങ്ങളും അവസാനിച്ചു. വില്ലവരെ ഡൽഹി സൈന്യം കൂട്ടക്കൊല ചെയ്തു. മലബാറിലെ തുളു ആക്രമണകാരികളായ സാമന്തർ, നായർ, നമ്പൂതിരിമാർ എന്നിവർക്ക് ഡൽഹി സുൽത്താനേറ്റും മാലിക് കഫൂറും കേരളത്തിന്റെ ആധിപത്യം നൽകി.
1335-ൽ കേരളത്തിലുടനീളം തുളു സാമന്തരും നമ്പൂതിരിമാരും ചേർന്ന് തുളു-നേപ്പാളി മാതൃാധിപത്യ രാജ്യങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു. തുളു-നേപ്പാളിലെ മാതൃാധിപത്യ സവർണ രാജവംശങ്ങളെ അറബികളും തുർക്കികളും പിന്തുണച്ചിരുന്നു. പിൽക്കാല ചേര രാജവംശ കാലഘട്ടത്തിലെ (എഡി 800 മുതൽ എഡി 1120 വരെ) ബ്രാഹ്മണർ താഴെപ്പറയുന്ന പേരുകളിൽ പട്ടർ, പട്ടാരർ, പട്ടാരകർ, പട്ടാരിയർ, പഴാരർ, ചാത്തിരർ, നമ്പി, ഉവച്ചർ തുടങ്ങിയ പേരുകളിൽ അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. എ.ഡി. 1335-ന് മുമ്പുള്ള തമിഴ് രേഖകളിലൊന്നും നമ്പൂതിരിമാരെ പരാമർശിച്ചിരുന്നില്ല.
1310-ൽ മാലിക് കഫൂറിന്റെ ആക്രമണത്തിന് ശേഷം എല്ലാ തമിഴ് ബ്രാഹ്മണരും ദുരൂഹമായി അപ്രത്യക്ഷരായി. പരശുരാമനാണ് തങ്ങൾക്ക് കേരളത്തിന്റെ അധികാരം നൽകിയതെന്നാണ് നമ്പൂതിരിമാരുടെ വാദം.
യഥാർത്ഥത്തിൽ1310-ൽ തുളുവ ബ്രാഹ്മണ നമ്പൂതിരിമാർക്കും തുളു സാമന്തർക്കും മാലിക് കാഫൂർ നൽകിയതാണ് കേരളത്തിന്റെ ആധിപത്യം.
ഇത് കേരളത്തിലെ ചേര, പാണ്ഡ്യ രാജവംശങ്ങൾ തുടങ്ങിയ ദ്രാവിഡ തമിഴ് വില്ലവർ രാജവംശങ്ങളെ അടിച്ചമർത്തുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു. ദ്രാവിഡ മലയാളികളിൽ ഭൂരിഭാഗവും ആര്യ-നാഗ ആക്രമണകാരികളാൽ അവർണ്ണരായി മുദ്രകുത്തപ്പെട്ടിരുന്നു. പാണ്ഡ്യ രാജവംശത്തിന്റെ ബദ്ധവൈരികളായിരുന്ന തുളു-നേപ്പാളി ബ്രാഹ്മണരായിരുന്നു നമ്പൂതിരിമാർ.
അർത്തുങ്കൽ വെളുത്തച്ചനും സ്വാമി അയ്യപ്പനും
ReplyDeleteനമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യൻ രാജവംശം
ഇന്നത്തെ പന്തളം നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യൻ രാജവംശം ആര്യ ബ്രാഹ്മണ ഭാർഗവ കുലത്തിന്റേതാണ്, ഉപനയന ചടങ്ങുകൾ നടത്തുന്നവരും സസ്യാഹാരികളും തമിഴ് ഒരിക്കലും സംസാരിക്കാത്തവരുമാണ്.
ശബരിമല ക്ഷേത്രവും പന്തളം പാണ്ഡ്യരാജ്യവും ദ്രാവിഡ വില്ലവർ ജനതയുടേതായിരുന്നു എന്നാൽ അവരുടെ പൈതൃകം ഇപ്പോൾ അവഗണിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ്.
അഗ്നി അപകടം
1950ൽ ഒരു വലിയ തീപിടുത്തം ശബരിമല ക്ഷേത്രത്തിന് കേടുപാടുകൾ വരുത്തി. അയ്യപ്പന്റെ വിഗ്രഹം തീപിടിത്തത്തിൽ നശിച്ചു.
പുതിയ അയ്യപ്പൻ വിഗ്രഹം
1936-ൽ മദ്രാസ് പ്രസിഡൻസി മുഖ്യമന്ത്രിയായിരുന്ന സർ പൊന്നമ്പല ത്യാഗരാജൻ എന്ന പി.ടി.രാജൻ ശബരിമല ക്ഷേത്രത്തിൽ പഴയ പഞ്ചലോഹ വിഗ്രഹത്തിന് പകരം അയ്യപ്പന്റെ ഇന്നത്തെ പഞ്ചലോഹ വിഗ്രഹം സമ്മാനിച്ചു. എന്നാൽ ശബരിമല ക്ഷേത്രവുമായി ദ്രാവിഡ ബന്ധം ആരും ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല എന്നതിനാൽ ഇത് ഏറ്റവും രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
അയ്യപ്പൻ ഐതിഹ്യത്തിന്റെ കാലഘട്ടം
അയ്യപ്പൻ ഐതിഹ്യത്തിന്റെ കാലഘട്ടം 1623-ൽ തിരുമലൈ നായ്ക്കറുടെ ആക്രമണത്തോടെ ആരംഭിച്ച് 1647-ൽ വിശുദ്ധ സെബസ്ത്യാനോസിന്റെ വെണ്ണക്കല്ല് വിഗ്രഹം സ്ഥാപിക്കുന്നിടത്ത് അവസാനിക്കുന്നു.
വില്ലവരും ബാണരും
ReplyDelete______________________________________
വില്ലവർ രാജാക്കന്മാരുടെയും ബാണ രാജാക്കന്മാരുടെയും രാജകീയ നാമമാണ് പാണ്ഡ്യ എന്നത്. ഇന്ത്യയിലുടനീളം ബാണ രാജ്യങ്ങൾ നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു. ഇന്ത്യയിൽ ഭൂരിഭാഗവും ഭരിച്ചിരുന്നത് ബാണ ഭരണാധികാരികളായിരുന്നു. വില്ലവരും ബാണരും പൊതുവായ ഉത്ഭവമുള്ള പുരാതന ദ്രാവിഡ ഭരണാധികാരികളായിരുന്നു.
കുലശേഖര ശീർഷകം
തമിഴ്നാടിന്റെയും കേരളത്തിന്റെയും വില്ലവർ വംശജരും കർണാടക, ആന്ധ്ര നിവാസികളായ ബാണ വംശങ്ങളും കുലശേഖര പദവി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു.
മലയാളത്തിലും തമിഴിലും കുലശേഖര എന്ന പദത്തിന് തേങ്ങ ശേഖരിക്കുന്നയാൾ എന്ന അർത്ഥമുണ്ടായിരുന്നു, അതായത് വില്ലവർ വംശത്തിന്റെ തലവൻ.
കുലശേഖര എന്നാൽ സംസ്കൃതത്തിലെ കുലത്തിന്റെ തലവൻ എന്ന് അർത്ഥം.
ബാണ അസുരർ
__________________________________
ഇന്ത്യയിലുടനീളം ബാണ വംശങ്ങളുടെ തലസ്ഥാനങ്ങളായ ബാൺപൂർ എന്നറിയപ്പെടുന്ന നിരവധി സ്ഥലങ്ങൾ നിലവിലുണ്ട്. ബാണരിനെ ബാണാസുരൻ എന്നും വിളിച്ചിരുന്നു.
എ ഡി 1310 ൽ മാലിക് കഫൂറിന്റെ ആക്രമണം വരെ കേരളത്തെയും തമിഴ്നാട്ടിനെയും ഭരിച്ചിരുന്ന തമിഴ് വില്ലവരിന്റെ വടക്കൻ ബന്ധുക്കളായിരുന്നു ബാണ വംശജർ.
കർണാടകയെയും ആന്ധ്രയെയും ഭരിച്ചിരുന്നത് ബാണ രാജവംശങ്ങളാണ്.
വില്ലവർ വംശങ്ങൾ
____________________________________
1. വില്ലവർ
2. മലയർ
3. വാനവർ
വില്ലവരിന്റെ കടൽത്തീര ബന്ധുക്കളെ മീനവർ എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്.
4. മീനവർ
പാണ്ഡ്യർ
പുരാതന കാലത്ത് ഈ കുലങ്ങളിൽ നിന്ന് പാണ്ഡ്യന്മാർ ഉയർന്നുവന്നു. ഉപജാതികളുടെ പതാകയും അവർ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്.
1. വില്ലവർ വംശത്തിൽ നിന്നുള്ള പാണ്ഡ്യനെ സാരംഗദ്വജ പാണ്ഡ്യൻ എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്. അദ്ദേഹം ഒരു വില്ലു - അമ്പ് ചിഹ്നമുള്ള പതാക വഹിച്ചിരുന്നു.
2. മലയർ വംശത്തിൽ നിന്നുള്ള പാണ്ഡ്യനെ മലയദ്വജ പാണ്ഡ്യൻ എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്. മല ചിഹ്നമുള്ള ഒരു പതാക അദ്ദേഹം വഹിച്ചിരുന്നു.
3. വാനവർ വംശത്തിൽ നിന്നുള്ള പാണ്ഡ്യൻ വില്ലു അമ്പടയാളം അല്ലെങ്കിൽ കടുവ അല്ലെങ്കിൽ വൃക്ഷ ചിഹ്നം ഉപയോഗിച്ച് ഒരു പതാക വഹിച്ചിരുന്നു.
4. മീനവർ വംശത്തിൽ നിന്നുള്ള പാണ്ഡ്യൻ ഒരു മത്സ്യ പതാക വഹിച്ച് സ്വയം മീനവൻ എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു.
വില്ലവർ വംശങ്ങളുടെ ലയനം
പിന്നീടുള്ള കാലഘട്ടത്തിൽ എല്ലാ വില്ലവർ വംശങ്ങളും ലയിച്ച് നാടാൾവാർ വംശങ്ങൾ രൂപീകരിച്ചു.
പുരാതന മീനവർ വംശവും വില്ലവർ, നാടാൾവാർ വംശങ്ങളുമായി ലയിച്ചു.
തീരദേശ നാഗന്മാർ
പിൽക്കാലത്ത് ഉത്തരേന്ത്യയിൽ നിന്ന് കുടിയേറിയ നാഗന്മാർ ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ ചില പ്രദേശങ്ങളിൽ മത്സ്യത്തൊഴിലാളികളായി. അവർ വില്ലവർ-മീനവർ വംശജരുമായി വംശീയമായി ബന്ധപ്പെട്ടവരല്ല.
ചേര രാജവംശം ചേര രാജവംശം അവരുടെ വില്ലവർ വംശീയത കാരണം പതാകയിലും നാണയങ്ങളിലും വില്ലു-അമ്പടയാളം ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു.
വില്ലവർ ശീർഷകങ്ങൾ
വില്ലവർ, നാടാൽവാർ, നാടാർ, സാന്റാർ, ചാണാർ, ഷാണാർ, ചാർനവർ, ചാന്റഹർ, ചാണ്ടാർ പെരുമ്പാണർ, പണിക്കർ, തിരുപ്പാർപ്പു, കവര അല്ലെങ്കിൽ കാവുരായർ, ഇല്ലം, കിരിയം, കണാ, മാറ നാടാർ, നട്ടാത്തി, പാണ്ഡ്യകുല ക്ഷത്രിയ, നെലാമക്കാരർ തുടങ്ങിയവർ.
പുരാതന പാണ്ഡ്യ രാജവംശം മൂന്ന് രാജ്യങ്ങളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു.
1. ചേര രാജവംശം.
2. ചോഴ രാജവംശം
3. പാണ്ഡ്യൻ രാജവംശം
എല്ലാ രാജ്യങ്ങളെയും വില്ലവർമാർ പിന്തുണച്ചിരുന്നു.
പ്രാധാന്യത്തിന്റെ ക്രമം
1. ചേര രാജ്യം
വില്ലവർ
മലൈയർ
വാനവർ
ഇയക്കർ
2. പാണ്ടിയൻ സാമ്രാജ്യം
വില്ലവർ
മീനവർ
വാനവർ
മലൈയർ
3. ചോഴ സാമ്രാജ്യം
വാനവർ
വില്ലവർ
മലൈയർ
ബാണ, മീന വംശങ്ങൾ
_____________________________________
ഉത്തരേന്ത്യയിൽ വില്ലവർ ബാണാ എന്നും ഭിൽ വംശജർ എന്നും അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. ഉത്തരേന്ത്യയിൽ മീനവർ മീന അല്ലെങ്കിൽ മത്സ്യ എന്നറിയപ്പെട്ടു. സിന്ധൂ നദീതടത്തിലെയും ഗംഗാ സമതലങ്ങളിലെയും ആദ്യകാല നിവാസികൾ ബാണ, മീന വംശജരായിരുന്നു.
മത്സ്യ - മീന രാജ്യം
ഒരു വർഷക്കാലം പാണ്ഡവർക്ക് അഭയം നൽകിയ വിരാട രാജാവ് ഒരു മത്സ്യ - മീന ഭരണാധികാരിയായിരുന്നു.
ബാണ രാജ്യങ്ങൾ
അസുര പദവി ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും എല്ലാ രാജകുമാരിമാരുടെയും സ്വയംവരങ്കളിലേക്കും ബാണ രാജാക്കന്മാർ ക്ഷണിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു.
അസമിൽ അസുര രാജ്യം
പുരാതന കാലത്ത് അസമിനെ, സോനിത്പൂർ തലസ്ഥാനനഗരമാക്കി അസുര രാജ്യം എന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ബാണ രാജ്യം ഭരിക്കുകയായിരുന്നു .
ഇന്ത്യയിലുടനീളം ബാണാ-മീനാ, വില്ലവർ-മീനവർ എന്നീ രാജ്യങ്ങൾ മധ്യയുഗത്തിന്റെ അവസാനം വരെ നിലനിന്നിരുന്നു.
വില്ലവരും ബാണരും
ReplyDeleteബലിജാ നായ്ക്കർമാരുടെ തമിഴ്നാട് ആക്രമണം
_________________________________________
എ.ഡി. 1377-ൽ ബലിജാ നായ്ക്കർ തമിഴ്നാട് പിടിച്ചടക്കി. വില്ലവർ രാജവംശത്തിന്റെ ചോഴ, പാണ്ഡ്യൻ രാജ്യങ്ങൾ വിജയനഗര സാമ്രാജ്യത്തിലെ ബലിജാ നായ്ക്കർ കൈവശപ്പെടുത്തി. ബലിജാക്കൾ ബാണ രാജവംശത്തിൽ പെട്ടവരായിരുന്നു, അവർ മഹാബലിയിൽ നിന്ന് വന്നവരാണ്, അതിനാൽ അവരെ ബലിജാ അല്ലെങ്കിൽ ബാണാജിഗ എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു.
വില്ലവരുടെ അവസാനം
1310 ൽ മാലിക് കാഫൂറിന്റെ ആക്രമണം പാണ്ഡ്യൻ രാജവംശത്തിന്റെ പരാജയത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. വില്ലന്മാരെ തുർക്കി സൈന്യം കൂട്ടക്കൊല ചെയ്തു. അതോടെ മൂന്ന് തമിഴ് രാജ്യങ്ങളും അവസാനിച്ചു.
തമിഴ്നാട്ടിലെയും കേരളത്തിലെയും ബാണ രാജവംശങ്ങളുടെ ആധിപത്യം
1335 ന് ശേഷം തുളു-നേപ്പാളിലെ രാജവംശങ്ങളാണ് കേരളം ഭരിച്ചിരുന്നത്, തുളുനാട്ടിലെ ആലുപ രാജവംശത്തിൽ നിന്നും അഹിച്ചത്രത്തിൽ നിന്നും ഉത്ഭവിച്ചവരായിരുന്നു അവർ.
വില്ലവരിന്റെ രണ്ടാമത്തെ കുടിയേറ്റം
___________________________________
എഡി 1335 ൽ ആറ്റിങ്ങൽ റാണിയുടെ കീഴിൽ കൊല്ലത്തിൽ തുളു മരുമക്കത്തായ ഭരണം സ്ഥാപിതമായപ്പോൾ വില്ലവർ കൊല്ലം വിട്ട് തിരുവനന്തപുരം, കന്യാകുമാരി എന്നിവിടങ്ങളിലേക്ക് കുടിയേറി. വില്ലവർ കോട്ടയടി, ചേരൻമാദേവി എന്നിവിടങ്ങളിൽ കോട്ടകൾ പണിതു.
1377 ന് ശേഷം തമിഴ്നാട്ടിൽ ബലിജാ നായിക്കർ മധുരയിലും തിരുച്ചിരാപ്പള്ളിയിലും രാജ്യങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു. ആന്ധ്ര ബാണ രാജ്യത്തിൽ നിന്നുള്ള വാണാദി രായർമാർ തമിഴ്നാട്ടിൽ ഭരണാധികാരികളായി.
ചോഴ, പാണ്ഡ്യ രാജവംശങ്ങൾ വേണാട്ടിലേക്ക് കുടിയേറി
_______________________________________
എ.ഡി. 1377-ൽ ബലിജാ നായക്കർ ആക്രമണത്തിനുശേഷം ചോഴ, പാണ്ഡ്യ വംശജർ വെണാട് അതിർത്തിയിലേക്ക് കുടിയേറി.
ചോഴന്മാർ കളക്കാട്ടിൽ കോട്ട സ്ഥാപിച്ചു.
വേണാട് ഭരണാധികാരികളുടെ എതിർപ്പിനെ അവഗണിച്ച് പാണ്ഡ്യർ കല്ലിടൈക്കുറിച്ചിയിലും അംബാസമുദ്രത്തിലും കോട്ടകൾ പണിതു. എ.ഡി. 1610 വരെ വില്ലവർ കോട്ടകൾ വേണാടിന്റെ അതിർത്തിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.
കർണാടകയുടെ പാണ്ഡ്യൻ രാജ്യങ്ങൾ
_________________________________________
കർണാടകയിൽ ധാരാളം ബാണപ്പാണ്ഡ്യൻ രാജ്യങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു
1. ആലുപ പാണ്ഡ്യ രാജ്യം
2. ഉച്ചാംഗി പാണ്ഡ്യൻ രാജ്യം
3. സാന്റാരാ പാണ്ഡ്യ രാജ്യം
4. നൂറോമ്പാടാ പാണ്ഡ്യൻ രാജ്യം.
കുലശേഖര തലക്കെട്ടും കർണാടക പാണ്ഡ്യർ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു.
ആന്ധ്രാപ്രദേശ്
ആന്ധ്രയിലെ ബാണ രാജ്യങ്ങൾ
1. ബാണ രാജ്യം
2. വിജയനഗര രാജ്യം.
ബാണ രാജവംശത്തിന്റെ പതാകകൾ
നേരത്തെ
1. ഇരട്ട മത്സ്യം
2. വില്ലു-അമ്പടയാളം
വൈകി
1. കാള ചിഹ്നം
2. വാനരന് ചിഹ്നം (വാനാര ദ്വജം)
3. ശംഖ്
4. ചക്രം
5. കഴുകൻ
തിരുവിതാംകൂർ രാജാക്കന്മാർ അവരുടെ പതാകകളിലും നാണയങ്ങളിലും ശംഖ്, ചക്രം ചിഹ്നങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. കർണാടകയിലെ ബാണ രാജ്യത്തിൽ നിന്നുള്ള തിരുവിതാംകൂർ രാജവംശത്തിന്റെ ഉത്ഭവം കാരണമായിരുന്നു അത്.
കോലത്തിരി രാജവംശം ഉത്ഭവിച്ചത് കർണാടകയിലെ ആലുപ രാജവംശത്തിൽ നിന്നാണ്.
തിരുവിതാംകൂർ -- പള്ളി രാജവംശം കോലത്തിരി രാജവംശത്തിൽ നിന്നാണ് ഉത്ഭവിച്ചത്.
വില്ലവരും ബാണരും
ReplyDeleteഉത്തരേന്ത്യൻ ബാണ വംശങ്ങൾ.
ഉത്തരേന്ത്യൻ ബാണരിന് ബാണാ, വട ബലിജാ, അഗ്നി, വന്നി, തിർഗാലാ തുടങ്ങിയ പേരുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഉത്തരേന്ത്യൻ ബാണർ ജാട്ട്, രജപുത്ര തുടങ്ങിയ വിവിധ സമുദായങ്ങളുമായി ലയിച്ചു. ചില ബാണന്മാർ രജപുത്രർക്കും ആര്യൻ ഭരണാധികാരികൾക്കും കീഴടങ്ങി. ചില ബാണന്മാർ വില്ലും അമ്പും ഉണ്ടാക്കുന്നത് അവരുടെ തൊഴിലായി സ്വീകരിച്ചിരുന്നു.
പല്ലവ ബാണർ
പല്ലവ രാജാക്കന്മാർ പുരാതന ഉത്തര പാഞ്ചാല രാജ്യത്ത് (ഉത്തർപ്രദേശ്, നേപ്പാൾ) നിന്ന് ബിസി 200 ൽ ആന്ധ്രയിലേക്ക് കുടിയേറിയിരുന്നു. ഉത്തര പാഞ്ചാല രാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാനം അഹിചത്രം ആയിരുന്നു. പല്ലവ രാജാക്കന്മാർ ഭാരദ്വാജ ഗോത്രത്തിൽപ്പെട്ട ബ്രാഹ്മണരായിരുന്നു, അവർ അശ്വത്ഥാമാവിന്റെ പിൻഗാമികളായിരുന്നു, പക്ഷേ ഒരു പാർഥിയൻ രാജവംശവുമായി ഇടകലർന്നിരുന്നു. പല്ലവ രാജാക്കന്മാരോടൊപ്പം, കാടുകൾ വെട്ടിമാറ്റൽ തൊഴിൽ ആയിരുന്ന ബാണരുടെ ഒരു സൈന്യം, പാഞ്ചാല രാജ്യത്ത് നിന്ന് ദക്ഷിണേന്ത്യയിലേക്ക് കുടിയേറി. പാഞ്ചാല രാജ്യത്തെ പ്രാകൃത ഭാഷ സംസാരിക്കുന്ന ബാണർ വംശങ്ങൾക്ക് വന്നി, തിഗല (തിർഗള), വട ബലിജാ എന്നീ പേരുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. AD 275 ൽ പല്ലവർ തമിഴ്നാട് പിടിച്ചെടുത്തു. ബാണ വംശത്തിന്റെ കാള ചിഹ്നം പല്ലവ പതാകകളിലായിരുന്നു. പല്ലവ തലസ്ഥാനമായ മഹാബലിപുരത്തിന് ബാണ രാജവംശത്തിന്റെ പൂർവ്വികനായ മഹാബലി രാജാവിന്റെ പേരാണ് നൽകിയിരുന്നത്.
ബാണാ രാജവംശവും മീനാ രാജവംശവും
_______________________________________
ഉത്തരേന്ത്യയിൽ വില്ലവരിനെ ബാണ വംശങ്ങൾ, ഭിൽ വംശങ്ങൾ എന്നാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്. മീനാ അല്ലെങ്കിൽ മത്സ്യ എന്നാണ് മീനവർ അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്.
മീനാ രാജവംശം
രാജസ്ഥാനിലെ മീന വംശജർ ഭിൽ വംശജരുമായി ചേർന്ന് ഭിൽ-മീന രാജവംശങ്ങൾ രൂപീകരിച്ചു. എ.ഡി 1030 വരെ മീന രാജസ്ഥാൻ ഭരിച്ചിരുന്നു. ആലൻ സിംഗ് മീന ചാന്ദയായിരുന്നു അവസാനത്തെ മികച്ച ഭരണാധികാരി. മീനാ രാജവംശമാണ് ജയ്പൂർ സ്ഥാപിച്ചത്.
ഛത്തീസ്ഗഢിലെ ബാണ രാജവംശം
എ.ഡി 731-ൽ ഛത്തീസ്ഗഢിലും ഒഡീഷയിലും സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന തെക്കൻ കോസല രാജ്യത്ത് പല്ലവ രാജവംശം ഒരു ബാണ രാജവംശം സ്ഥാപിച്ചു. വിക്രമാദിത്യ I ജയമേരു അവസാനത്തെ രാജാവായിരുന്നു.
ടിക്കാംഗഡിലെ പാണ്ഡ്യ രാജവംശം
പാണ്ഡ്യ പദവിയിലുള്ള ബാണ വംശജർ മധ്യപ്രദേശിൽ കുണ്ടേശ്വറ് തലസ്ഥാനവുമായി ഭരിച്ചു.
ബാണാ വ്യാപാരികൾ
ബാണ വംശങ്ങൾ മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ ഒരു വിജയകരമായ വാണിജ്യ സമുദായമായി സ്വയം രൂപാന്തരപ്പെട്ടു. ആന്ധ്ര ബലിജാ വിവിധ വാണിജ്യ സംഘങ്ങളായ അഞ്ചു വണ്ണം മണിഗ്രാമം എന്നിവ രൂപീകരിച്ച് അന്താരാഷ്ട്ര വ്യാപാരം നിയന്ത്രിച്ചു.
ഈ വ്യാപാരി-യോദ്ധാക്കൾ ബലിജാ നായക്കർ ആയിരുന്നു. ബലിജാ വ്യാപാരി സംഘടനകൾക്ക് ജർമ്മൻ ഹാൻസിയാറ്റിക് ലീഗിനോട് സാമ്യമുണ്ട്. ആന്ധ്രാപ്രദേശിലെ ബാണ രാജ്യത്തിൽ (വടുഗ രാജ്യം) ബലിജാകൾ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. ബലിജാ നായക്കർമാർ വിജയനഗര സാമ്രാജ്യം സ്ഥാപിച്ചിരുന്നു.
1377 ൽ വിജയനഗര നായ്ക്കർ തമിഴ്നാട് പിടിച്ചടക്കി. ഇത് തമിഴ് രാജ്യങ്ങളുടെ അവസാനവും വില്ലവർ വംശങ്ങളുടെ ആധിപത്യത്തിന്റെ അവസാനവും അടയാളപ്പെടുത്തി.
ഉപസംഹാരം
അതിനാൽ പാണ്ഡ്യ രാജവംശം തമിഴ്നാട്ടിൽ മാത്രം ഉള്ള ഒരു വംശമല്ല. മഹാഭാരതത്തിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്ന എല്ലാ പാണ്ഡ്യരും തമിഴകത്തിൽ നിന്നുള്ളവരല്ല. ചില പാണ്ഡ്യർ പാണ്ഡവരെ പിന്തുണച്ചപ്പോൾ മറ്റുള്ളവർ കൗരവരെ പിന്തുണച്ചിരുന്നു.
ഇന്ത്യയുടെ അസുര ദ്രാവിഡ ആരംഭം
ReplyDeleteപുരാതന ഉത്തരേന്ത്യയിൽ ദ്രാവിഡ ആധിപത്യം
ഉത്തരേന്ത്യയിലും പുരാതന കാലത്ത് ധാരാളം ദ്രാവിഡ രാജ്യങ്ങൾ നിലനിന്നിരുന്നു. പുരാതന സാഹിത്യത്തിൽ ദ്രാവിഡ ഭരണാധികാരികളെ അസുരന്മാർ എന്ന് വിളിക്കാറുണ്ട്. പുരാതന ഇന്ത്യയിൽ ദാനവർ, ദൈത്യർ, ബാണർ, മീന, വില്ലവർ രാജ്യങ്ങൾ നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു. ഗംഗാ നദിയുടെ വടക്ക് ഭാഗത്ത് മാത്രമാണ് ആര്യന്മാർ ആധിപത്യം പുലർത്തിയിരുന്നത്. ദ്രാവിഡ വേരുകളുള്ള നിരവധി ബാണാസുരന്മാർ ഉത്തരേന്ത്യയെ ഭരിച്ചിരുന്നു.
ദ്രാവിഡ വില്ലവർ-ബാണർ രാജവംശങ്ങൾ
1. ദാനവർ ദൈത്യർ
2. ബാണ മീന വംശങ്ങൾ.
3. വില്ലവർ-മീനവർ വംശം
ദാനവരും വില്ലവരും ബാണരും ഒരേ വംശത്തിലുള്ള ആളുകളായിരിക്കാം, അവരെ മഹാബലി പദവി ഉള്ള രാജാക്കന്മാർ ഭരിച്ചിരുന്നു.
ദാനവർ ദൈത്യർ വംശങ്ങൾ
ഇന്ത്യയുടെ ആദ്യകാല സാഹിത്യത്തിൽ സിന്ധ് പ്രദേശത്തുള്ള ദാനവ, ദൈത്യ എന്നീ ഇരട്ട ഗോത്രങ്ങളെയും അവരുടെ രാജാവായ മഹാബലിയെയും കുറിച്ച് പരാമർശിക്കുന്നു. ദനു എന്നാൽ വില്ലാണ്. ദാനവ വംശങ്ങൾ ദ്രാവിഡ വില്ലവർ - ബാണാ ജനതയായിരിക്കാം. വില്ലവർ, ബാണാ ജനങ്ങളും മഹാബലിയെ തങ്ങളുടെ പൂർവ്വികനായി കരുതിയിരുന്നു. വില്ലവർ, ബാണ രാജാക്കന്മാർ ഹിരണ്യഗർഭ ചടങ്ങുകൾ നടത്തിയിരുന്നു. ഹിരണ്യകശിപു മഹാബലി രാജാവിന്റെ പൂർവ്വികനായിരുന്നു.
ദാനവ, ദൈത്യ, ബാണാ എന്നിവരെയെല്ലാം അസുരന്മാർ എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു. ദ്രാവിഡരും അസുരന്മാരും ഒരേ ജനവിഭാഗങ്ങളായിരിക്കാം.
സിന്ധു നദീതടസംസ്കാരത്തിൽ ദാനവർ (1800 ബിസി)
വൃത്ര രാജാവ്
സിന്ധു നദീതട സംസ്കാരത്തെ ഭരിച്ചിരുന്ന ഒരു ആദ്യകാല ദാനവ രാജാവായിരുന്നു വൃത്രൻ.
ജലസേചനം നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനായി സിന്ധു നദിയുടെ ശാഖകളിൽ പാമ്പുകളുടെ ആകൃതിയോട് സാമ്യമുള്ള നിരവധി കല് അണക്കെട്ടുകൾ വൃത്ര നിർമ്മിച്ചിരിക്കാം. സിന്ധു പ്രദേശത്ത് വൃത്രയ്ക്ക് 99 കോട്ടകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.
റിഗ്വേദമനുസരിച്ച്, ഇന്ദ്രനാൽ കൊല്ലപ്പെടുന്നതുവരെ, വൃത്രൻ ലോകത്തിലെ എല്ലാ വെള്ളവും തടവിലാക്കി. ഇന്ദ്രൻ വൃത്രന്റെ 99 കോട്ടകളും തകർത്തു.
യുദ്ധത്തിൽ വൃത്രൻ ഇന്ദ്രന്റെ രണ്ട് താടിയെല്ലുകൾ ഒടിച്ചു, പക്ഷേ ഇന്ദ്രൻ താഴേക്ക് തള്ളിയിട്ടു വീഴുകയും ഇതിനകം തകർന്ന കോട്ടകൾ തകർക്കുകയും ചെയ്തു.
ഈ നേട്ടത്തിന്, ഇന്ദ്രൻ "വൃത്രഹാൻ" എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെട്ടു, അതായത് വൃത്രന്റെ വധകൻ.
അസുരൻമാരുടെ ദാനവ വംശത്തിന്റെ അമ്മ കൂടിയായ വൃത്രന്റെ അമ്മ ദനുവിനെ ഇന്ദ്രൻ തന്റെ ഇടിമുഴക്കം കൊണ്ട് ആക്രമിക്കുകയും പരാജയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.
മൂന്നു ദേവന്മാർ, വരുണൻ, സോമൻ, അഗ്നി എന്നിവരെ വൃത്രനെതിരായ പോരാട്ടത്തിൽ അദ്ദേഹത്തെ സഹായിക്കാൻ ഇന്ദ്രൻ പ്രേരിപ്പിച്ചുഅതേസമയം, നേരത്തെ അവർ വൃത്രയുടെ പക്ഷത്തായിരുന്നു, അദ്ദേഹത്തെ അവർ പിതാവ് എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു.
വാളാ രാജാവ്
വൃത്ര എന്ന "തടയുന്നവന്" സമാന്തരമായി നദികളിൽ നിർമ്മിച്ച അണക്കെട്ടുകളിൽ നിന്ന് നദികളെ മോചിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ഇന്ദ്രൻ കൊന്ന ഒരു കല്ല് സർപ്പം (അണക്കെട്ട്).
റിഗ്വേദം 2.12.3 ഇന്ദ്രൻ ഡ്രാഗണിനെ വധിക്കുകയും ഏഴ് നദികളെ (സപ്ത സിന്ധു) മോചിപ്പിക്കുകയും വാളയുടെ ഗുഹയിൽ നിന്ന് പശുക്കളെ പുറത്താക്കുകയും ചെയ്തു.
വൃത്രന് ശേഷം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരൻ വാളാ സിന്ധു നദീതടത്തിലെ രാജാവായി. വീണ്ടും വാളാ സിന്ധുനദിക്ക് കുറുകെ അണക്കെട്ടുകൾ നിർമ്മിച്ചു. വാളാ ആര്യന്മാരുടെ കന്നുകാലികളെ പിടികൂടി ഒരു ഗുഹയിൽ പൂട്ടിയിട്ടു. ഇന്ദ്രൻ വാള രാജാവിനെ വധിക്കുകയും വാള രാജാവ് നിർമ്മിച്ച നീണ്ട പാമ്പുപോലുള്ള അണക്കെട്ടുകൾ നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇന്ദ്രൻ അവരുടെ എല്ലാ കന്നുകാലികളെയും ഗുഹയിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിച്ചു. അണക്കെട്ടുകളുടെ നാശം ഉണ്ടായേക്കാംഅണക്കെട്ടുകളുടെ നാശം, ജലസേചനത്തിന്റെയും കൃഷിയുടെയും പരാജയത്തിന് കാരണമായി. നഗര സംസ്ഥാനങ്ങളിലേക്കുള്ള ജലവിതരണവും ഈ ഡാമുകളിൽ നിന്നായിരിക്കാം. ഒടുവിൽ സിന്ധു നദീതട സംസ്കാരം അവസാനിച്ചു.
സിന്ധു നദീതട സംസ്കാരത്തിന്റെ തകർച്ച
സിന്ധു നദിയുടെ ഏഴ് പോഷകനദികളിലും പാമ്പുകളുടെ ആകൃതിയിൽ നിർമ്മിച്ച വിശാലമായ അ toണക്കെട്ടുകൾ സിന്ധു നദീതടത്തിലുണ്ടായിരുന്നു. സിന്ധു നദീതടം ഒരു കാർഷിക രാജ്യമായതിനാൽ അസുരൻ- ദാനവ രാജാവായ വൃത്രൻ അണക്കെട്ടുകൾ നിർമ്മിച്ചു. ആര്യന്മാർ കൂടുതലും നദികൾ അണക്കെട്ടുകളാൽ തടയപ്പെടുന്നത് ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത അവർ, കന്നുകാലികളെ വളര്ത്തുന്നവരായിരുന്നു. ആര്യന്മാരുടെ രാജാവായ ഇന്ദ്രൻ അസുര രാജാവായ വൃത്രനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യുകയും അവനെ കൊല്ലുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹം നിർമ്മിച്ച എല്ലാ അണക്കെട്ടുകളും ഇന്ദ്രൻ നശിപ്പിക്കുകയും ദാനവ രാജാവായ വൃത്രന്റെ 99 കോട്ടകളും നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
ബ്രാഹുയി
ബലൂചിസ്ഥാൻ പ്രദേശത്തെ മെഹർഗഡിൽ ഒരു പ്രീ-ഹാരപ്പൻ-സിന്ധു നദീതട സംസ്കാരം (ബിസി 7000 മുതൽ 2500 ബിസി വരെ) നിലനിന്നിരുന്നു. ബലൂചിസ്ഥാൻ പ്രവിശ്യയിൽ ആളുകൾ ഇന്നും ബ്രാഹുയി എന്ന വടക്കൻ ദ്രാവിഡ ഭാഷ സംസാരിക്കുന്നു.
അസുര ദ്രാവിഡ ആരംഭം
ReplyDeleteദൈത്യ ദാനവ കലാപം
ദൈത്യ രാജാവ് മഹാബലി എന്നാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. ദൈത്യ രാജാവായ മഹാബലിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ ദാനവർ ദേവന്മാർ (ആര്യന്മാർ )ക്കെതിരെ കലാപം നടത്തി. സത്യയുഗത്തിൽ ദേവന്മാർ (ആര്യന്മാർ) ദാനവരെ സ്വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്ന് (വടക്കേ ഇന്ത്യ) നാടുകടത്തി.
വനവാസത്തിനു ശേഷം ദാനവർ വിന്ധ്യ പർവതങ്ങളിൽ അഭയം പ്രാപിച്ചു. ദാനവ എന്നാൽ വില്ലു, വില്ലു ഉള്ള ആളുകൾ എന്നാണ് അർത്ഥം. ബാണരെയും അവരുടെ വംശങ്ങളായ ദൈത്യരെയും ദാനവരെയും അസുരനായി പരിഗണിച്ചിരുന്നു. ദ്രാവിഡ വില്ലവർ, മീനവർ, അസുര ബാണ, മീന വംശങ്ങൾക്ക് പൊതുവായ പൂർവ്വികർ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ദാനവ ഗുസ്തിക്കാർ
കംസ രാജാവിന്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം യാദവ മൂപ്പനായ അക്രൂരൻ കൃഷ്ണനെയും ബലരാമനെയും ധനുഷ് യജ്ഞത്തിൽ പങ്കെടുക്കാനും മഥുരയിൽ നടന്ന സൗഹൃദ ഗുസ്തി മത്സരത്തിൽ പങ്കെടുക്കാനും ക്ഷണിച്ചു. ഭയാനകമായ ദാനവ ഗുസ്തിക്കാരായ ചാനുര, മുഷ്തിക എന്നിവരെ ചെറുപ്പക്കാരായ കൃഷ്ണനും ബലരാമനും ചേർന്ന് മല്ലയുദ്ധത്തിൽ വധിച്ചു.
ബുദ്ധമതത്തിലെ ദാനവർ
ബുദ്ധമതത്തിൽ അവർ "വില്ലുപിടിക്കുന്ന" ദാനവേഘാസ അസുരന്മാരായി അറിയപ്പെടുന്നു.
മുമ്പത്തെ കാലഘട്ടത്തിൽ ദ്രാവിഡ രാജ്യങ്ങൾ രൂപീകരിച്ച ദ്രാവിഡ ജനതയാണ് ഇന്ത്യയിൽ കൂടുതലും താമസിച്ചിരുന്നത്. ദക്ഷിണേന്ത്യയിൽ വില്ലവർ-മീനവർ ജനതയാണ് പല പാണ്ടിയൻ രാജ്യങ്ങളും സ്ഥാപിച്ചത്.
ഉത്തരേന്ത്യയിൽ വില്ലവർ ബന്ധമുള്ള ബാണ-മീന ജനങ്ങൾ മഹാബലി എന്നറിയപ്പെടുന്ന രാജാക്കന്മാർ ഭരിച്ചിരുന്ന നിരവധി ബാണപ്പാണ്ഡ്യൻ രാജ്യങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു.
മഹാബലി രാജവംശം
വില്ലവരും ബാണരും അസുര രാജാവായ മഹാബലിയുടെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പൂർവ്വികനായ ഹിരണ്യകശിബുവിന്റെയും പിൻഗാമികളാണെന്ന് അവകാശപ്പെട്ടു. ദക്ഷിണേന്ത്യൻ ബാണ, പാണ്ഡ്യൻ രാജാക്കന്മാർ ഹിരണ്യഗർഭ ചടങ്ങുകൾ നടത്തിയിരുന്നു. ഹിരണ്യന്റെ പുരാതന തലസ്ഥാനം ഹിരണ്യ സിംഹ നല്ലൂർ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഇരണിയലിലായിരുന്നു.
കന്യാകുമാരി ഇതിഹാസത്തിലെ ബാണാസുരൻ
ബാണാസുരൻ ദേവന്മാരുടെയും അസുരന്മാരുടെയും പൊതുവായ ദൈവമായ ബ്രഹ്മാവിനോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു. പ്രപഞ്ചത്തിലുടനീളം ആണിന്റെയോ സ്ത്രീയുടെയോ കൈകളാൽ കൊല്ലപ്പെടരുതെന്ന അനശ്വരതയുടെ അനുഗ്രഹം ബാണാസുരനു ലഭിച്ചു. അവിവാഹിതയായ ഒരു പെൺകുട്ടിയോ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു കുട്ടിയോ മാത്രമേ ബാണാസുരനെ വധിക്കാൻ കഴിയൂ. പരാശക്തിയുടെ അവതാരമായാണ് കന്യാകുമാരി ജനിച്ചത്. ബാണാസുരൻ കന്യാകുമാരിയെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോകാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും കന്യാകുമാരി ദേവിയാൽ കൊല്ലപ്പെട്ടു.
സീതയുടെ സ്വയംവരത്തിൽ ബാണാസുരൻ
സീതാദേവിയുടെ സ്വയംവരത്തിനായി ബാണാസുരനെയും രാവണനെയും ക്ഷണിച്ചു. പക്ഷേ, വില്ലു കണ്ടയുടൻ രാവണനും ബാണാസുരനും നിശബ്ദമായി വഴുതിപ്പോയി.
ബാണാസുരൻ മഹാഭാരത കാലഘട്ടം
ബാണാസുരന്റെ മകൾ ഉഷ ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ ചെറുമകനായ അനിരുദ്ധനെ സ്വപ്നം കണ്ടു. ഉഷയുടെ സുഹൃത്ത് ചിത്രലേഖ അമാനുഷിക ശക്തികളിലൂടെ , ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ നിന്ന് അനിരുദ്ധനെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി ഉഷയുടെ അടുത്തെത്തിച്ചു. അനിരുദ്ധൻ ഉഷയെ സ്നേഹിച്ചുഎന്നാൽ ബാണാസുരൻ അവനെ തടവിലാക്കി. ഇത് ശ്രീകൃഷ്ണൻ, ബലരാമൻ, പ്രദ്യുമ്നൻ എന്നിവരുമായുള്ള യുദ്ധത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. യുദ്ധത്തിൽ ബാണാസുരൻ പരാജയപ്പെട്ടു. അതിനുശേഷം ഉഷ അനിരുദ്ധനെ വിവാഹം കഴിച്ചു.
ആന്ധ്രയിൽ ഒരു ബാണ സാമ്രാജ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു, അത് വിജയനഗര നായക്കന്മാർ ഉൾപ്പെടെയുള്ള ബലിജാകളുടെ നിരവധി രാജവംശങ്ങൾക്ക് കാരണമായി. മഹാബലി രാജാവിൽ നിന്നുള്ള ഉത്ഭവം കാരണം അവരെ ബലിജാ എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു. ബലിജാക്കളെ ബാണാജിഗ അല്ലെങ്കിൽ വളഞ്ചിയർ എന്നും വിളിച്ചിരുന്നു.
വാണർ
ബാണർ കാട്ടിൽ താമസിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. അതിനാൽ കടമ്പ ബാണരുടെ തലസ്ഥാനമായ ബാണവാസിയെ വനവാസി എന്നും വിളിച്ചിരുന്നു. അവരെ വാണർ എന്നും വിളിച്ചിരുന്നു. വാനര രാജാവായ ബാലിയുടെ തലസ്ഥാനം കിഷ്കിന്ദ ആയിരുന്നു. ബലിജാ നായ്ക്കർ രാജകുടുംബം കിഷ്കിന്ദയ്ക്കടുത്തുള്ള അനെഗുണ്ടിയിലാണ് താമസിക്കുന്നത്.
കിഷ്കിന്ദയിൽ നിന്ന് 22 കിലോമീറ്റർ അകലെയുള്ള ഹമ്പി, ആയിരുന്നു വിജയനഗർ ഭരിച്ചിരുന്ന ബലിജ നായ്ക്കരുടെ തലസ്ഥാനം.
അസുര ദ്രാവിഡ ആരംഭം
ReplyDeleteകർണാടകയിലെ ബാണ രാജവംശങ്ങൾ
കടബ രാജ്യം, നൂറുമ്പാടാ പാണ്ടിയൻ രാജ്യം, ശാന്റാരാ പാണ്ടിയൻ രാജ്യം, ഉച്ചാങ്കി പാണ്ടിയൻ രാജ്യം, ആലുപാ പാണ്ഡ്യൻ രാജ്യം തുടങ്ങി നിരവധി ബാണപ്പാണ്ഡ്യൻ രാജ്യങ്ങൾ നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു.
തുളുവ പോലുള്ള ബാണ വംശങ്ങൾ കർണാടകത്തിന്റെ പടിഞ്ഞാറൻ തീരത്ത് ഭരിച്ചിരുന്നു. ബാണ സാളുവ വംശം ഗോവയെ ഭരിച്ചു. സാളുവ, തുളുവ വംശങ്ങൾ വിജയനഗര സാമ്രാജ്യത്തിലെ രണ്ട് രാജവംശങ്ങളായിരുന്നു.
ബാൺപൂർ
ഉത്തരേന്ത്യയിൽ മിക്ക സംസ്ഥാനങ്ങളിലും ബാൺപൂർ അല്ലെങ്കിൽ ബാൻപൂർ എന്നറിയപ്പെടുന്ന പുരാതന ബാണ തലസ്ഥാനങ്ങൾ ഉണ്ട്, അവിടെ നിന്ന് ആ പ്രദേശങ്ങൾ ബാണന്മാർ ഭരിച്ചിരുന്നു.
മഹാബലി/മാവേലി പദവിയുള്ള നിരവധി രാജാക്കന്മാർ ഇന്ത്യ ഭരിച്ചിരുന്നു. ഒരു മഹാബലി സോണിത്പുർ ആസ്സാമിൽ നിന്നും മറ്റൊരു മഹാബലി കേരളത്തിൽ നിന്നും ഭരിച്ചു, സിന്ധു നദീതടത്തിലെ ദൈത്യരുടെയും ദാനവരുടെയും രാജാവായിരുന്ന മറ്റൊരു മഹാബലി സിന്ധു നദീതടത്തിൽ ആദ്യകാല ആര്യന്മാർക്കെതിരെ പോരാടി.
ബാണ മീന വംശങ്ങൾ
വടക്കേ ഇന്ത്യയിൽ വില്ലവരും മീനവരും ബാണാ, മീനാ എന്നീ പേരുകളിലാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. ബാണാ ഉത്തരേന്ത്യയിൽ ബാണപ്പാണ്ഡ്യൻ രാജ്യങ്ങളും മീന ഉത്തരേന്ത്യയിൽ മീന എന്ന മത്സ്യ രാജ്യമും സ്ഥാപിച്ചു. മലയോര പ്രദേശങ്ങൾ ഭരിച്ച ഭിൽ ഗോത്രവും വില്ലവരിന്റെ ഉപവിഭാഗങ്ങളാകാം.
അതുപോലെ തന്നെ ദ്രാവിഡ വേരുകളുള്ള മീന വംശങ്ങൾ രാജസ്ഥാൻ, സിന്ധ്, ഗംഗാ സമതല പ്രദേശങ്ങളിലെ ആര്യന്മാർക്ക് മുമ്പുള്ള ഭരണാധികാരികളായിരുന്നു. ആര്യവർത്തം വന്നതിനുശേഷവും ബാണ സാമ്രാജ്യവും മീന-മത്സ്യ രാജ്യവും ഗംഗാ സമതലത്തിൽ നിലനിന്നിരുന്നു. ബാണ-മീന സാമ്രാജ്യങ്ങൾ വേദ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു.
പാണ്ഡവർ ഒരു വർഷം ഒളിവിൽ കഴിഞ്ഞത് വിരാട രാജാവ് ഭരിച്ച മത്സ്യ രാജ്യത്തായിരുന്നു..
മീനാ-മത്സ്യ രാജാവ് വിരാടന്റെ മകൾ ഉത്തര പിന്നീട് അർജുനന്റെ മകൻ അഭിമന്യുവിനെ വിവാഹം കഴിച്ചു.
ബാണാസുരൻ മഹാഭാരത കാലഘട്ടം
മീന രാജ്യം
1030 AD വരെ മീന രാജ്യം രാജസ്ഥാൻ ഭരിച്ചിരുന്നു. മീന വംശങ്ങളാണ് ആധുനിക ജയ്പൂർ സ്ഥാപിച്ചത്. അവസാനത്തെ ശക്തനായ മീനാ ഭരണാധികാരി അലൻ സിംഗ് ചാന്ദാ മീനാ. ഈ കാലയളവിൽ കച്ചവാഹ രജപുത്രന്മാർ മീനകളെ പരാജയപ്പെടുത്തി.
പുരാതന ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്ന വിവിധ രാജ്യങ്ങൾ വ്യത്യസ്ത വംശങ്ങളിൽ പെട്ടവയാണ്. ചില രാജ്യങ്ങൾക്ക് പുരാതന അസുര-ദ്രാവിഡ വംശപരമ്പര ഉണ്ടായിരിക്കാം, മറ്റുള്ളവ നാഗ, ആര്യ വംശജരാണ്. ചിലർ വിദേശികളായിരുന്നു.
ഉത്തരേന്ത്യ പിടിച്ചടക്കിയ സിഥിയൻ, പാർഥിയൻ, ഹൂണ ആക്രമണകാരികളുടെ വരവിനുശേഷം ബാണന്മാർ ക്ഷയിച്ച. ബാണ-മീന സാമ്രാജ്യങ്ങൾ ഒരുപക്ഷേ രജപുത്ര രാജ്യങ്ങൾ ആഗിരണം ചെയ്തിരിക്കാം. 1030 AD വരെ രജപുത്രരും ഡൽഹി സുൽത്താനേറ്റും തങ്ങളുടെ പ്രദേശങ്ങൾ കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നതുവരെ മീന രാജ്യം നിലനിന്നിരുന്നു.
കിരീടധാരണ സമയത്ത്, രാജാവിന്റെ നെറ്റിയിൽ ഭിൽ അല്ലെങ്കിൽ മീന വംശജരുടെ തള്ളവിരലിൽ നിന്ന് രക്തം എടുത്ത് പുരട്ടുന്ന പതിവ് പ്രചാരത്തിലുണ്ടായിരുന്നു. കാരണം ഉത്തരേന്ത്യയിലെ യഥാർത്ഥ ഭരണാധികാരികൾ ബാണ, ഭിൽ, മീന ജനതയായിരുന്നു.
ദ്രാവിഡ പൈതൃകം
ശാരീരികമായി എല്ലാ ഇന്ത്യക്കാർക്കും തവിട്ട് നിറവും ദ്രാവിഡ മുഖ സവിശേഷതകളും ഉണ്ട്. അത് അവരുടെ ദ്രാവിഡ ഉത്ഭവം കൊണ്ടാണ്.
സിഥിയൻ അധിനിവേശം (ബിസി 150)
എന്നാൽ ഉത്തരേന്ത്യയിലെ ഗംഗാ സമതലത്തിലെ ഈ ദ്രാവിഡ വംശങ്ങളെ സിഥിയൻ ആക്രമണകാരികൾ അവരുടെ നാട്ടിൽ നിന്ന് ഓടിച്ചു.
ഒരുപക്ഷേ ഗംഗാ പ്രദേശം ഭരിച്ചിരുന്ന വില്ലവർ വംശജരെ സിഥിയന്മാർ സ്വാംശീകരിച്ചിരിക്കാം. ജാട്ട് സമുദായത്തിൽ നിരവധി വില്ലവർ-നാടാർ കുടുംബപ്പേരുകൾ കാണപ്പെടുന്നു. ജാട്ട് സമുദായത്തിന് സിഥിയൻ ഉത്ഭവം ഉണ്ടായിരിക്കാം.
നാടാർ, ചാണാർ, സാന്ദാർ ബിൽവൻ, ബാണാ, ചേര, ചോള, പാണ്ഡ്യ തുടങ്ങിയ നിരവധി വില്ലവർ കുടുംബപ്പേരുകൾ ജാട്ട് സമുദായത്തിന്റെ കുടുംബപ്പേരുകളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.
അസുര ദ്രാവിഡ ആരംഭം
ReplyDeleteവില്ലവർ മീനവർ
തമിഴ് വില്ലവരും അവരുടെ ഉപവിഭാഗങ്ങളായ വില്ലവർ, വാനവർ, മലയർ, അവരുടെ കടലിൽ പോകുന്ന ബന്ധുക്കളായ മീനവർ, ഇവരെല്ലാം പുരാതന പാണ്ഡ്യൻ രാജ്യം സ്ഥാപിച്ചവരാണ്. പുരാതന പാണ്ഡ്യൻ രാജാക്കന്മാർ അവരുടെ കുലങ്ങളാൽ അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. ഉദാ. മലൈയർ കുലം മലയദ്വജ പാണ്ഡ്യൻ .വില്ലവർ കുലം, സാരംഗദ്വജ പാണ്ഡ്യൻമീനവർ കുലം, മീനവ പാണ്ഡ്യൻതുടങ്ങിയവ.
വില്ലവർ വംശങ്ങളുടെ ലയനം
പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ എല്ലാ വില്ലവർ വംശങ്ങളും മീനവർ വംശങ്ങളുമായി ലയിച്ച് നാടാൾവാർ അല്ലെങ്കിൽ നാടാർ വംശങ്ങളെ ഉത്പാദിപ്പിച്ചു.
പാണ്ടിയൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഉത്ഭവം
പാണ്ടിയൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ആരംഭം കുമാരിക്കണ്ടത്തെ ചരിത്രാതീതകാലത്താണ്. ദക്ഷിണ മധുര, കപടപുരം, മധുര എന്നിവയായിരുന്നു തലസ്ഥാനങ്ങൾ.
ടൈംലൈൻ
1. ഒന്നാം പാണ്ഡ്യ രാജ്യത്തിന്റെ അടിത്തറ (ബിസി 9990)
2. ആദ്യത്തെ പ്രളയം (ബിസി 5550)
3. രണ്ടാമത്തെ പാണ്ഡ്യ രാജ്യം
4. രണ്ടാം പ്രളയം (ബിസി 1850)
5. മൂന്നാമത്തെ പാണ്ഡ്യ രാജ്യം
6. സംഘയുഗത്തിന്റെ അവസാനം (1 AD)
പാണ്ഡ്യ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ വിഭജനം
പുരാതന പാണ്ഡ്യ സാമ്രാജ്യം തമിഴകത്ത് ചേര, ചോഴ, പാണ്ഡ്യ രാജ്യങ്ങളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു.
വില്ലവർ രാജ്യങ്ങളുടെ അവസാനം.
AD 1120 ൽ അറബികളുടെ സഹായത്തോടെ കേരളത്തെ ആക്രമിച്ച തുളു-നായർ അധിനിവേശത്തെ തുടർന്ന് ചേര രാജവംശം കൊടുങ്ങല്ലൂരിൽ നിന്ന് കൊല്ലത്തേക്ക് മാറ്റി. എഡി 1310 -ൽ മാലിക് കഫൂറിന്റെ ആക്രമണത്തിനും പാണ്ഡ്യരാജ്യത്തിന്റെ പരാജയത്തിനും ശേഷം വില്ലവർ കൂട്ടക്കൊല ചെയ്യപ്പെട്ടു. കേരളം മുഴുവൻ തുളു-നേപ്പാൾ ഭരണത്തിൻ കീഴിലായി. AD 1335 ന് ശേഷം അഹിചത്രം-നേപ്പാളിൽ നിന്നുള്ള നാഗന്മാർ കേരളത്തിൽ ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചു. തമിഴ്നാട് തെലുങ്ക് ബലിജകളും വാണാതിരായരും കൈവശപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. എഡി 1377 -ന് ശേഷം കേരളവും തമിഴ്നാടും ഭരിച്ചത് ബാണ രാജാക്കന്മാരാണ്. കേരളത്തിലും തമിഴ്നാട്ടിലും ആധിപത്യം വടക്കൻ നാഗന്മാർക്കായിരുന്നു.
തെക്കോട്ട് വില്ലവർ കുടിയേറ്റം
കേരളം
1. കൊടുങ്ങല്ലൂരിൽ നിന്ന് കൊല്ലത്തേക്ക് കുടിയേറ്റം (AD 1102)
2. കൊല്ലം മുതൽ തിരുവനന്തപുരം, കന്യാകുമാരി, ശ്രീലങ്ക എന്നിവിടങ്ങളിലേക്കുള്ള കുടിയേറ്റം (AD 1335)
തമിഴ്നാട്
1. തഞ്ചാവൂരിൽ നിന്ന് കളക്കാട്ടേക്കുള്ള കുടിയേറ്റം (AD 1310)
2. മധുരയിൽ നിന്ന് തിരുനെൽവേലിയിലേക്കുള്ള കുടിയേറ്റം (AD 1310)
3. തിരുനെൽവേലിയിൽ നിന്ന് കല്ലിടൈകുറിശ്ശിയിലേക്കും അംബാസമുദ്രത്തിലേക്കും കുടിയേറ്റം (1377 AD മുതൽ AD 1640 AD)
വില്ലവർ ശീർഷകങ്ങളും ബാണ പദവികളും
വില്ലവർ = ഭിൽ, ഭില്ലവ, സാരംഗ, ദാനവ
മലയർ = മലേയ, മലയ
വാനവർ = ബാണാ, വാണാദിരായർ
മീനവർ = മീന, മത്സ്യ
നാടാൾവാർ = നാടാവ, നാടാവര, നാടാവാർ.
നാടാർ = നാടോർ
പണിക്കർ = പണിക്ക
ശാന്റാർ = ശാന്റാരാ, ചാന്ദാ
പാണ്ഡ്യൻ = പാണ്ഡ്യൻ
മാവേലി = മഹാബലി
ഉപസംഹാരം
വില്ലവർ-നാടാർ വംശങ്ങൾ ഇന്ത്യ മുഴുവൻ ഭരിച്ചിരുന്ന വില്ലവർ, ബാണ വംശങ്ങൾ എന്നീ തദ്ദേശീയരായ പുരാതന ഭരണാധികാരികളുടേതാണ്. ഡൽഹി അധിനിവേശത്തെ തുടർന്നുണ്ടായ വംശഹത്യയാണ് വില്ലവരിന്റെ തകർച്ചയ്ക്ക് കാരണം. വില്ലവരും പണിക്കരും മറ്റു രാജ്യങ്ങളിലേക്ക് പലായനം ചെയ്തതാണ് മറ്റൊരു കാരണം.
பந்தளத்தின் வில்லவர் பாண்டியர்கள் மற்றும் நம்பூதிரி பாண்டியர்கள்
ReplyDeleteதமிழ் பாண்டிய ஆட்சியின் முடிவு
1700களில் பந்தளத்தின் அசல் தமிழ் வில்லவர்-மீனவர் பாண்டியன் வரிசை முடிவுக்கு வந்தது. தமிழ் பாண்டிய வம்சம் தமிழ் வில்லவர்-மீனவர் மக்களால் நிறுவப்பட்டது. தமிழ் பாண்டிய இராச்சியம் வில்லவர், மலையர், வானவர் மற்றும் மீனவர் குலங்களால் ஆதரிக்கப்பட்டது.
பந்தளம் நம்பூதிரி பாண்டியன் வம்சம்
1700 களின் பிற்பகுதியில் நம்பூதிரி வம்சத்தினர் பந்தளம் பாண்டிய பிரதேசங்களை ஆக்கிரமித்து தங்களை பாண்டியர்கள் என்று அழைக்கத் தொடங்கினர். பந்தளத்தின் நம்பூதிரி பாண்டிய வம்சத்தினர் தங்களை "ராஜா" என்று அழைத்துக் கொள்கின்றனர். நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் பார்ப்பனர்களின் பார்கவ குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். கேரளாவின் மற்ற துளு-நேபாள வம்சங்களைப் போலவே மன்னர்கள் தங்கள் பெயருக்கு முன் பிறந்த நட்சத்திரத்தை சேர்க்கிறார்கள் உதாரணமாக "அஸ்வதி திருநாள்" கோதவர்மா. பந்தளத்தைச் சேர்ந்த நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் சுத்த சைவ உணவு உண்பவர்கள்.
நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் பதினோரு வயதில் உபநயனம் செய்து வாழ்நாள் முழுவதும் புனித நூலை (பூணூல்) அணிவார்கள்.
தற்போதைய பந்தளம் பாண்டியர்களின் தந்தை, தாத்தா மற்றும் அவர்களின் முன்னோர்கள் அனைவரும் நம்பூதிரி பிராமணர்கள் ஆவர். நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் பாண்டியர்களாக வேடம் போடுகிறார்கள் ஆனால் அவர்கள் இனரீதியாக மதுரை பாண்டிய வம்சத்துடன் தொடர்புடையவர்கள் அல்ல.
வில்லவர் பாண்டியன் மற்றும் நம்பூதிரி பாண்டியன்
வில்லவர் பாண்டியன்
1. திராவிடர்கள்
2.கொற்கை மற்றும் மதுரையை சேர்ந்த வில்லவர்-மீனவர் மக்கள்
3. பட்டங்கள் மாறவர்மன், சடையவர்மன், மாறன், வில்லவன், மீனவன்
4. தமிழ் வேர்கள்
5. அசைவம்
6. மகாபலியின் வம்சாவளி
7. பாண்டியர்கள் அனைத்து திராவிட மக்களுக்கும் நண்பர்கள்.
8. மலை அரையர்களின் நண்பர்கள்
9. பாண்டியர்கள் ஹிரண்யகர்ப சடங்குகளை நடத்தினர்
10. வில்லவர், மலையர், வானவர், மீனவர் போன்ற பூர்வகுடி திராவிட குலத்தாரால் ஆதரிக்கப்பட்டது.
நம்பூதிரி பாண்டியர்கள்
1. ஆரியன்
2.பார்கவகுலம் நேபாள வேர்களைக் கொண்ட துளுவ பிராமணர்கள்.
3. பட்டங்கள் ராஜா, கோதவர்மா. பெயர்களுடன் பிறந்த நட்சத்திரத்தை சேர்ப்பார்கள்.
4. இந்திய-நேபாள எல்லையில் உள்ள அஹிச்சத்திரத்தில் இருந்து வந்த துளு-நேபாள மக்கள்.
5. சைவம்
6. பரசுராமன், பார்கவராமனின் வம்சாவளி
7. திராவிட எதிர்ப்பு
8. மலை அரையர்களை துன்புறுத்தினார்கள்
9. உபநயன விழா நடத்துகிறார்கள். அவர்கள் புனித நூலை அணிவார்கள்.
10. அஹிச்சத்திரத்தில் இருந்து குடியேறிய நாகர்களாகிய நாயர்களால் ஆதரிக்கப்பட்டார்கள்.
இப்படி பந்தளத்தில் ஒருபோதும் தமிழ் பேசாத நம்பூதிரிகள் தங்களை பாண்டியர்கள் என்று அழைத்துக் கொள்கிறார்கள்..
VILLAVAR PANDYANS AND NAMBUTHIRI PANDYANS
ReplyDeleteEND OF TAMIL PANDIYAN RULE
By 1700s the original Tamil Villavar-Meenavar Pandiyan line came to an end. Tamil Pandyan dynasty was founded by Tamil Villavar-Meenavar people. Tamil Pandiyan Kingdom was supported by Villavar, Malayar, Vanavar and Meenavar clans.
NAMBUTHIRI PANDIYAN DYNASTY OF PANDALAM
In the late 1700s a Nambuthiri dynasty occupied the Pandalam Pandyan territories and started calling themselves as Pandyans. The Nambuthiri Pandyan dynasty of Pandalam calls themselves as "Raja". Nambuthiri Pandyans belong to Bharghava Kulam of Brahmins. The kings add birth star before their name such as "Aswathi Thirunal" Godavarma similar to other Tulu-Nepalese dynasties of Kerala. Nambuthiri Pandiyans of Pandalam are pure vegetarians. Nambuthiri Pandyans perform Upanayanam ceremony at eleven years and wear the Sacred thread (Poonool) lifelong. The present Pandalam Pandyans father, Grand father and all their ancestors were Nambuthiri Brahmins. Nambuthiri Pandyans pretending to be Pandyans but they are ethnically not related to Pandyan dynasty of Madurai.
VILLAVAR PANDYANS AND NAMBUTHIRI PANDYANS
VILLAVAR PANDYAN
1. Dravidians
2. Tamil roots
3.Villavar-Meenavar people from Korkai and Madurai
4. Titles Maravarman, Chadayavarman, Maran, Villavan, Meenavan
5. Non Vegetarian
6. Descends from Mahabali
7. Pandyans are friends of all Dravidian people.
8. Friends of Mala Arayar
9. Pandyans conducted Hiranyagarba
10. Supported by indigenous Dravidian clana such as Villavar, Malayar, Vanavar and Meenavar.
NAMPUTHIRI PANDYANS
1. Aryan
2.Tulu-Nepalese people from Ahichatram at the Indo-Nepalese border.
3.Bhargavakulam. Tuluva Brahmins with Nepalese roots.
4. Titles Raja, Godavarma. Adds Birth star to names
5. Vegetarian
6. Descends from Parashurama, Bhargavaraman
7. Anti Dravidian
8. Harassed Mala Arayar
9. Performs Upanayana ceremony
10. Supported by Nairs who were Nagas and also migrants from Ahichatram.
Thus Nambuthiris who had never talked Tamil are calling themselves Pandyans at Pandalam..
_______________________________________
.
പന്തളത്തെ വില്ലവർ പാണ്ഡ്യന്മാരും നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാരും
ReplyDeleteതമിഴ് പാണ്ഡ്യൻ ഭരണത്തിന്റെ അന്ത്യം
1700-കളിൽ പന്തളത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ തമിഴ് വില്ലവർ-മീനവർ പാണ്ഡ്യൻ പരമ്പര അവസാനിച്ചു. തമിഴ് വില്ലവർ-മീനവർ ജനങ്ങളാണ് തമിഴ് പാണ്ഡ്യവംശം സ്ഥാപിച്ചത്. വില്ലവർ, മലയർ, വാനവർ, മീനവർ എന്നീ വംശങ്ങൾ തമിഴ് പാണ്ഡ്യൻ സാമ്രാജ്യത്തെ പിന്തുണച്ചിരുന്നു.
പന്തളം നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യൻ രാജവംശം
1700-കളുടെ അവസാനത്തിൽ ഒരു നമ്പൂതിരി രാജവംശം പന്തളം പാണ്ഡ്യൻ പ്രദേശങ്ങൾ കൈവശപ്പെടുത്തുകയും തങ്ങളെ പാണ്ഡ്യന്മാർ എന്ന് വിളിക്കുകയും ചെയ്തു. പന്തളത്തെ നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യൻ രാജവംശം തങ്ങളെ "രാജ" എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ബ്രാഹ്മണരുടെ ഭാർഘവകുലത്തിൽ പെട്ടവരാണ് നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാർ. കേരളത്തിലെ മറ്റ് തുളു-നേപ്പാളി രാജവംശങ്ങൾക്ക് സമാനമായി രാജാക്കന്മാർ അവരുടെ പേരിന് മുമ്പ് ജന്മനക്ഷത്രം ചേർക്കുന്നു, ഉദാഹരണത്തിന് "അശ്വതി തിരുനാൾ" ഗോദവർമ്മ . പന്തളത്തെ നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാർ ശുദ്ധ സസ്യാഹാരികളാണ്.
നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാർ പതിനൊന്നാം വയസ്സിൽ ഉപനയനം നടത്തുകയും ആജീവനാന്തം പൂണൂൽ ധരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഇന്നത്തെ പന്തളം പാണ്ഡ്യരുടെ പിതാവും മുത്തച്ഛനും അവരുടെ പൂർവ്വികരും നമ്പൂതിരി ബ്രാഹ്മണരായിരുന്നു. പാണ്ഡ്യന്മാരായി നടിക്കുന്ന നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാർ മധുരയിലെ പാണ്ഡ്യ രാജവംശവുമായി വംശീയമായി ബന്ധമുള്ളവരല്ല.
വില്ലവർ പാണ്ഡ്യന്മാരും നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാരും
വില്ലവർ പാണ്ഡ്യന്മാർ
1. ദ്രാവിഡർ
2.കൊറ്ക്കൈ, മധുര എന്നിവിടങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വില്ലവർ-മീനവർ
3. സ്ഥാനപ്പേരുകൾ: മാറവർമൻ, ചടയവർമൻ, മാറൻ, വില്ലവൻ, മീനവൻ
4. തമിഴ് വേരുകൾ
5. നോൺ വെജിറ്റേറിയൻ
6. മഹാബലിയുടെ വംശാവലി
7. പാണ്ഡ്യന്മാർ എല്ലാ ദ്രാവിഡ ജനതയുടെയും സുഹൃത്തുക്കളാണ്.
8. മല അരയരുടെ സുഹൃത്തുക്കൾ
9. പാണ്ഡ്യന്മാർ ഹിരണ്യഗർഭ ചടങ്ങുകൾ നടത്തിയിരുന്നു
10. വില്ലവർ, മലയർ, വാനവർ, മീനവർ തുടങ്ങിയ തദ്ദേശീയ ദ്രാവിഡ വംശങ്ങളുടെ പിന്തുണ.
നമ്പൂതിരി പാണ്ഡ്യന്മാർ
1. ആര്യന്മാർ
2.ഭാർഗവകുലം നേപ്പാളി വേരുകളുള്ള തുളുവ ബ്രാഹ്മണർ.
3. ശീർഷകങ്ങൾ രാജ, ഗോദവർമ്മ. പേരുകളിൽ ജന്മനക്ഷത്രം ചേർക്കുന്നു
4. ഇന്തോ-നേപ്പാൾ അതിർത്തിയിലെ അഹിഛത്രത്തിൽ നിന്നുള്ള തുളു-നേപ്പാളികൾ.
5. വെജിറ്റേറിയൻ
6. പരശുരാമൻ, ഭാർഗവരാമൻ എന്നിവരിൽ നിന്ന് വരുന്നു
7. ദ്രാവിഡ വിരുദ്ധർ
8. അവർ മല അരയരെ ഉപദ്രവിച്ചു
9. ഉപനയന ചടങ്ങ് നടത്തുന്നു. അവർ വിശുദ്ധ നൂൽ ധരിക്കുന്നു.
10. അഹിഛത്രത്തിൽ നിന്ന് കുടിയേറിയ നാഗന്മാരായിരുന്ന നായർമാരുടെ പിന്തുണ.
അങ്ങനെ പന്തളത്ത് ഒരിക്കലും തമിഴ് സംസാരിക്കാത്ത നമ്പൂതിരിമാർ സ്വയം പാണ്ഡ്യന്മാർ എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
_________________________________________
.